Τα παιδιά του Δεκέμβρη (Η δική μου γενιά)

Το 1982, ο Ρομέν Γκουπίλ, γνωστός συνεργάτης του Γκοντάρ και του Πολάνσκι, αποφασίζει να γυρίσει την ταινία «Mourir a trente ans» (Να πεθαίνεις στα τριάντα σου). Αφιερώθηκε στη μνήμη του Μισέλ Ρεκανατί, ενός από τους πρωτεργάτες του γαλλικού Μάη, που αυτοκτόνησε για να μη συμβιβαστεί. Τι θα συνέβαινε αν ο Γκουπίλ γυρνούσε ταινία στην Ελλάδα του 2020;

Μήπως, τελικά, η κρίση είναι ευκαιρία;

Νέος πτωχευτικός κώδικας, με κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας, απειλή πτώχευσης όλων των φυσικών προσώπων, ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις τράπεζες.

Επίθεση στα εργατικά δικαιώματα, με απολύσεις, ελαστικές σχέσεις απασχόλησης και περικοπές μισθών και δώρων, με νομιμοποίηση της απλήρωτης εργασίας, κατάργηση του οκταώρου, περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας και ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, με ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης.

Αδιαφανής διαχείριση και κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, με απευθείας αναθέσεις εργολαβιών στα «δικά μας παιδιά», χαριστικές συμβάσεις με τις ιδιωτικές κλινικές, εκατομμύρια ευρώ στα ΜΜΕ της λίστας Πέτσα και στα voucher του Βρούτση.

Αόρατοι άνθρωποι στον καιρό της πανδημίας

Από το ξέσπασμα του δεύτερου κύματος του κορονοϊού στη χώρα μας, και με δεδομένη την τραγική εικόνα των νέων κρουσμάτων, των θανάτων και των διασωληνωμένων, η κυβέρνηση της ΝΔ, και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καλλιεργούν απολύτως συνειδητά τη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού.

Σύμφωνα με μια άποψη στην πολιτική θεωρία, οι ηγέτες ενισχύονται σε περιόδους κρίσης, όταν μάλιστα αυτή προέρχεται από εξωγενείς παράγοντες όπως μια πανδημία. Και με δεδομένο ότι ο κορονοϊός δεν έχει ούτε ιδεολογία ούτε πολιτική σκέψη, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ο τέλειος εχθρός που θα ήθελε να αντιμετωπίσει ένας ηγέτης, με τον κυνισμό του Μακιαβέλι, για να ενισχύσει το προφίλ του στην κοινή γνώμη.

Βαθύτερη η κρίση στην εργασία

ΕΚΤ και Eurofound επισημαίνουν τις διαφορές μεταξύ πανδημίας και 2008 ● Οι εργαζόμενοι με χαμηλές δεξιότητες και χαμηλά εισοδήματα είναι οι μεγάλοι χαμένοι του πλήγματος στην απασχόληση, ακόμα και στις εκτεταμένες αναδιαρθρώσεις προσωπικού από τους πολυεθνικούς ομίλους ● Σε αντίθεση με την κρίση του 2008, η πανδημία προκαλεί πολλαπλάσιες απώλειες θέσεων εργασίας στις υπηρεσίες σε σχέση με τη βιομηχανία.

H κρίση... θέλει Rolex, Omega και Patek Philippe

Η μεγαλύτερη εταιρεία εμπορίας ακριβών ελβετικών ρολογιών της Βρετανίας, Watches of Switzerland, αύξησε τις πωλήσεις της τις τελευταίες δέκα εβδομάδες κατά 18% σε σχέση με την αντίστοιχη χρονική περίοδο πέρυσι.

