Σιχαίνομαι που ζω ανάμεσα στους... «τώρα το θυμήθηκε η Μπεκατώρου;»

Και να τα σχόλια που απλώθηκαν στο διαδίκτυο, σαν δηλητηριώδη φυτά, που βγήκαν να σταυρώσουν την χρυσή ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου, που αποκάλυψε τον βιασμό της μετά από 20 χρόνια.

«Τώρα το θυμήθηκε;» και «γιατί μπήκε στο δωμάτιο;» γράφουν γυναίκες, πολλές από τις οποίες ενδεχομένως είτε δεν βίωσαν ποτέ την τραυματική εμπειρία, είτε την βίωσαν και τρέμουν μήπως επιτρέψουν στον εαυτό τους την ταύτιση. Μήπως αναρωτηθούν γιατί εκείνες δεν μίλησαν ούτε νωρίς ούτε αργά.

Τα δε αρσενικά που κρατιούνται να μην πουν ευθέως «τα ήθελε και τα’παθε» σπεύδουν να αναμασήσουν πάλι τα «... θα φοβόμαστε να κάνουμε φλερτ». Γιατί για να δύνασαι να κάνεις φλερτ, πρέπει να δικαιώσεις καμιά δεκαριά βιαστές!

Πες το δυνατά: Η πατριαρχία δολοφονεί!

Η γυναίκα της Κέρκυρας δολοφονήθηκε από τον πατέρα της. Γιατί δεν ενέκρινε τον αγαπημένο της. Γιατί σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας «κόρη του είναι ό,τι θέλει την κάνει» αφού το σώμα της γυναίκας, το πνεύμα της, την κοινωνική και την επαγγελματική της ζωή, την ορίζει ο πατέρας, ο αδερφός ή ο σύντροφος. Κι αν η επιθυμία της είναι κόντρα στην επιθυμία του αφέντη τόσο το χειρότερο για την ίδια. Για το σώμα της, το πνεύμα της τη ζωή της.

Η γυναίκα της Ρόδου δολοφονήθηκε γιατί αρνήθηκε να παραδώσει το σώμα της στις ορέξεις δύο νεαρών. Γιατί σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας για να φτάσει μια γυναίκα ως το σπίτι ενός άνδρα σημαίνει ότι «τα θέλει» κι αν δεν τα θέλει στην πραγματικότητα βιάζεται ή δολοφονείται. Και ποιος θα κατηγορήσει σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας έναν άνδρα που το θύμα βρέθηκε στον χώρο του; Εξάλλου τα ΜΜΕ πρώτα απ’ όλα θα αναρωτηθούν «Κι αυτή τι γύρευε εκεί τέτοια ώρα» έτσι δεν είναι;