Η Γαρυφαλλιά και οι άλλες

Συνέβη -και πάλι- το αδιανόητο: Μια γυναίκα δολοφονήθηκε από τον σύντροφό της. Αυτή τη φορά στη Φολέγανδρο, σε διακοπές, μετά από καβγά. Πόσες ακόμη πρέπει να χάσουν τη ζωή τους για να αποφασίσουν οι θεσμοί ότι το φαινόμενο της έμφυλης βίας πρέπει να αντιμετωπιστεί στη ρίζα του, διεπιστημονικά, αναζητώντας τις βαθιές αιτίες του και προωθώντας τις συνέργειες μεταξύ υπηρεσιών, εξειδικευμένων ερευνητικών ομάδων, φορέων της κοινωνίας των πολιτών και διεθνών δικτύων για να μεταφερθούν εδώ καλές πρακτικές που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες;

Το έγκλημα χωρίς όνομα που σκοτώνει καθημερινά 173 γυναίκες

Γυναικοκτονία: Γιατί η περιγραφή ενός εγκλήματος που ο ορισμός του έχει δοθεί από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, αποτελεί αντικείμενο συζήτησης στην Ελλάδα;

Η γυναικοκτονία είναι έγκλημα που στηρίζεται στις απαρχαιωμένες κοινωνικές αντιλήψεις και στερεότυπα, σύμφωνα με τα οποία οι γυναίκες είναι ιδιοκτησία του άντρα και έτσι μπορούν να «τιμωρηθούν», «ελεγχθούν», «σωφρονιστούν» μέσω της έμφυλης βίας. Η πατριαρχικά δομημένη κοινωνία της Ελλάδας, δυστυχώς, όχι απλά δεν δέχεται τον όρο αλλά σημειώνει ανησυχητικά μεγάλη αύξηση στην τέλεση γυναικοκτονιών.

Όλα τα περιστατικά έμφυλης βίας εποικοινωνούνται από τα ΜΜΕ με όρους όπως «άτυχη κοπέλα», «άτυχη οικογένεια», «άτυχη γυναίκα», «οικογενειακή τραγωδία», «έγκλημα πάθους» με συνοδευτικά όπως «τη σκότωσε γιατί…», «ήταν καλό παιδί», «τον απειλούσε με χωρισμό».

Ο τρόπος που αναπαράγονται από τα ΜΜΕ είναι ενδεικτικός για το πώς οι γυναικοκτονίες δεν έχουν την ορατότητα που τους αναλογεί, τόσο στο δημόσιο λόγο όσο και στην ελληνική ειδησεογραφία.

Γυναικοκτονία, η λέξη που δεν λέμε…

Ανύπαρκτο έγκλημα για κάποιους. Η πιο ακραία μορφή έμφυλης βίας για άλλους. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είναι σαφής: “Γυναικοκτονία” είναι η ανθρωποκτονία γυναικών από πρόθεση, επειδή είναι γυναίκες.