Ο Ρωμανός ήταν το δεύτερο θύμα
της δολοφονίας του Κορκονέα και όποιος δεν αναγνωρίζει αυτή τη συνθήκη προφανώς
πάσχει από τυφλωτική ιδεοληψία.
«Φέρνω τις ελπίδες μιας γενιάς να μου τις σιδερώσουν
Να μην έχω κι ένα κουστουμάκι για της πράξης μου το δίκιο
Τώρα που ξεπόρτισαν του κράτους οι χαφιέδες πάλι
Έλα αγόρι σφίξε τη γροθιά και σήκωσε κεφάλι»
Τέτοιες μέρες τα τελευταία χρόνια σκαλώνουν στο μυαλό μου οι στίχοι από το τραγούδι του Αλέξανδρου Βούλγαρη (the boy) και νιώθω να ξαναζωγραφίζεται στο πρόσωπο μου ο θυμός του 2008, σα να ξαναβλέπω σ’ ένα υποφωτισμένο κάδρο καρέ καρέ τις μέρες μας και τις νύχτες μας τότε. «Τις μέρες του Αλέξη», όπως αντηχούσε ρυθμικά σε κάθε στενό στην Αθήνα.
