«Αχλύς θεσπεσίη» και «σήματα λυγρά»*

Σε ό,τι αφορά στην πανδημία βρισκόμαστε ξανά σε μια συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση που δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη ζωή όλων μας. Σε όλο τον πλανήτη τα κρούσματα παραμένουν – στην Ευρώπη αυξάνονται αλματωδώς – τα νοσοκομεία γεμίζουν με αρρώστους, στα νεκροταφεία ανοίγουν κι άλλοι τάφοι για ερμητικά κλειστά φέρετρα. Πέρασαν κοντά δυο χρόνια από τότε που πρωτακούσαμε τα κακά μαντάτα για την εμφάνιση του νέου ιού κι ένα πέπλο πυκνής ομίχλης εξακολουθεί να σκεπάζει και να πνίγει την ανθρωπότητα.

Από το βαθύ βαθύ μέλλον...

Οι σύγχρονοι «Μόρλοκ»!

Αν κάτι μ' αρέσει σ' αυτόν τον κόσμο είναι πως έχει σταθερές: ο ήλιος βγαίνει απ' την Ανατολή, ο χάρος θα 'ρθει να σε πάρει, βρε δε μπα να 'σαι βασιλιάς, δικτάτορας, θεός και κοσμοκράτορας, κι ο καπιταλισμός καλά κρατεί, βρε που να χτυπιέσαι. Αν κάτι μ' αρέσει σ' αυτήν την Ευρώπη είναι πως έχει και σταθερές και αξίες: μπορεί να συμβάλλει με το κατιτίς της σε πολέμους ανά τον προαναφερθέντα κόσμο, αλλά μετά -κυρία!- ξεπλένει τα ματωμένα χέρια της και σου αντιγυρίζει «Πρόσφυγες; Τι είναι αυτό;».

Ποδόσφαιρο - Καπιταλισμός 1Χ2

Ο ΓΓ του ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης, γράφει για το ποδόσφαιρο, την αντίδραση των Ευρωπαίων στη Super League και το παράδειγμα του αμερικανικού NFL για τον ανταγωνισμό.

Την περασμένη εβδομάδα, η Ευρώπη ανακάλυψε τα όρια της ανοχής της. Την ηθική της ραχοκοκκαλιά. Το σύνορο πέραν του οποίου θεωρεί ανυπόφορη την περαιτέρω εμπορευματοποίηση των αξιών. Την λεπτή κόκκινη γραμμή που οι Ευρωπαίοι αρνούνται να περάσουν, ό,τι και να τους τάξουν.

Μπορεί να σκύψαμε το κεφάλι στους τραπεζίτες που τίναξαν στον αέρα τις οικονομίες μας, μεταφέροντας κυνικά τις γιγάντιες ζημιές τους στους ώμους των πιο ευάλωτων Ευρωπαίων. Μπορεί να κάναμε τα στραβά μάτια στην μαζική φοροδιαφυγή της ολιγαρχίας και στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Μπορεί να αποδεχθήκαμε ως "φυσιολογική" την αποψίλωση της δημόσιας παιδείας ή των εθνικών συστημάτων υγείας, την απόγνωση εργαζόμενων χωρίς συλλογικές συμβάσεις, τα συσσίτια, τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς, μεγέθη ανισότητας που ζαλίζουν το νου και παγώνουν την καρδιά. Μπορεί να μείναμε βουβοί την ώρα που η δημοκρατία μας σερνόταν στο απόσπασμα και η Σίλικον Βάλεϊ λεηλατούσε τα προσωπικά μας δεδομένα.

Tο «παλτό» του καπιταλισμού

Ποδόσφαιρο: «Καπιταλισμός» και «απληστία» ήταν δυο λέξεις που ακούστηκαν στα διεθνή ΜΜΕ μετά την αποτυχημένη προσπάθεια κορυφαίων ομίλων ποδοσφαίρου να δημιουργήσουν τη European Super League. Ισως όμως να κατανοούσαμε καλύτερα τι συνέβη αν συνειδητοποιούσαμε ότι η βιομηχανία του ποδοσφαίρου δεν ακολουθεί τους κανόνες του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος.