Τι κι αν ο κορονοϊός ξαναχτυπά, έχοντας στείλει ήδη πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους στον άλλο κόσμο, τι κι αν η παγκόσμια οικονομία ταλανίζεται βουτώντας στη χειρότερη της ύφεση από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τι κι αν η ανεργία, η φτώχεια και η πείνα χτυπούν αλύπητα δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους, τι κι αν οι ειδικοί κρούουν επίμονα τον κώδωνα του κινδύνου για το ολοένα και πιο αβέβαιο μέλλον της ανθρωπότητας, της οικονομίας και του πλανήτη;

Κυκλώνας χτυπά και τον προϋπολογισμό

Ασκήσεις ψυχραιμίας στο υπουργείο Οικονομικών και αγωνία για τη διαχείριση της κατάστασης αν απαιτηθεί νέο lockdown • Η κυβέρνηση έχει υπολογίσει ότι οι απώλειες στο ΑΕΠ για κάθε μήνα καθολικής καραντίνας ανέρχονται σε περίπου 6 δισ. ευρώ.

Στη δίνη του κυκλώνα και ο κρατικός προϋπολογισμός, ο οποίος αν δεν είχε το μαξιλάρι ασφαλείας των 37,8 δισ. ευρώ, θα είχε ήδη εκπέμψει σήμα κινδύνου, έτσι όπως βαδίζει ακυβέρνητος μέσα στην πανδημική κρίση. Μετά τις βαθιές πληγές που άνοιξε ο κορονοϊός στα κρατικά ταμεία, ήρθε ο κυκλώνας «Ιανός» να ενισχύσει τις πιέσεις που ασκούνται σε δημοσιονομικό πεδίο και να ανεβάσει το θερμόμετρο στο οικονομικό επιτελείο, η αγωνία του οποίου βρίσκεται ήδη στο κόκκινο φοβούμενου μια νέα γενικευμένη καραντίνα στην οικονομία.

Ανακεφαλαίωση ενός φιάσκου

Όχι, δεν είναι για πέταμα η έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη. Είναι μεν έκθεση κακών ιδεών, κατά το εύστοχο πρωτοσέλιδο της χθεσινής «Εφ.Συν.», αλλά δεν είναι και για πέταμα. Για την ακρίβεια, στις 122 σελίδες της ενδιάμεσης εκδοχής της (μας προδιαθέτει για μια πιο πλούσια τελική) βρίσκει κανείς χρήσιμα στοιχεία.

Θέσεις εργασίας μέσω... απολύσεων

Μοντέλο «flexicurity» σε μια καταρρέουσα αγορά εργασίας προτείνει η επιτροπή Πισσαρίδη ● Την μπαγιάτικη συνταγή της «ευασφάλειας» σε συνθήκες βαθιάς κρίσης στην εργασία επαναφέρουν οι ακαδημαϊκοί συντάκτες της έκθεσης.

Την απελευθέρωση των απολύσεων στις επιχειρήσεις προτείνει απροσχημάτιστα ως ένα από τα μέσα αναπτυξιακής πολιτικής η ενδιάμεση έκθεση Πισσαρίδη. Ειδικότερα, με στόχο την προσαρμογή του εργατικού δυναμικού, οι συντάκτες της έκθεσης υποστηρίζουν ότι υπάρχουν «περιορισμοί στη δυνατότητα μιας επιχείρησης να μεταβάλλει τον αριθμό των απασχολούμενων» και πως οι συγκεκριμένοι περιορισμοί, δηλαδή οι ρυθμίσεις για τα όρια των ομαδικών απολύσεων, αφού στις μικρές επιχειρήσεις οι απολύσεις είναι στην πράξη απελευθερωμένες, «αποθαρρύνουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας και εμποδίζουν την ανακατανομή του εργατικού δυναμικού προς επιτυχημένους και αναπτυσσόμενους τομείς και επιχειρήσεις».

Η μεγάλη «αρπαχτή» της κρίσης

Αποκαλυπτική έρευνα της UBS: Οι πλουσιότερες οικογένειες του κόσμου, με μέση περιουσία 1,6 δισ. δολάρια, στη διάρκεια της πανδημίας αύξησαν τις αποδόσεις τους αγοράζοντας μετοχές, αλλά σε ποσοστό 54% ανησυχούν μήπως δεν αφήσουν αρκετά λεφτά στην επόμενη γενιά, αποκαλύπτοντας την ψυχοπαθολογία της υπερσυσσώρευσης...

