Εναλλακτικές προτάσεις της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ για την επαναρύθμιση του τομέα της εργασίας

Η επιβολή μνημονιακών πολιτικών έχει εδώ και πέντε χρόνια αποδείξει πόσο βαριά πλήγματα μπορεί να καταφέρει στους μισθούς των εργαζομένων, στη φύση των εργασιακών σχέσεων και στα εργασιακά εν γένει δικαιώματα των πολιτών μιας χώρας.

Οι επιπτώσεις του 3ου μνημονίου στην κοινωνική ασφάλιση και οι εναλλακτικές προτάσεις της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

     Η Κυβέρνηση με το νέο μνημόνιο ανέλαβε πολύ συγκεκριμένες και επώδυνες δεσμεύσεις μεταξύ άλλων και για τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, τόσο σε επίπεδο προαπαιτούμενων άμεσης εφαρμογής όσο και σε επίπεδο μεσοπρόθεσμων δράσεων μετά τον Οκτώβριο του 2015.

Τα προαπαιτούμενα, που καλύπτει σε ένα βαθμό ο ψηφισμένος πριν από ένα μήνα μνημονιακός νόμος 4334/15 και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό το νέο μνημόνιο,  προωθούν  μία πολύ μεγάλη περικοπή των δημοσίων δαπανών για την κοινωνική ασφάλιση και κατά συνέπεια νέες μειώσεις των συντάξεων, αλλά και περαιτέρω μετάλλαξη της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης σε ιδιωτική - κεφαλαιοποιητική, σύμφωνα με τις πάγιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που πρεσβεύουν οι λεγόμενοι Θεσμοί.

Οι νέες μνημονιακές δεσμεύσεις απέχουν έτη φωτός από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, από τις προγραμματικές θέσεις της κυβέρνησης ακόμα κι από αυτές τις θέσεις της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για  μεγαλύτερη επιβάρυνση των εργοδοτών και όχι των ασφαλισμένων (όπως για παράδειγμα η επαναφορά των εργοδοτικών εισφορών στα επίπεδα του Ιουνίου του 2014 +3,9% στις εισφορές), που «τις πήρε το ποτάμι».