Πριν από περίπου δέκα χρόνια ο Πίτερ Κένεντι, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, έκανε μια πρόβλεψη: «Mεγάλοι όμιλοι του αγγλικού ποδοσφαίρου, όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Αρσεναλ, θα μπορούσαν να αποσχιστούν σε μια ευρωπαϊκή σούπερ λίγκα (European super league) στην οποία θα συμμετείχε η αφρόκρεμα των ευρωπαϊκών ομάδων».

Η Monopoly επινοήθηκε για να δείξει τα κακά του καπιταλισμού

Η ιστορία της ελάχιστα γνωστής δημιουργού του δημοφιλούς επιτραπέζιου παιχνιδιού Monopoly και η σημερινή στρεβλωμένη εκδοχή του.

"Aγοράστε γη - δεν το κάνουν πια", ειρωνεύτηκε ο Μαρκ Τουέιν. Είναι ένα γνωμικό που σίγουρα θα σας εξυπηρετούσε καλά σε ένα παιχνίδι Monopoly, το πιο δημοφιλές επιτραπέζιο παιχνίδι που έχει διδάξει σε γενιές παιδιών να αγοράζουν ακίνητα, να τα γεμίζουν με ξενοδοχεία και να χρεώνουν τους συμπαίκτες με υψηλά ενοίκια για το προνόμιο της κατά τύχης παρουσίας τους εκεί.

Ένας χρόνος κορωνο-καπιταλισμός

Ένας χρόνος πέρασε από τις 26 Φεβρουαρίου 2020 όταν και ανακοινώθηκε το πρώτο κρούσμα κορωνοϊού στην Ελλάδα.

Ένα χρόνο μετά ο ελληνικός λαός οι λαοί όλου του κόσμου δίνουν μάχη για την υγεία και τη ζωή τους. Ένα χρόνο μετά οι κυβερνητικές πολιτικές διαχείρισης της πανδημίας έχουν οδηγήσει δισεκατομμύρια ανθρώπους σε «εγκλεισμό», φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση…

Κάθε πτυχή της διαχείρισης της πανδημίας επιβεβαίωσε τη σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος. Εκεί που οι εργαζόμενοι νόμιζαν ότι τα είδαν όλα με τους μαζικούς τάφους στις ΗΠΑ ή τα αβοήθητα θύματα στα γηροκομεία της ΕΕ, ήρθε το θρίλερ με τις τραγικές ελλείψεις των νοσοκομειακών κλινών και ΜΕΘ για να ακολουθήσει αυτό με την παραγωγή και τη διάθεση του εμβολίου. Κι όλα τα παραπάνω ενώ ήδη έχει ξεκινήσει μια νέα καπιταλιστική κρίση, η οποία συντρίβει δικαιώματα, εισοδήματα, δουλειές, ανθρώπινες ζωές…

Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιοι!

Όσα συμβαίνουν με τα εμβόλια, οι ανταγωνισμοί πολυεθνικών και κρατών πάνω στην θανατηφόρα πανδημία, ο σφετερισμός της επιστημονικής εργασίας και της τεχνολογικής προόδου από μια χούφτα κεφαλαιοκρατών, η απροσχημάτιστη αξιοποίηση της αρρώστιας και του θανάτου ως πεδίο κερδοφορίας των πολυεθνικών, η επ’ αυτοφόρω “σύλληψη” του δολοφόνου καπιταλισμού επί τω έργω,  έχουν αποτινάξει κάθε φύλλο συκής από την λεγόμενη «ελεύθερη αγορά» της στυγνής δικτατορίας του κεφαλαίου και των πολιτικών ταγών της.

