Αναστασία Δαρδανελιώτη: “Κάτω οι εξέδρες, όλοι ένα με τον κόσμο!"
Την κατάργηση της εξέδρας στις παρελάσεις στα Γιαννιτσά ζήτησε η πρώτη εκλεγμένη Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Πέλλας, Αναστασία Δαρδανελιώτη, ώστε οι εκπρόσωποι των τοπικών αρχών να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τον κόσμο.
Η ανταπόκριση στην πρόταση που κατατέθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο ήταν άμεση και θετική από πλευράς πολιτών, και δεν πέρασε απαρατήρητη στα social media, ακόμη και αν δεν εφαρμοστεί από τη διοίκηση του Δήμου. Αποτελεί όμως ένα ακόμη δείγμα και τεκμηριώνει την δημοφιλία της Δαρδανελιώτη κάτι που δεν θεωρείται καθόλου τυχαίο. Η περίπτωση της, ξεχωρίζει ως ένα πολιτικό φαινόμενο που αξίζει προσεκτικής ανάγνωσης. Η Δαρδανελιώτη με 2.059 σταυρούς προτίμησης, όχι απλά εκλέχθηκε το 2023 αλλά αναδείχθηκε πρώτη σε σύνολο υποψηφίων, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα, ότι η κοινωνία αναζητά νέα πρόσωπα με πραγματική απήχηση στη βάση και ίσως να αναζητά μια δυναμική γυναίκα. Και με την πρόταση αυτή η Δαρδανελιώτη κάνει πράξη το μήνυμα, που τις έδωσαν οι πολίτες.
Αναλύοντας το φαινόμενο Δαρδανελιώτη διαπιστώνουμε ότι αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα αν σκεφτεί κανείς τον εξής παράγοντα. Στις τοπικές εκλογές, οι σταυροί δεν δίνονται για ιδεολογίες αλλά για πρόσωπα. Κάθε σταυρός είναι μία προσωπική σχέση. Κι αν 2.059 άνθρωποι μπήκαν στη διαδικασία όχι απλώς να ψηφίσουν την παράταξη του Στάθη Καστερίδη αλλά να γράψουν δίπλα στο όνομά της, αυτό σημαίνει ότι η Δαρδανελιώτη έχει ήδη οικοδομήσει ένα σταθερό κοινωνικό δίκτυο εμπιστοσύνης σπάνιο προνόμιο για οποιονδήποτε νέο αυτοδιοικητικό.
Το ερώτημα πλέον είναι αν αυτό το ρεύμα θα μετατραπεί από εκλογική δυναμική σε θεσμική επιρροή. Θα καταφέρει η Αναστασία Δαρδανελιώτη να μετατρέψει την προσωπική της αποδοχή σε χειροπιαστές παρεμβάσεις; Θα ακουστεί και θα πολλαπλασιαστεί η φωνή των 2.059 ψηφοφόρων μέσα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου; Και ίσως ακόμη κάτι πιο κρίσιμο, κατά πόσο αυτό απασχολεί την υπάρχουσα διοίκηση του Δήμου;
Θεωρείται βέβαιο ότι ο Στάθης Φουντουκίδης θα προτιμούσε τη Δαρδανελιώτη σύμμαχο παρά απέναντι. Δεν σημαίνει, βέβαια, ότι η ίδια «κατέρχεται» ως υποψήφια δήμαρχος, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τι μπορεί να προκύψει στα επόμενα τρία χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, μια πραγματικά πρωτοποριακή επιλογή εκ μέρους της σημερινής διοίκησης θα ήταν η ουσιαστική αξιοποίηση της Αναστασίας Δαρδανελιώτη. Μια τέτοια κίνηση δεν θα είχε μόνο συμβολικό χαρακτήρα θα εξέπεμπε σαφές μήνυμα ενότητας, υπέρβασης παλαιών στεγανών και αναγνώρισης της αξιοσύνης πέρα από παραταξιακές γραμμές.
Μια απόφαση τέτοιου τύπου θα ενίσχυε σημαντικά και το ηγετικό προφίλ του δημάρχου, αναδεικνύοντάς τον σε πολιτικό που επιλέγει συνεργάτες βάσει ικανότητας όχι αποκλειστικά βάσει παράταξης.