Στον Λίβανο μέχρι και το ψωμί το αγοράζουν βερεσέ

Δραματική είναι πλέον η κατάσταση στον Λίβανο, όπου η πολύμηνη οικονομική κρίση με την κατάρρευση του εθνικού νομίσματος, στην οποία ήρθε να προστεθεί η κρίση της πανδημίας, σπρώχνουν τους πολίτες στην πείνα και στην ακραία φτώχεια.

Διεθνή μέσα όπως το Reuters καταγράφουν σε ρεπορτάζ τους την εξαθλίωση που ζουν εκατομμύρια Λιβανέζοι, ενώ μόνο σήμερα αυτοκτόνησαν δύο άνθρωποι από την πείνα.

Χάθηκε το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ

Σε ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ε.Ε. και Βρετανία το 60% των απωλειών ● Ιδεολογικά ανέτοιμες οι κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν τον Αρμαγεδδώνα ● «Πρέπει επειγόντως να βάλουμε χρήματα στις τσέπες των ανθρώπων», διακηρύσσει Αμερικανός κεντρικός τραπεζίτης.

Τα 8,8 τρισ. δολάρια θα φτάσει πιθανότατα το κόστος της πανδημίας του κορονοϊού για την παγκόσμια οικονομία.

ΔΝΤ: Η πανδημία διαλύει την παγκόσμια οικονομία -Υφεση 10%, ανεργία 22% στην Ελλάδα

Βαθιά παγκόσμια ύφεση και ανάκαμψη με αιχμή την Κίνα προβλέπει το Ταμείο. Στην Ελλάδα το βαρύτερο πλήγμα.

Ως μια από τις χειρότερες κρίσεις στην ιστορία της παγκόσμιας οικονομίας περιγράφει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την κατάρρευση που προκαλούν τα ανά τον κόσμο περιοριστικά μέτρα για την ανάσχεση της πανδημίας του κορονοϊού. 

Και στο τέλος, θα (ξανα)κερδίσει η Γερμανία

Πόσο μπορεί να αποτιμάται το κόστος της πανδημίας σε ανθρώπινες ζωές; Και πόση ηθική βάση μπορεί να έχει ένα τέτοιο ερώτημα στην Ευρώπη των αξιών του διαφωτισμού και της αλληλεγγύης;

Παρακάμποντας το δεύτερο σκέλος, η Γερμανία μάλλον έχει ήδη την απάντηση ως προς το πρώτο: Το κόστος της πανδημίας για την ευρωζώνη ισούται, grosso modo, με το δικό της πλεόνασμα - για την ακρίβεια, είναι κατά τι χαμηλότερο από το πλεόνασμα του γερμανικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών για το 2019.

Η (αν)ιερη αγανάκτηση του τραπεζίτη

Είχε κάτι από ιερή αγανάκτηση η φωνή και το ύφος της εκπροσώπου της Ένωσης Τραπεζών χθες. Η κυρία Χαρά Απαλαγάκη, καθισμένη δίπλα στον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα και τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη Νίκο Χαρδαλιά, πήρε τον λόγο για να εξηγήσει γιατί ήταν απαράδεκτη η εικόνα με τις ουρές των ηλικιωμένων, που περίμεναν να πληρώσουν ή να πληρωθούν, έξω από τις τράπεζες. Και είπε πως πρόκειται για μια εικόνα που «δεν δικαιολογείται μετά την πρόνοια και τα μέτρα που έχει λάβει το σύνολο του τραπεζικού συστήματος».

Γερμανική κυβέρνηση: Ο ΕΜΣ δημιουργήθηκε για κρίσεις και αυτή την στιγμή είναι το κατάλληλο εργαλείο

Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας δημιουργήθηκε ακριβώς για τέτοιες καταστάσεις κρίσης, επανέλαβε η αναπληρώτρια εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης Ουλρίκε Ντέμερ και υποστήριξε ότι ο Μηχανισμός αποτελεί το κατάλληλο εργαλείο προκειμένου να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι οικονομικές συνέπειες της κρίσης του κορονοϊού.