Τα έγγραφα που δημοσιοποίησε η Κομισιόν για την συμφωνία της με την AstraZeneka είναι, δε, από μόνα τους η απάντηση προς κάθε απολογητή του συστήματος για το τι σημαίνει πραγματικά καπιταλισμός, τι σημαίνει “διαφάνεια” στο σύστημά τους, τι σημαίνει μια επιτροπή και ένας οργανισμός (ΕΕ) φτιαγμένα να υπηρετούν τις πολυεθνικές και μάλιστα επί πτωμάτων, τι σημαίνει αστικές κυβερνήσεις – υπηρέτες του κεφαλαίου.

Εμβόλια: Ο δολοφόνος Καπιταλισμός επί τω έργω!

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Scientific American και των Γιατρών  του Κόσμου, μέχρι τις 18/11/2020 οι φαρμακευτικές εταιρείες – αυτές που σήμερα δεν παραδίδουν τις ποσότητες των εμβολίων που είχαν δεσμευτεί – είχαν χρηματοδοτηθεί με δημόσιο χρήμα στις ΗΠΑ για την παραγωγή των εμβολίων με 12 δισ.δολάρια. Πρόκειται για επιπλέον πακτωλό που ήρθε να προστεθεί στα 40 δισ.δολάρια που διατίθενται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ – των εκατομμυρίων ανασφάλιστων – από τα δημόσια ταμεία προς τις φαρμακευτικές για έρευνες και παραγωγή φαρμάκων, που βεβαίως θεωρούνται ιδιοκτησίας των εταιρειών.

Τηλεργασία, ένα όχημα ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων

Ζούμε σε μια νέα εποχή, την εποχή της σφοδρής αντεπίθεσης του νεοφιλελευθερισμού, του κεφαλαίου και της παγκοσμιοποίησης.

Με αφορμή τον covid19 η καπιταλιστική δυναμική δεν μπορεί να συμβιβαστεί με μη καπιταλιστικές ιδέες, πρακτικές οργανωτικές μορφές, θεσμούς και κοινωνικούς συμβιβασμούς. Δεν αντέχει με άλλα λόγια την λογική του περιορισμού του κέρδους.

Η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων και η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων είναι στην κορυφή της κυβερνητικής ατζέντας στην χώρα μας αυτή την περίοδο που διανύουμε. Δωδεκάωρη εργασία, δωρεάν υπερωρίες, τηλεργασία, αλλαγές του υπάρχοντος συνδικαλιστικού νόμου είναι μια σειρά ενεργειών προς αυτή την κατεύθυνση.

361 δισ. δολάρια οι πωλήσεις όπλων των 25 μεγαλύτερων βιομηχανιών το 2019

Εκθεση του Ινστιτούτου Μελετών για την Ειρήνη - SIPRI

«Καθρέφτης» των παγκόσμιων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, του οικονομικού και γεωπολιτικού ανταγωνισμού και της στρατιωτικής δύναμης των ισχυρότερων καπιταλιστικών κρατών είναι και φέτος τα στοιχεία της έκθεσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Μελετών για την Ειρήνη που εδρεύει στη Στοκχόλμη (SIPRI) σχετικά με τους εξοπλισμούς και τις πωλήσεις όπλων το 2019, που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη βδομάδα.

Με άλλοθι και όχημα την πανδημία «υφαίνουν» το μέλλον του εργασιακού μεσαίωνα

Οκτώ νομοσχέδια μετράμε στην ατζέντα του σημερινού υπουργικού συμβουλίου και αντιλαμβανόμαστε ένα άγχος υπερπαραγωγής ακραίων αντιλαϊκών μέτρων για την παγίωση ενός νέου μέλλοντος εργασιακού μεσαίωνα και εκμετάλλευσης.

Όλη την προηγούμενη περίοδο με το πρόσχημα της πανδημίας η κυβέρνηση προώθησε νομοθετικά νέα ακραία αντεργατικά μέτρα με κύριο χαρακτηριστικό τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την κατάργηση του 8ωρου, τις απλήρωτες υπερωρίες και την αντικατάστασή τους με ρεπό, τις τρίμηνες συμβάσεις με εργαζόμενους ομήρους της ανεργίας, της επισφάλειας και της υποαπασχόλησης.

