Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει τώρα, περισσότερο από ποτέ, την απόσταση που κρατάει από την κοινωνία. Έχοντας χτίσει ένα σύστημα προπαγάνδας για μικροπολιτικούς σκοπούς, τα μέλη της ζουν πια μέσα σε αυτό έχοντας ξεχάσει, ηθελημένα ή εσκεμμένα, ποια είναι η πραγματικότητα. Θαυμάζουν τόσο τον εαυτό τους όταν κοιτάζονται στον καθρέφτη που τους είναι αδιανόητο οι εντολές και οι επιθυμίες τους, οι ισχυρισμοί και οι τοποθετήσεις τους να μην βρίσκουν αποδοχή από όλους. Έχουν περάσει στο επόμενο στάδιο, έτοιμοι να προτρέψουν τους πεινασμένους να χορτάσουν την πείνα τους με παντεσπάνι. Σαλτιμπάγκοι που δεν μπορούν να μοιράσουν δύο γαϊδάρων άχυρα, παρελαύνουν καθημερινά μπροστά από τις οθόνες ξεστομίζοντας ασυναρτησίες, παραβιάζοντας την λογική, φουσκώνουν σαν παγώνια από μία υπερηφάνεια που μόνο εκείνοι αντιλαμβάνονται. Θεωρώντας ότι απευθύνονται σε όντα μειωμένης αντίληψης έχουν επιστρατεύσει κάθε φτηνή σοφιστεία για να στηρίζουν το δογματισμό τους. Και αυτός ο νεοφιλελεύθερος δογματισμός μπαίνει πάνω από όλα, ακόμα και τώρα που τα απογεύματά μας, μοιάζουν με πολεμικά ανακοινωθέντα μετρώντας χαμένες ζωές σαν να πρόκειται απλά για αριθμούς σε βιβλία ισολογισμών.
