Το Τουριστικό Περίπτερο ίσως αποτελεί την ιστορικότερη κτιριακή υποδομή και μάλλον τη μοναδική πολλά υποσχόμενη σε καιρούς περιθωριοποίησης της Πέλλας, αν εξαιρέσει κανείς την παλιά Κοινότητα, η οποία μετά το σχέδιο Καποδίστριας περνώντας από χίλια μύρια κύμματα εγκατάλλειψης και απαξίας και γλιτώνοντας την κατεδάφιση κυριολεκτικά στο παρά πέντε, κατέληξε σήμερα με την αγάπη και φροντίδα κάποιων συμπολιτών μας του Μορφωτικού Περιβαλλοντικού Ομίλου Πέλλας "Η Αρχαία Πέλλα", να «μεταμορφωθεί» σ' ένα πανέμορφο και ιδαίτερα ενδιαφέρον Λαογραφικό Μουσείο, φιλοξενώντας σημαντικά και ανεκτίμητα κομμάτια του παζλ της νεώτερης ιστορίας αυτού του τόπου. Βέβαια και το Λαογραφικό Μουσείο, όπως και το Τουριστικό έχουν ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουν, ώστε να προσφέρουν όσα μπορούν και όσα προσδοκούν οι πολίτες απ' αυτά, στην εξωστρέφεια και την ανάπτυξη της Πέλλας.
Το Τουριστικό Περίπτερο λοιπόν στο οποίο αναφέρεται η σημερινή ανάρτηση, κτίσθηκε κατά την πρώτη περίοδο της χούντας από μία εκ των διορισμένων διοικήσεων του καθεστώτος(οι περισσότερες μαρτυρίες και αναφορές συγκλίνουν στην πρώτη χουντική διοίκηση του τότε προέδρου Χρήστου Παπαργυρίου) σύμφωνα με τις μαρτυρίες των μεγαλύτερων ηλικιακά κατοίκων και κοντεύει να τα πενηνταρίσει, βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο του οικισμού, στην κεντρική πλατεία Μεγάλου Αλεξάνδρου, αποτέλεσε σήμα κατατεθέν του σύγχρονου οικισμού, σημείο αναφοράς και συνάντησης διαχρονικά για τους κατοίκους της Πέλλας και όχι μόνο. Κτισμένο σε υψηλότερο επίπεδο, με σκαλοπάτια, συντριβάνια, ποταμάκια, τσιμεντένια παγκάκια κ.α. για όσους το θυμούνται, δέσποζε τότε στην καθημερινή ζωή του τόπου, μια κατασκευή πρωτοποριακή για την εποχή, που αποτελούσε «καύχημα» και προορισμό για πολλά χρόνια για όλους τους κατοίκους, με όποια μορφή κι αν λειτουργούσε.
Από την ανέγερση του μέχρι και σήμερα δεν υπήρξε ποτέ κανένα κανονικό σχέδιο λειτουργίας, στόχων και χαρακτήρα. Έτσι μοιραία στο πέρασμα του χρόνου το Τουριστικό Περίπτερο που προφανώς ξεκίνησε όπως προδίδει και το αρχικό όνομά του, ως χώρος φιλοξενίας ελλήνων και ξένων τουριστών, εξελίχθηκε με τον καιρό, αρχικά σε Κέντρο Νεότητας ως χώρος ψυχαγωγίας και διασκέδασης των νέων, αργότερα ως χώρος προβών και συνάντησης των χορευτικών τμημάτων πολιτιστικών συλλόγων, μετέπειτα και χωρίς να εξελιχθεί, ως χώρος Πολυμέσων με πωλητήριο-εκθετήριο εκμαγείων και cd της ιστορίας του δήμου, πάντα υπό την δημόσια «σκέπη» και διαχείριση της εκάστοτε αυτοδιοικητικής αρχής, ενώ για πολλά χρόνια και σε αρκετές ενδιάμεσες των προηγουμένων περιόδους, δόθηκε σε ιδιώτες κυρίως ως καφεζαχαροπλαστείο, στην κατεύθυνση της αξιοποίησής του από την ιδιωτική πρωτοβουλία, έναντι έστω ελάχιστων προσδοκόμενων εσόδων στα ταμεία της κοινότητας ή αργότερα του δήμου. Οι περισσότερες δυστυχώς των παραπάνω περιπτώσεων και εγχειρημάτων, στρέφονταν αποκλειστικά «εντός των τοιχών» για εσωτερική και ευκαιριακή κατανάλωση... Υπήρχαν και «σκοτεινές» χρονικές περίοδοι δυστυχώς, όπου το Τουριστικό χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη!!!