Πανδημίες για αγρίους...

«Ολοι γίνονται Σοσιαλιστές σε μια πανδημία». Δεν το λέω εγώ, αλλά οι αμερικανικοί New York Times. Για την ακρίβεια, ένας από τους αρθρογράφους της, ο Φαρχάντ Μάντζου, που περιγράφει σκωπτικά πώς ξαφνικά, μπροστά στην επέλαση του COVID-19 στην «παγκόσμια τάξη», επιχειρηματικοί κολοσσοί και η κυβέρνηση στις ΗΠΑ θυμήθηκαν όψιμα -και σίγουρα παροδικά- τα καλά της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και το δίκιο του εργάτη. Φυσικά και δεν είναι οι μόνοι.

Τα σενάρια για τις χαμένες θέσεις εργασίας

Έως 25 εκατομμύρια θέσεις εργασίας μπορεί να χαθούν σε ολόκληρο τον κόσμο λόγω της κρίσης, προειδοποίησε ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας του ΟΗΕ (ILO). Σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο -εκτιμά θα οδηγήσει σε υψηλότερη ανεργία απ' ότι η κρίση του 2008.

Το ΔΝΤ φοβάται νέα «Μεγάλη Ύφεση» λόγω ανισοτήτων

Κίνδυνο η παγκόσμια οικονομία να περιπέσει σε συνθήκες ανάλογες με της «Μεγάλης Ύφεσης» διαβλέπει η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, η οποία υποστήριξε ότι η σύγχρονη οικονομία παρουσιάζει σημάδια ανάλογα με αυτά της δεκαετίας του 1920, που σημαδεύτηκε από την κατάρρευση των αγορών το 1929. Όπως τόνισε, τα ανησυχητικά στοιχεία που συντείνουν σε αυτή την ανάλυση είναι η ανισότητες και η αστάθεια του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Ολα θυμίζουν μέρες του ’07

Το μόνο που έχει αλλάξει από την κρίση του ’08 είναι ονόματα -εκείνη την εποχή τα είχαν βαπτίσει CDO, σήμερα τα λένε CLOs.

Τα μαντάτα που έρχονται από διάφορα μέρη του πλανήτη θυμίζουν 2007. Τις μέρες εκείνες ο κόσμος ζούσε σε ένα συννεφάκι. Οι καταναλωτές ψώνιζαν σαν να μην υπήρχε επόμενη μέρα και οι επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, μπουκωμένες με «στεροειδή», εμφανίζονταν να αποπνέουν υγεία και ρώμη. Οι «χημικοί» των πιστωτικών ιδρυμάτων συνεχώς ανακάλυπταν «νέα» προϊόντα χωρίς να αποκαλύπτουν ότι για την «παρασκευή» τους χρησιμοποιούσαν «δηλητηριασμένα» δάνεια.

Έκθεση - καταπέλτης για τον αντίκτυπο της κρίσης στην Υγεία

Αποκαλυπτική είναι η έκθεση για την κατάσταση της υγείας στην Ελλάδα που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην έκθεση καταγράφονται οι καταστροφικές επιπτώσεις των μνημονίων στον τομέα της υγείας στη χώρα (χρησιμοποιείται για ευνόητους λόγους ο όρος «οικονομική κρίση» ...), με αποτέλεσμα η κατά κεφαλή δαπάνη να είναι 1.500 ευρώ έναντι 3.000 ευρώ που είναι ο μέσος όρος στην Ε.Ε..

Επίσης, ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις υψηλές άμεσες ιδιωτικές δαπάνες για φάρμακα, στον ρόλο του καπνίσματος και της παχυσαρκίας, ιδίως στα παιδιά, και στην επιδείνωση της ψυχικής υγείας (θεαματική αύξηση των αυτοκτονιών).