Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μητέρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μητέρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020

Παραδοχή Βρούτση για κατάργηση έκπτωσης εισφορών για τις μητέρες

Την εν κρυπτώ περικοπή της έκπτωσης εισφορών για τις εργαζόμενες μητέρες παραδέχθηκε, μετά τον σάλο που ξέσπασε, ο υπουργός Εργασίας.
Ο Γιάννης Βρούτσης μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το ζήτημα που ανέδειξε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω της Έφης Αχτσιόγλου και ομολόγησε την γκάφα (;) του υπουργείου, δίνοντας, παράλληλα, διαβεβαιώσεις πως οι μειωμένες εισφορές θα τηρηθούν για τις εργαζόμενες μητέρες.

Κυριακή 12 Μαΐου 2019

Τρίτη 6 Μαρτίου 2018

Πώς το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας επιδρά στην εγκεφαλική ανάπτυξη του παιδιού;

Από καιρό ήταν γνωστό ότι οι σοβαρές ιώσεις, μικροβιακές μολύνσεις, αλλεργίες προκαλούν ανοσοποιητικές αντιδράσεις στις κυοφορούσες γυναίκες και την έκλυση διαφόρων πρωτεϊνών. Μελέτες σε ζώα είχαν δείξει ότι ορισμένες από αυτές τις πρωτεΐνες που παράγονται από τις ανοσοποιητικές αντιδράσεις του οργανισμού της μητέρας επηρεάζουν την ανάπτυξη του κυήματος.
Ομως, μέχρι τώρα ελάχιστα γνωρίζαμε για την επίδρασή τους στα ανθρώπινα έμβρυα. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος της εγκύου επηρεάζει σημαντικά τη φυσιολογική ανάπτυξη του νευρικού συστήματος του παιδιού.

Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017

Ελλείψεις μητέρων παιδεύσουσι τέκνα

Η γέννηση μας – ή καλύτερα η σύλληψη μας – αποτελεί μια ψυχική συνομιλία τριών γενεών.  Είναι η συνάντηση της εγκύου γυναίκας με τη μητέρα της (το πώς δηλαδή έχει βιώσει και έχει αποθηκεύσει μέσα της τη μητέρα των παιδικών της χρόνων), η συνάντηση με τον ίδιο της τον εαυτό (το πώς βιώνει η ίδια το ρόλο της ως μητέρα) και η συνάντηση με το παιδί που κυοφορεί ή έχει γεννήσει.
Συναισθηματικές ελλείψεις, ανεκπλήρωτες επιθυμίες, απώλειες, στερήσεις, απογοητεύσεις, αποτελούν το ακατέργαστο υλικό  πάνω στο οποίο σμιλεύεται η προσωπική ιστορία του καθενός η οποία εκχωρείται ασυνείδητα από τη μητέρα στο παιδί  και αυτό με τη σειρά του ως μελλοντικός ενήλικας στους δικούς του απογόνους.

Σάββατο 15 Απριλίου 2017

Ιατρική πρωτιά της Κούβας: Εξάλειψε την μετάδοση επικίνδυνων ιών από τη μητέρα στο παιδί

Είναι γνωστές και πολλές οι επιτυχίες της Κούβας στην Ιατρική. Η πιο πρόσφατη είναι η νίκη της στην μετάδοση του ιού HIV, του AIDS και της σύφιλης.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας  όπως είναι γνωστό έχει κηρύξει την Κούβα την πρώτη χώρα στον κόσμο που εξάλειψε την μετάδοση αυτών των μολυσματικών ασθενειών  από την εγκυμονούσα μητέρα στο έμβρυο. 

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Η επιστροφή στο σχολείο είναι μεγάλο μανίκι

Για το παιδί, την μάνα και, περισσότερο από όλους, τον τίμιο, φιλότιμο -και, ας μην κρυβόμαστε, ολίγον εγωιστή- μπαμπά.
Ρε μάνα, έτσι ήμουν και εγώ πιτσιρικάς; Αν ναι, σου ζητώ μεταχρονολογημένα συγνώμη'. Αυτό γύρισα και είπα απελπισμένος στην μητέρα μου, στην οποία σπάνια λέω καλό λόγο, έχοντας υποστεί πέντε εβδομάδες πρωινών βασανιστηρίων.
Κλάμα. Απέραντο κλάμα. Και γκρίνια. Απύθμενη γκρίνια. Και συζητήσεις, ατέλειωτες συζητήσεις -με την 5χρονη κόρη μου- για το ποιος είναι ο λόγος που πηγαίνει σχολείο. Για το γιατί πρέπει να κάνει καθημερινά κάτι που δεν της αρέσει. Για το λόγο που φύγαμε από το εξοχικό και σταμάτησαν οι διακοπές της.

