Η οικεία οικία μες στην ασφάλειά της κρύβει πολλές παγίδες. Είναι
άλλωστε γνωστό πως η απόσταση ανάμεσα στην αγκαλιά και το πνίξιμο είναι
περίπου ένας σπασμός.
Ο κίνδυνος είναι ο ύπνος της εγρήγορσης, ακριβώς το συναίσθημα αυτό της ασφάλειας που κάνει όλες τις άμυνες να ατροφούν απότομα.
Τα κατοικίδια έπιπλα συχνά τείνουν να μεταμορφώνονται σε πισώπλατους
εχθρούς. Ενα ράφι, η γωνία ενός τραπεζιού, το πόδι μιας καρέκλας
βρίσκουν εύκολα έναν νέο σκοπό και μια νέα αποστολή σε μια αμυχή, μια
μελανιά ή μια πληγή στο ανθρώπινο σώμα.
Μέσα στην ηρεμία της οικιακής γεωγραφίας τίποτα δεν σε προειδοποιεί
για τις παγίδες και τους κινδύνους της κοινότοπης συνόρευσής σου, της
συγκατοίκησής σου με τη ρουτίνα.