Η «Συνδημία», ο παγκόσμιος καπιταλισμός και η ευκαιρία για κοινωνίες Αποανάπτυξης!

Συνδημία αντί Πανδημία

Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες είχαν χρησιμοποιήσει τον όρο Παγκόσμια Συνδημία (Global Syndemic), για να χαρακτηρίσουν τη μεγαλύτερη απειλή που υπήρχε για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη: τη παγκοσμιοποιημένη αλληλεπίδραση των τριών «επιδημιών», της παχυσαρκίας, του υποσιτισμού και της κλιματικής αλλαγής, που ο συνδυασμός τους έπληττε και πλήττει τους περισσότερους ανθρώπους σχεδόν παντού στη Γη1.

Κέρδη για τους δισεκατομμυριούχους γέννησε η πανδημία

Μπορεί η ο κορονοϊός να έχει ταλαιπωρήσει δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους και να έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από ένα εκατ., ωστόσο κάποιοι ωφελήθηκαν από την κρίση. Την ώρα που ΔΝΤ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί προειδοποιούν για τις συνέπειες στους φτωχότερους ανθρώπους, αύξηση της τάξης του τουλάχιστον 25% κατέγραψε ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων.

Τα συμπτώματα θα περάσουν, η ασθένεια είναι ανίατη

Πέρασε η άνοιξη, πάει το καλοκαίρι, κουτσά στραβά τον ψιλοφάγαμε κι αυτόν τον Σεπτέμβρη, αλλά αυτός ο καταραμένος ο νυχτεριδοϊος δεν λέει να μας αφήσει ήσυχους και τα πάσης φύσεως εμβόλια αργούν ακόμη· όλα δείχνουν πως πάμε για Χριστούγεννα και βλέπουμε.

Αλλά και να βγει το πρώτο αποτελεσματικό εμβόλιο, πάλι δεν σωζόμαστε: η μαζική παραγωγή και διανομή εκατομμυρίων δόσεων, καθώς και η γιγάντια προσπάθεια που θα απαιτηθεί για τον εμβολιασμό του μισού, τουλάχιστον, πληθυσμού, ώστε να φτάσουμε σε μια πρώτη «ανοσία της αγέλης», θα πάρει μήνες.

H κατάρα του μαύρου χρυσού

Η Γουιάνα ήταν πάντα μία από τις φτωχότερες χώρες της Νότιας Αμερικής. Αλλά τώρα που η ExxonMobil ανακάλυψε ένα νέο κοίτασμα πετρελαίου στα ανοικτά των ακτών, το μικροσκοπικό έθνος θα μπορούσε να γίνει ένα από τα πλουσιότερα στον κόσμο. Αλλά θα είναι ευλογία ή κατάρα;

Ίσως όλα να ήταν πιο εύκολα, αν οι άνθρωποι μπορούσαν πραγματικά να δουν το πετρέλαιο, τονίζει το Spiegel. Εάν οι εξέδρες γεώτρησης, τα σκάφη ανεφοδιασμού και τα γιγαντιαία εξειδικευμένα σκάφη που χρησιμοποιήθηκαν για να καθαρίσουν και να αποθηκεύσουν το πετρέλαιο ήταν αγκυροβολημένα κοντά στην ακτή και όχι πέρα από τον ορίζοντα. Τότε, ίσως οι άνθρωποι θα κατανούσαν καλύτερα πόσο σκληρά προσπαθούν οι εταιρείες πετρελαίου για να φθάσουν στο πετρέλαιο. Και να κατανοήσουν καλύτερα πόσο πλούσιο μπορεί να σε κάνει αυτό το πράγμα.