Θα αντιτείνει όμως κανείς ότι, αν μια τέτοια κίνηση γινόταν τώρα, ίσως προκαλούσε αντιδράσεις εντός της παράταξης Φουντουκίδη. Ωστόσο, στο βάθος της τριετίας και ιδίως κατά την τελευταία χρονιά του κύκλου οι ενστάσεις αυτές είναι πολύ πιθανό να έχουν ατονήσει, ιδίως εφόσον η επιλογή μπορεί να αποδώσει πολιτικά και πρακτικά αποτελέσματα.
Όλα αυτά, φυσικά, γράφονται ως ένα υποθετικό σενάριο που επανέρχεται, με αφορμή την πρόταση για κατάργηση της εξέδρας στις παρελάσεις των Γιαννιτσών Ένα σενάριο όμως καθόλου απίθανο να βρει τον δρόμο του προς την πραγματικότητα.
του Γιώργου Ροδάκογλου
Πηγή: thes.gr
Αναλύοντας το φαινόμενο Δαρδανελιώτη διαπιστώνουμε ότι αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα αν σκεφτεί κανείς τον εξής παράγοντα. Στις τοπικές εκλογές, οι σταυροί δεν δίνονται για ιδεολογίες αλλά για πρόσωπα. Κάθε σταυρός είναι μία προσωπική σχέση. Κι αν 2.059 άνθρωποι μπήκαν στη διαδικασία όχι απλώς να ψηφίσουν την παράταξη του Στάθη Καστερίδη αλλά να γράψουν δίπλα στο όνομά της, αυτό σημαίνει ότι η Δαρδανελιώτη έχει ήδη οικοδομήσει ένα σταθερό κοινωνικό δίκτυο εμπιστοσύνης σπάνιο προνόμιο για οποιονδήποτε νέο αυτοδιοικητικό.
Το ερώτημα πλέον είναι αν αυτό το ρεύμα θα μετατραπεί από εκλογική δυναμική σε θεσμική επιρροή. Θα καταφέρει η Αναστασία Δαρδανελιώτη να μετατρέψει την προσωπική της αποδοχή σε χειροπιαστές παρεμβάσεις; Θα ακουστεί και θα πολλαπλασιαστεί η φωνή των 2.059 ψηφοφόρων μέσα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου; Και ίσως ακόμη κάτι πιο κρίσιμο, κατά πόσο αυτό απασχολεί την υπάρχουσα διοίκηση του Δήμου;
Θεωρείται βέβαιο ότι ο Στάθης Φουντουκίδης θα προτιμούσε τη Δαρδανελιώτη σύμμαχο παρά απέναντι. Δεν σημαίνει, βέβαια, ότι η ίδια «κατέρχεται» ως υποψήφια δήμαρχος, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τι μπορεί να προκύψει στα επόμενα τρία χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, μια πραγματικά πρωτοποριακή επιλογή εκ μέρους της σημερινής διοίκησης θα ήταν η ουσιαστική αξιοποίηση της Αναστασίας Δαρδανελιώτη. Μια τέτοια κίνηση δεν θα είχε μόνο συμβολικό χαρακτήρα θα εξέπεμπε σαφές μήνυμα ενότητας, υπέρβασης παλαιών στεγανών και αναγνώρισης της αξιοσύνης πέρα από παραταξιακές γραμμές.
Μια απόφαση τέτοιου τύπου θα ενίσχυε σημαντικά και το ηγετικό προφίλ του δημάρχου, αναδεικνύοντάς τον σε πολιτικό που επιλέγει συνεργάτες βάσει ικανότητας όχι αποκλειστικά βάσει παράταξης.
Θα αντιτείνει όμως κανείς ότι, αν μια τέτοια κίνηση γινόταν τώρα, ίσως προκαλούσε αντιδράσεις εντός της παράταξης Φουντουκίδη. Ωστόσο, στο βάθος της τριετίας και ιδίως κατά την τελευταία χρονιά του κύκλου οι ενστάσεις αυτές είναι πολύ πιθανό να έχουν ατονήσει, ιδίως εφόσον η επιλογή μπορεί να αποδώσει πολιτικά και πρακτικά αποτελέσματα.
Όλα αυτά, φυσικά, γράφονται ως ένα υποθετικό σενάριο που επανέρχεται, με αφορμή την πρόταση για κατάργηση της εξέδρας στις παρελάσεις των Γιαννιτσών Ένα σενάριο όμως καθόλου απίθανο να βρει τον δρόμο του προς την πραγματικότητα.
του Γιώργου Ροδάκογλου
Πηγή: thes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου