Το σκάνδαλο των παράνομων επιδοτήσεων μέσω ΟΠΕΚΕΠΕ, που αγγίζει και την περιοχή της Πέλλας, δεν είναι απλώς μια ακόμη υπόθεση κακοδιαχείρισης ευρωπαϊκού χρήματος.
Είναι ο καθρέφτης που αντανακλά τη διαχρονική παθογένεια του συστήματος, όπου λίγοι επιτήδειοι εκμεταλλεύονται τις επιδοτήσεις την ώρα που οι πολλοί αγρότες παλεύουν να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια.
Είναι ο καθρέφτης που αντανακλά τη διαχρονική παθογένεια του συστήματος, όπου λίγοι επιτήδειοι εκμεταλλεύονται τις επιδοτήσεις την ώρα που οι πολλοί αγρότες παλεύουν να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια.
Αγρότες από τα Γιαννιτσά και τα γύρω χωριά δηλώνουν σήμερα σε ρεπορτάζ, πως «όλοι γνώριζαν» για τις παρατυπίες. Μιλούν για «πρόσωπα γνωστά», για ένα δίκτυο , -όπως φαίνεται– λειτούργησε χρόνια ανενόχλητο. Αν πράγματι ευσταθούν αυτές οι καταγγελίες, τότε το πρόβλημα δεν περιορίζεται σε όσους υπέβαλαν δηλώσεις ή καταχράστηκαν επιδοτήσεις. Αγγίζει την ίδια τη δομή της τοπικής εξουσίας και τη σχέση της με τους πολίτες.
Το ερώτημα που ακολουθεί είναι απλό, αλλά σκληρό.
Πώς γίνεται, σε έναν νομό όπου η αγροτική οικονομία αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της τοπικής κοινωνίας, να μην έφτασε ούτε ένας ψίθυρος στα γραφεία των βουλευτών;
Πώς γίνεται, τη στιγμή που οι ίδιοι οι αγρότες ισχυρίζονται ότι «όλοι ήξεραν τι γινόταν», να μην υπήρξε καμία πολιτική ευαισθησία, καμία δημόσια αναφορά, καμία κίνηση προληπτικού ελέγχου;
Η απάντηση, όσο κι αν πονά, είναι πως η σιωπή έχει γίνει πολιτική στρατηγική.
Στο νομό Πέλλας, και αλλού, η τοπική κοινωνία έχει μάθει ότι υπάρχουν θέματα που «καλύτερα να μη συζητιούνται» που, αν αγγιχτούν, ενοχλούν ισχυρούς, χαλούν ισορροπίες, διαταράσσουν συμμαχίες. Και αυτή η σιωπή είναι πιο επικίνδυνη από κάθε παράνομη επιδότηση. Γιατί δείχνει μια κοινωνία που έχει μάθει να σκύβει το κεφάλι.
Οι βουλευτές, ανεξαρτήτως κόμματος, βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με μια αλήθεια που δεν μπορούν να προσπεράσουν. Ακόμη κι αν δεν εμπλέκονται προσωπικά, ο κόσμος δεν ξεχωρίζει τις πολιτικές αποχρώσεις αλλά βλέπει το σύνολο. Και λέει: «Αν εμείς το ακούγαμε στα χωράφια, δεν μπορεί να μην το ήξεραν στα πολιτικά γραφεία».
Αυτή η φράση συμπυκνώνει όλη την κρίση εμπιστοσύνης που γεννά το σκάνδαλο. Γιατί στην επαρχία, όπου όλοι γνωρίζονται, το «δεν ήξερα, δεν άκουσα» ακούγεται περισσότερο σαν ομολογία αδιαφορίας παρά σαν δικαιολογία. Οι πολίτες τώρα νιώθουν εγκαταλελειμμένοι και κυρίως, νιώθουν ότι κανείς δεν τους εκπροσωπεί πραγματικά.
Το χειρότερο είναι πως, όλα δείχνουν, ότι το βάρος του σκανδάλου, θα το πληρώσουν πάλι οι τίμιοι. Και αυτοί είναι, οι αγρότες που δηλώνουν κάθε χρόνο τα στρέμματά τους με συνέπεια, που ελέγχονται εξονυχιστικά για το παραμικρό λάθος, και τώρα θα είναι αυτοί που θα βρεθούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των ατασθαλιών των λίγων. Περισσότεροι έλεγχοι, καθυστερήσεις στις επιδοτήσεις, αυξημένη δυσπιστία από τις ευρωπαϊκές χώρες. Και ακόμα, ένας χειμώνας γεμάτος αβεβαιότητα.
Το σκάνδαλο αυτό, επομένως, δεν είναι απλώς ένα «αγροτικό θέμα». Είναι πολιτικό, κοινωνικό και ηθικό. Αναδεικνύει το χάσμα ανάμεσα στην πραγματική κοινωνία και την πολιτική της εκπροσώπηση. Αναδεικνύει, τη βαθιά ανάγκη των πολιτών για καθαρό λόγο, διαφάνεια και λογοδοσία. Και αν κάτι θα πρέπει να προβληματίσει τους τοπικούς άρχοντες, δεν είναι μόνο το ύψος των χρημάτων που χάθηκαν, αλλά το βάθος της απογοήτευσης που αφήνει πίσω της η υπόθεση.