Η τελευταία απόπειρα δημόσιας διαχείρισης του χώρου με κάποιο σχέδιο και προσανατολισμό, προέκυψε πριν από περίπου 15 χρόνια, όταν και σπαταλήθηκε ένας «σκασμός» χρήματα μέσω προγραμμάτων Leader για την ανακαίνιση και διαμόρφωσή του. Άλλαξε η δημοτική αρχή και ως είθισται κι αυτή η απόπειρα έμεινε επί χάρτου.
Κορυφαία στιγμή του Τουριστικού Περιπτέρου κατά την άποψή μου, ήταν η υποδοχή και φιλοξενία του τότε ΠτΔ κ. Κωστή Στεφανόπουλου και πλήθους ελλήνων και ξένων επισήμων, στα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του έφιππου Μεγάλου Αλεξάνδρου που κοσμεί την κεντρική μας πλατεία, στις 25 Μαΐου 2002, έξω και δίπλα στη νότια πλευρά του κτιρίου. Τότε το κτίριο μαζί με το νεότευκτο άγαλμα, πέρασε και προβλήθηκε μέσα από τις τηλεοπτικές οθόνες σε όλη την ελληνική επικράτεια, την Κύπρο και ολόκληρο τον πλανήτη, με την ολιγόλεπτη κάλυψη των αποκαλυπτηρίων από το παγκόσμιο CNN!
Σήμερα η δημοτική αρχή που ξεκίνησε ήδη τις παρεμβάσεις, φιλοδοξεί να ανακαινίσει και να αναμορφώσει το ιστορικό κτίριο σε χώρο Πολυθεάματος για τη ζωή και το έργο του Μ. Αλεξάνδρου και να του δώσει την αίγλη που του αρμόζει, δημιουργώντας έτσι κάποιες έστω προϋποθέσεις τοπικής ανάδειξης, ανάπτυξης και εξωστρέφειας που χρειάζεται η Πέλλα σε όλα τα επίπεδα. Βέβαια αυτό δεν απαιτεί μόνο ανακαίνιση και διαμόρφωση, πράγμα που έχει γίνει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και στο παρελθόν, απαιτεί πρωτίστως όραμα, σχέδιο, προγραμματισμό και πολυποίκιλες δράσεις, ώστε να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα και να μην κλαίμε για ακόμη μία φορά τα χαμένα χρήματα πάνω στα συντρίμια ενός παραμελλημένου, έρμαιο στη φθορά του χρόνου και των ανθρώπων, κτιρίου όπως δείχνουν παρακάτω οι πολύ πρόσφατες εικόνες, τραβηγμένες λίγες μόνο ημέρες πριν ξεκινήσει η αναμόρφωση του κτιρίου, ως χώρου Πολυθεάματος. Εικόνες ντροπής που κυριάρχησαν περισσότερο από μία δεκαετία στην καθημερινότητά μας, τραγικό αποτέλεσμα παντελούς αδιαφορίας των εκάστοτε δημοτικών αρχών. Και μάλιστα στην πιο πολυσύχναστη περιοχή της Πέλλας δίπλα στο παλιό δημαρχείο, το δημοτικό θέατρο και φυσικά το άγαλμα, απ' όπου καθημερινά διέρχονται εκατοντάδες πολίτες, ξένοι και έλληνες επισκέπτες... Και η παρούσα δημοτική αρχή χρειάστηκε σχεδόν μια 6ετία να αντιληφθεί την λειτουργική αναγκαιότητα αυτού του κτιρίου, ώστε να ξεκινήσει μια προσπάθεια αξιοποίησης του. Ας ευχηθούμε ότι πλέον μπαίνει το «νερό στο αυλάκι» και το κτίριο θα αποκτήσει σταδιακά τη σημασία και την λειτουργικότητα που του αρμόζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου