Η ορφανή ήττα

Είναι γνωστό ότι η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, αλλά η ήττα κανέναν. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές πλευρές της πανωλεθρίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η ομάδα που χάραξε την πολιτική του γραμμή μετά το 2010, οδηγώντας τον αρχικά στον εκλογικό θρίαμβο και κατόπι στη διαπραγματευτική συντριβή, αγωνίζεται τώρα να βρει επιχειρήματα για να αποποιηθεί τις ευθύνες της. Το τι λέει ο καθένας εξαρτάται από τη θέση που είχε, ή έχει, στο κόμμα και την κυβέρνηση.

Οι δανειολήπτες στα χέρια των αποτυχημένων τραπεζών

Μετά από «σκληρές διαπραγματεύσεις» της κυβέρνησης με τους θεσμούς, ψηφίσθηκε το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών (Ν. 4346/2015, ΦΕΚ Α’ 152/20-11-2015, σε ισχύ από 1/1/2016), το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τις τροποποιούμενες διατάξεις του Νόμου Κατσέλη για την προστασία της πρώτης κατοικίας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιδίωξε να παρουσιάσει την πολιτική της για τους δανειολήπτες ως «συνετή», «αριστερή» και προστατευτική για τους πολίτες. Στην πραγματικότητα είναι βαθύτατα μνημονιακή, απαράλλαχτη με τις γνωστές πολιτικές που η Ελλάδα βίωσε από το 2010. Αυτό που δεν έχει προηγούμενο είναι ο ωμός κυνισμός της σημερινής κυβέρνησης.

Τα capital controls και οι πιθανές επιπτώσεις ενός GREXIT

Μετά τη δημοσίευση του Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και επιστροφής σε εθνικό νόμισμα του Κώστα Λαπαβίτσα, όπως το δημοσίευσε το ThePressProject, σήμερα δημοσιεύουμε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του Κ. Γαβριηλίδη στο πλαίσιο της σταθερής μας πρότασης να συζητηθούν σε βάθος όλα τα οικονομικά ενδεχόμενα.

Στις 13 Οκτωβρίου παρουσιάστηκε μια έκθεση από την Εθνική Τράπεζα με τίτλο: «Ερμηνεύοντας τις αντοχές στους ελέγχους κίνησης κεφαλαίων». Η έκθεση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί αυτά που συνέβησαν το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου μπορούν να εκληφθούν ως μια πρώτη προσομοίωση στην πράξη ενός GREXIT.
Συγκεκριμένα, ο έλεγχος κίνησης κεφαλαίων –capital controls – ο οποίος επιβλήθηκε μετά την αναταραχή που προκάλεσε η ανακήρυξη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου και έφερε την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αποτελεί ένα «έξοχο» παράδειγμα για την πιθανή συμπεριφορά της ελληνικής οικονομίας σε περίπτωση εξόδου από την €-ζώνη και επιστροφής σε εθνικό νόμισμα.