Γιατί στην πολιτική, και στη ζωή, η μεγαλύτερη ζημιά δεν είναι πάντα οικονομική. Είναι η διάβρωση της εμπιστοσύνης. Και στο νομό Πέλλας, αυτή η εμπιστοσύνη μοιάζει σήμερα πιο εύθραυστη από ποτέ.
του Γιώργου Ροδάκογλου, Δημοσιογράφου
Πηγή: thes.gr
Το ερώτημα που ακολουθεί είναι απλό, αλλά σκληρό.
Πώς γίνεται, σε έναν νομό όπου η αγροτική οικονομία αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της τοπικής κοινωνίας, να μην έφτασε ούτε ένας ψίθυρος στα γραφεία των βουλευτών;
Πώς γίνεται, τη στιγμή που οι ίδιοι οι αγρότες ισχυρίζονται ότι «όλοι ήξεραν τι γινόταν», να μην υπήρξε καμία πολιτική ευαισθησία, καμία δημόσια αναφορά, καμία κίνηση προληπτικού ελέγχου;
Η απάντηση, όσο κι αν πονά, είναι πως η σιωπή έχει γίνει πολιτική στρατηγική.
Στο νομό Πέλλας, και αλλού, η τοπική κοινωνία έχει μάθει ότι υπάρχουν θέματα που «καλύτερα να μη συζητιούνται» που, αν αγγιχτούν, ενοχλούν ισχυρούς, χαλούν ισορροπίες, διαταράσσουν συμμαχίες. Και αυτή η σιωπή είναι πιο επικίνδυνη από κάθε παράνομη επιδότηση. Γιατί δείχνει μια κοινωνία που έχει μάθει να σκύβει το κεφάλι.
Οι βουλευτές, ανεξαρτήτως κόμματος, βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με μια αλήθεια που δεν μπορούν να προσπεράσουν. Ακόμη κι αν δεν εμπλέκονται προσωπικά, ο κόσμος δεν ξεχωρίζει τις πολιτικές αποχρώσεις αλλά βλέπει το σύνολο. Και λέει: «Αν εμείς το ακούγαμε στα χωράφια, δεν μπορεί να μην το ήξεραν στα πολιτικά γραφεία».
Αυτή η φράση συμπυκνώνει όλη την κρίση εμπιστοσύνης που γεννά το σκάνδαλο. Γιατί στην επαρχία, όπου όλοι γνωρίζονται, το «δεν ήξερα, δεν άκουσα» ακούγεται περισσότερο σαν ομολογία αδιαφορίας παρά σαν δικαιολογία. Οι πολίτες τώρα νιώθουν εγκαταλελειμμένοι και κυρίως, νιώθουν ότι κανείς δεν τους εκπροσωπεί πραγματικά.
Το χειρότερο είναι πως, όλα δείχνουν, ότι το βάρος του σκανδάλου, θα το πληρώσουν πάλι οι τίμιοι. Και αυτοί είναι, οι αγρότες που δηλώνουν κάθε χρόνο τα στρέμματά τους με συνέπεια, που ελέγχονται εξονυχιστικά για το παραμικρό λάθος, και τώρα θα είναι αυτοί που θα βρεθούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των ατασθαλιών των λίγων. Περισσότεροι έλεγχοι, καθυστερήσεις στις επιδοτήσεις, αυξημένη δυσπιστία από τις ευρωπαϊκές χώρες. Και ακόμα, ένας χειμώνας γεμάτος αβεβαιότητα.
Το σκάνδαλο αυτό, επομένως, δεν είναι απλώς ένα «αγροτικό θέμα». Είναι πολιτικό, κοινωνικό και ηθικό. Αναδεικνύει το χάσμα ανάμεσα στην πραγματική κοινωνία και την πολιτική της εκπροσώπηση. Αναδεικνύει, τη βαθιά ανάγκη των πολιτών για καθαρό λόγο, διαφάνεια και λογοδοσία. Και αν κάτι θα πρέπει να προβληματίσει τους τοπικούς άρχοντες, δεν είναι μόνο το ύψος των χρημάτων που χάθηκαν, αλλά το βάθος της απογοήτευσης που αφήνει πίσω της η υπόθεση.
Γιατί στην πολιτική, και στη ζωή, η μεγαλύτερη ζημιά δεν είναι πάντα οικονομική. Είναι η διάβρωση της εμπιστοσύνης. Και στο νομό Πέλλας, αυτή η εμπιστοσύνη μοιάζει σήμερα πιο εύθραυστη από ποτέ.
του Γιώργου Ροδάκογλου, Δημοσιογράφου
Πηγή: thes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου