Αρνούμαι πλέον να δεχτώ απ’ την οποιαδήποτε μητέρα, την έκφραση «είμαι υπερπροστατευτική από την υπερβολική μου αγάπη για σένα». Ειλικρινά, μητέρες όλου του κόσμου, δυο «υπέρ» σε μια πρόταση δε χωράνε!
Ναι, είναι μια μορφή χειραγώγησης αυτού του είδους η αγάπη, γιατί όταν δεν αφήνεις το παιδί να εκφράσει ανοιχτά τις επιθυμίες του και τις προτιμήσεις του, αλλά αντιθέτως του επιβάλεις τα δικά σου, δεν το βοηθάς, το καταπιέζεις. Κι ασφαλώς ανάλογα με την ηλικία που έχει το παιδί θα έχει και τα αντίστοιχα θέλω, επομένως μην περιμένεις να φτάσει στην εφηβεία ή να γίνει ενήλικος για να τα σεβαστείς, γιατί τότε θα είναι πολύ αργά.
Ακόμη και το παιχνίδι είναι επιλογή του, δε χρειάζεται να του κάνεις διαρκώς υποδείξεις για το πώς θα παίξει ή με τι θα παίξει. Αδιαμφισβήτητα θα έχεις το νου σου, αλλά ως έναν βαθμό, χωρίς να το πνίγεις, χωρίς να του στερείς την ελευθερία του, γιατί αυτή η κατάσταση θα διαιωνίζεται συνεχώς έχοντας ολέθριες συνέπειες και στο παιδί, αλλά και σε σένα.
