Να βλέπουν οι γονείς την προπόνηση των παιδιών;

Ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους τα παιδιά εισέρχονται και παραμένουν στον αθλητισμό είναι «για να με βλέπουν οι γονείς μου».
Να βλέπουν το παιδί-αθλητή να προσπαθεί, να κουράζεται, να χαίρεται και να διασκεδάζει. Αποτελεί εν τέλει «διασκέδαση» για τα παιδιά η συχνή παρουσία των γονέων στην προπόνηση; 

Όλα είναι... προπονητής

Πολλών ειδών κρίσεις δημιουργούν διαταράξεις σε συνθήκες ομαδικής δουλειάς. Η διαφορετικότητα των πολλών αδύνατον να κρατήσει άπαντες χαρούμενους.

Το πρόβλημα ξεκινά όταν χαμογελούν λίγοι. Ελάχιστοι. Τότε κάτι δεν γίνεται καλά. Είτε λόγο της γενικότερης λειτουργίας, είτε γιατί ξαφνικά όλοι τρελάθηκαν και στράβωσαν…

Η πορεία των γονιών στο μεγάλωμα των παδιών

Το έμβρυο από την ενδομήτρια κιόλας ζωή του, μπορεί και ακούει, μπορεί και αισθάνεται. Ακούει κι αναγνωρίζει τη γλυκιά φωνή της μητέρας του, αισθάνεται τις ανησυχίες ή και τις χαρές της μητέρας του και αντιδρά κινούμενο στο αμνιακό υγρό. Είναι εκείνες οι ώρες που το έμβρυο αναπτύσσει την πρώτη του και τόσο σημαντική σχέση με τον άνθρωπο που το φέρνει στη ζωή, τη μητέρα του.

Από τις πρώτες κιόλας ώρες της γέννησής του, έρχεται σε επαφή με την τρυφερή φωνή της μητέρας του, που το καλωσορίζει στη ζωή της, με το γλυκό αγκάλιασμά της καθώς το παίρνει στην αγκαλιά της για να το ταΐσει, όπως έκανε άλλωστε εννέα μήνες, αλλά με διαφορετικό τρόπο.

Πόσο παρεμβατικοί μπορεί να είναι οι παππούδες στην ανατροφή ενός παιδιού;

Η σχέση ενός παιδιού με τον παππού και τη γιαγιά αποτελεί μία από τις πολύ σημαντικές σχέσεις που θα επηρεάσουν την μετέπειτα εξέλιξή του.

Οι παππούδες μπορούν να προσφέρουν σε ένα παιδί αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς, συντροφιά, καθοδήγηση και σύνδεση με τις ρίζες και την ιστορία της οικογένειας. Ωστόσο πολλές φορές τα όρια είναι θολά και πολλοί γονείς συγκρούονται με τους γονείς τους καθώς παρεμβαίνουν στην ανατροφή των παιδιών τους και οι ρόλοι μπλέκονται.