Η εντυπωσιακή σύμπτωση της πυρκαγιάς στον Ερημίτη, ελάχιστο καιρό μετά την περίφημη ρήση του πρωθυπουργού ότι «το δάσος κάποια στιγμή θα καεί», δεν είναι αφορμή για συνωνοσιολογία αλλά για πολιτικό προβληματισμό και ερωτήματα.
Για την ακρίβεια, η φράση του πρωθυπουργού, είναι από μόνη της ένα μνημείο κυνικότητας για τη στάση της κυβέρνησής του απέναντι σε «επενδύσεις» που αδιαφορούν για το περιβάλλον και τις επιπτώσεις, στο βωμό του κέρδους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μια επένδυση μέσα σε ένα παρθένο δάσος που προκαλεί την τοπική κοινωνία, με την οποία επιλέγει να συγκρουστεί η κυβέρνηση δίχως να κρύβει την υποστήριξή της.