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

«Κοίτα μη γίνεις σύννεφο...»

Άπλωνα τα φρεσκοπλυμένα ρούχα της κόρης μου. Μου είχε παραγγείλει από χθες να βάλω στο πλυντήριο «για να τα έχω έτοιμα αύριο» το πουά φορεματάκι της, την μπλούζα με τους παπαγάλους, την άλλη με το σκυλάκι, το κίτρινο φανελάκι, τις ροζ κάλτσες και το λουλουδάτο κολάν. 
Με έπιασαν τα κλάματα. Το μυαλό μου σχημάτισε την εικόνα της μητέρας από τη Θεσσαλονίκη, που έχασε με τόσο φρικτό τρόπο το κοριτσάκι από τα χέρια του ίδιου του συζύγου της και πατέρα των παιδιών της.  Φαντάστηκα ότι και αυτή μπορεί να είχε την ίδια παραγγελία από την 7χρονη κόρη της. Είχε πλύνει το αγαπημένο της φόρεμα και όταν θα γυρνούσε από τη δουλειά, θα το άπλωνε για να στεγνώσει και να το έχει έτοιμο «για αύριο».

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Γιατί οι γονείς πληγώνουν τόσο βαθειά;

Η μητρική αγάπη θεωρείται αυτονόητο συναίσθημα αλλά αντικειμενικά δεν είναι. Τα παιδιά δεν είναι τα ιδανικά παιδιά της φαντασίας μας . Όπως επίσης και οι μητέρες δεν μοιάζουν μ αυτές που περιγράφουν τα ποιήματα.
Ο μύθος της μητρότητας – όπως κάθε μύθος – είναι απλουστευμένος και απλοποιημένος. Όλοι μας έχουμε βιώσει την κατάρριψη αυτού του μύθου στην παιδική μας ηλικία, αλλά μεγαλώνοντας όλοι θέλουμε ν’ αποδείξουμε ότι εμείς θα τον επαληθεύσουμε ως γονείς.
Μοιάζει να υπάρχει μια συλλογική πεποίθηση ότι όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα – μεταμορφώνεται σε καθαγιασμένο πλάσμα. Όσοι έχουν μπει στη διαδικασία να δουλέψουν θεραπευτικά με τον εαυτό τους, γνωρίζουν ότι το είδος και η ποιότητα της αγάπης που έχουμε εισπράξει ως παιδιά, αυτό είναι που μπορούμε να προσφέρουμε ως γονείς .

Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Οι πόνοι μιας Παναγιάς κόκκινης, Λαοδηγήτριας

Ανοιξη, Ανάσταση της φύσης και των ελπίδων. Προηγήθηκε βέβαια το «Ω, γλυκύ μου έαρ»! Ο θρήνος της Μεγάλης Βδομάδας, που κάπου δεν σταματά, που κάπου συνεχίζεται και μετά την Ανάσταση. «Πρωταγωνίστρια» η Μάνα από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας: «Τρωαδίτισσες», «Του Νεκρού αδελφού», «Επιτάφιος», «Ματωμένος γάμος»... μάνες - η μάνα του Τούση, του Πέτρουλα, του Λαμπράκη, της Βασιλακοπούλου, οι βαρυπενθούσες της Κύπρου, οι μάνες της Μέσης Ανατολής... Πολλά τα αριστουργήματα της παγκόσμιας Λυρικής Τέχνης και δίπλα σ' αυτά η «Μάνα του Χριστού» και «Οι πόνοι της Παναγιάς» του Βάρναλη. Μιας ποίησης που όπως έλεγε ο κριτικός της λογοτεχνίας Παναγής Λεκατσάς «ανήκει στη σειρά των όρθιων δέντρων. Των δέντρων που οι ρίζες τους βυθίζονται στην εθνική παράδοση (...). Η ποίησή του είναι γνωστή κι αγαπημένη σε πλατύτατα στρώματα του λαού (...). Η διάκριση λαϊκότητας και ποιότητας φυσικά περιττεύει: Η αληθινή ποίηση απευθύνεται και στους λίγους και στους πολλούς, προσφέροντας πάντα, και στους λίγους και στους πολλούς, περισσότερα απ' όσα μπορούνε να πάρουν. Η ποίηση του Βάρναλη, ένας από τους χρυσούς ακόμη κρίκους που συνδέουν τις ψυχές και των Λίγων και των Πολλών, με τον κόσμο των Οραμάτων και των Μορφών, ανακρατεί τη λειτουργία, το αξίωμα και την πραγματική υπερηφάνεια της ποιητικής και στις μέρες μας τέχνης (... )».