Σχόλιο για τη Χριστουγεννιάτικη ανάρτηση του Καθηγητή Ηλία Μόσιαλου -Απορία

«Ποια ανάγκη μπορεί να ωθήσει ένα ενδοκοσμικό έγκριτο επιστήμονα όπως o Hλίας Μόσιαλος που αποδέχεται την πειραματική αποδεικτική μέθοδο, να αμφισβητεί με επιστημονικό μανδύα παραμονή Χριστουγέννων σκωπτικά τη Θεοτόκο και το Θεάνθρωπο Χριστό;»

Ο κ. Μόσιαλος αναμφισβήτητα δίνει αγώνα εναντίον του Κορωναιού και τον ευχαριστούμε γι αυτό.

Ως επιστήμων επίσταται της επιστήμης του, η οποία όπως όλες οι επιστήμες, ανήκουν στο δυνατό της Γνώσης που έχει δοθεί από τον Θεό στον άνθρωπο, ούσες μέσα, οχήματα υπηρεσίας του ανθρώπου και της αλήθειας.

Αθεολόγητες μουντζούρες

Όποιος κι αν σωζόταν από του Χάρου τα δόντια, όπως σώθηκε ο Ιταλός που το φορτηγό του σταμάτησε μιαν ανάσα από το χείλος της γκρεμισμένης γέφυρας στη Γένοβα, και ιδιαιτέρως πιστός αν δεν ήταν, τα ίδια θα έλεγε: ότι τον έσωσε ο Θεός. Εντρομος και ευγνώμων συγχρόνως, ο Ιταλός, σαν χριστιανός, δεν μπορούσε παρά να σκεφτεί την Παναγία, παραμονή της Κοιμήσεως. Αν γιόρταζε ο Αγιος Γεώργιος, αν ήταν Πάσχα ή Χριστούγεννα, θα ονόμαζε άλλον σαν σωτήρα του, όπως κι αν ήταν βουδιστής, μουσουλμάνος, ζωροαστριστής, Εβραίος.