Μοιραία αναγκαιότητα θεωρεί το ΔΝΤ, με δυο λέξεις, τα «κουρέματα»
χρέους, καθώς ο ανεπτυγμένος κόσμος έχει υπερχρεωθεί σε επίπεδα ρεκόρ
(δημόσιος και ιδιωτικός τομέας), ομολογώντας πως η πορεία της οικονομίας
από το μπουμ της δεκαετίας του ’90 και μετά στηρίχθηκε στις φούσκες των
πάμφθηνων πιστώσεων για να μην καταρρεύσει.
Η θηλιά του χρέους δεν είναι «ελληνική τραγωδία» αλλά «παγκόσμιο
δράμα» με τις οικονομίες αναιμικές να σηκώσουν τόσο βάρος, που κάνει το
ΔΝΤ να επιτίθεται ευθέως στη Γερμανία ότι ρίχνει λάδι στη φωτιά με τις
σκληρές περιοριστικές πολιτικές που επιβάλει στην ευρωζώνη με αιχμή τον
ευρωνότο.