Με το διαβατήριο στο χέρι. Ή έστω ταξιδιωτικά έγγραφα. Ό,τι μπορούσε να σωθεί από το ακούσιο φευγιό. Μακριά από τον όλεθρο. Δεν είναι μια σκηνή από τη σύγχρονη οδύσσεια των προσφύγων στην Πέτρου Ράλλη, το Κέντρο Αλλοδαπών Αττικής. Ούτε από σε ένα στρατόπεδο ανέστιων από αυτά τα κλειστά, κέντρα διαλογής τα λένε τώρα, στα νησιά και την ενδοχώρα. Αυτούς τους καταυλισμούς όπου τα παιδιά δεν μπορούν να ζωγραφίσουν το μέλλον και εκδηλώνουν τάσεις αναχωρητισμού, δεν θέλουν ούτε να μιλάνε...