Ο καπιταλισμός και οι οπαδοί του

Ελεγε χθες στη Βουλή ο βουλευτής του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, με ειρωνεία, ώς ώφειλε, ότι αυτά που ξεφουρνίζει η φιλελεύθερη κυβέρνηση περί υγιούς ανταγωνισμού στην ελευθερία της αγοράς είναι ανοησίες και ότι επιβεβαιώνουν απλώς τη στυγερή οικονομική πολιτική της -και είχε δίκιο ο άνθρωπος. Πήρε αμέσως τον λόγο ο φλύαρος Αδωνις και ξεκαθάρισε τα πράγματα: Η κυβέρνησή μας είναι με τον καπιταλισμό και το κόμμα σας με τον σοσιαλισμό (ή κομμουνισμό, δεν θυμάμαι καλά, αλλά το ίδιο είναι).

Το να δηλώνεις έτσι άκριτα και ανερυθρίαστα ότι είσαι με τον καπιταλισμό σημαίνει αυτόματα ότι αποδέχεσαι όλα τα εγκλήματα στα οποία έχει προβεί αυτή η οικονομική θεωρία και πρακτική. Παραδέχεσαι ότι είσαι ένα κτήνος, διότι με κτηνωδίες και σφαγές επικράτησε ο καπιταλισμός στην ανθρωπότητα.

Η καπιταλιστική Ευρώπη τιμωρεί τις μητέρες της

Στην Ισπανία, το μισθολογικό χάσμα που προκύπτει από τη μητρότητα μετά την πρώτη δεκαετία από τη γέννηση ενός παιδιού φτάνει στο 28%.

Ο καπιταλισμός τρελάθηκε;

David Harvey, Ο Μαρξ, το Κεφάλαιο και η τρέλα του οικονομικού λόγου, Τόπος, σελ. 268 (Μετάφραση: Εύη Νεοκοσμίδου)

Το βιβλίο του Χάρβεϊ, αν και εκδόθηκε στα αγγλικά αρκετά πριν την νέα αναζωπύρωση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης τη συνδεδεμένη, αυτή τη φόρα, με την επιδημία, είναι απολύτως κατάλληλο να την «επεξεργαστεί» αναλυτικά.

Ο κορωνοϊός σκοτώνει, ο καπιταλισμός δολοφονεί!

Η πανδημία του κορωνοϊού που πλήττει τον πλανήτη είναι η μία όψη του νομίσματος, η οποία περιγράφεται καθημερινά από ενημερωτικά δελτία που εκδίδουν οι οργανισμοί υγείας σε όλο τον κόσμο. Οι αριθμοί έχουν την τάση να λένε την αλήθεια με έναν ψυχρό και ξεκάθαρο τρόπο. Ο ιός έχει ως τώρα προσβάλλει περίπου 8,5 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και έχει κοστίζει τη ζωή σε περίπου 450.000 συνανθρώπους μας.

Εκτός από καπιταλισμό έχουμε και δημοκρατία

Η τράπουλα της ελληνικής οικονομίας θα ξαναμοιραστεί μέσα στους επόμενους μήνες. Η απώλεια των εσόδων από τον τουριστικό τομέα, θα οδηγήσει πολλές μέχρι τώρα κερδοφόρες επιχειρήσεις στα όρια της πτώχευσης. Στο τι θα προκύψει από την κρίση αυτή θα έχει κομβικό ρόλο το κράτος, το οποίο αποφασίζει πλέον για την κατανομή του σπανίζοντος πόρου της ρευστότητας. Η κατανομή αυτού του πόρου είναι επιβεβλημένο να γίνει με όρους διαφανείς και προπαντός δίκαιους, όπως εξάλλου και σε κάθε άλλη διαδικασία triage(διαλογή και εκχώρηση προτεραιότητας επί σπάνιων πόρων).

Σε αυτό τον κανόνα συμφωνούν ακόμα και οι πλέον ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι. Αυτός ήταν άλλωστε και ο πήχης που έθεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στο διάγγελμα του για τα μέτρα στήριξης της ελληνικής οικονομίας: η δικαιοσύνη!