Πιάνο και αγγλικά

Το εξώφυλλο του Spiegel  με την ολοσέλιδη φωτογραφία του Τσίπρα ήταν θέμα στο δελτίο μεγάλου καναλιού, το πρωτοσέλιδο του Monde με ολοσέλιδη επίσης φωτογραφία, όχι. Ο λόγος απλός: Ο τίτλος του Spiegel μιλούσε για “εφιάλτη Τσίπρα”, ενώ του Monde για “φαινόμενο Τσίπρα”, στο οποίο η Ευρώπη αναζητεί μια απάντηση. Στο ίδιο δελτίο, δεν έγινε καν αναφορά στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των Ισπανών Podemos, στις οποίες κυμάτιζε η Ελληνική σημαία, αλλά έγιναν αναφορές σε δυσκοίλιες αντιδράσεις αξιωματούχων τρίτης και τετάρτης κατηγορίας. Ωστε να φιλοτεχνηθεί για τον τηλεθεατή, μια εικόνα δυσμενούς κλίματος σε βάρος της νέας κυβέρνησης.

Αστοί και προλετάριοι[1]

Η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών[²] είναι η ιστορία ταξικών αγώνων.

Ελεύθερος και δούλος, πατρίκιος και πληβείος, βαρόνος και δουλοπάροικος, μάστορας[³] και κάλφας, με μια λέξη, καταπιεστής και καταπιεζόμενος, βρίσκονταν σε ακατάπαυστη αντίθεση μεταξύ τους, έκαναν αδιάκοπο αγώνα, πότε καλυμμένο, πότε ανοιχτό, έναν αγώνα που τελείωνε κάθε φορά με έναν επαναστατικό μετασχηματισμό ολόκληρης της κοινωνίας ή με την από κοινού καταστροφή των τάξεων που αγωνίζονταν.

Στις προηγούμενες εποχές της ιστορίας βρίσκουμε σχεδόν παντού μια πλήρη διαίρεση της κοινωνίας σε διάφορες κλειστές τάζεις, μια πολύτροπη διαβάθμιση των κοινωνικών θέσεων. Στην αρχαία Ρώμη βρίσκουμε πατρίκιους, ιππείς, πληβείους, δούλους. Στο μεσαίωνα φεουδάρχες, υποτελείς, μαστόρους, καλφάδες, δουλοπάροικους κι επιπλέον σε καθεμιά απ' αυτές τις τάξεις βρίσκουμε ξανά ιδιαίτερες διαβαθμίσεις.