Κάποτε –από την αρχαιότητα ακόμα– τα λογοπαίγνια –πρώτη ίσως σπουδή και άσκηση στις συνθετικές δυνατότητες της γλώσσας μας– ανθούσαν στον λόγο, τον θεατρικό, ιδίως της κωμωδίας, αργότερα στην επιθεώρηση. Μετά πέρασαν και στον γραπτό· στο χρονογράφημα λόγου χάριν. Τα τελευταία χρόνια ο πειρασμός του λογοπαίγνιου έχει ανεβεί στις επιγραφές καταστημάτων, με έμφαση σε καφενεία, μπαράκια, σουβλατζίδικα και φούρνους, που ανοίγουν σωρηδόν μετά τα μνημόνια και εξαιτίας τους.
