Σίγουρα η πρόταση δυσπιστίας ήταν επιτυχημένη από πλευράς τακτικής. Ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε προ μερικών ημερών απορρίψει αίτημα κατάθεσης πρότασης δυσπιστίας από άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης, αφήνοντας να περάσει το μήνυμα ότι κάτι τέτοιο δεν τον ενδιαφέρει. Αποτέλεσμα αυτού ήταν μια εξ απίνης νέα πρόταση εκ μέρους του κόμματός του, που άφησε την κυβέρνηση κυριολεκτικά στα κρύα του λουτρού. Από την συζήτηση ήταν εμφανέστατο αυτό, όπως και από το timing του προγράμματος του πρωθυπουργού (έλειπε στο εξωτερικό όταν δημοσιοποιήθηκε η πρόθεση του ΠΑΣΟΚ). Η πρόταση άφησε, σε κάθε περίπτωση, εκτεθειμένη την κυβέρνηση και τα κόμματα που δεν την υποστήριξαν πολιτικά (την πρόταση, όχι την κυβέρνηση), και παρά το γεγονός ότι κάποια εξ αυτών ψήφισαν θετικά, υπέρ δηλαδή της πρότασης. Η πρόταση τελικά απορρίφθηκε, όπως ήταν φυσικά αναμενόμενο, γι' αυτό και είναι αποτυχημένη. Αν η κυβέρνηση είχε κάποιες απώλειες σε επίπεδο δικών της βουλευτών, που θα αποφάσιζαν να αναγνωρίσουν τα λάθη της και να ψηφίσουν υπέρ της πρότασης, τότε θα λέγαμε ότι η κυβέρνηση, έστω και εν μέρει, πήρε το μήνυμα. Αντ' αυτού όλα καλά και δεν τρέχει κάστανο, προφανώς σε κάποια παράλληλη πραγματικότητα. Διότι όταν κάποιος έρχεται στο μαγαζί σου και παραπονιέται για το ότι βρήκε τρίχα μέσα στο πιάτο που του σέρβιρες, αλλά εσύ δεν το αναγνωρίζεις, τότε το πρόβλημα είναι δικό σου. Αυτό έκανε η κυβέρνηση και αυτό θα έκανε και κάθε άλλη κυβέρνηση. Οι ευθύνες όλου του πολιτικού συστήματος είναι τεράστιες ως προς την συγκάλυψη ευθυνών.
