Χαλέπιος πεύκη, αθώα ή ένοχη;

Και ξαφνικά ανακαλύψαμε τον ένοχο. Ποιος φταίει για τις δολοφονικές πυρκαγιές; Το πεύκο και συγκεκριμένα η χαλέπιος πεύκη. Το «καταραμένο δέντρο», όπως άκουσα και διάβασα τις τελευταίες μέρες να λέγεται από πολλούς. Ποιος φύτεψε τη χαλέπιο πεύκη στην Αττική; Μα φυσικά η ίδια η φύση. Μόνο που η φύση δεν φύτεψε και σπίτια ανάμεσα στα πεύκα.

Η βλάστηση στην Αττική είναι χαρακτηριστική της μεσογειακής ζώνης βλάστησης, όπου κυριαρχούν τα πεύκα της χαμηλής ζώνης (χαλέπιος για την Αττική, τραχεία για άλλες περιοχές) και τα αείφυλλα πλατύφυλλα (πουρνάρι, κουμαριά, αριά κ.λπ.). Στα μεσογειακά οικοσυστήματα οι δασικές πυρκαγιές ήταν, είναι και θα είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο.

Αποτελούν μέρος του κύκλου ζωής τους και μηχανισμό αναγέννησής τους. Για τον λόγο αυτό και τα είδη της μεσογειακής ζώνης έχουν αναπτύξει μηχανισμούς ανάκαμψης μετά τις πυρκαγιές, όπως υπόγειοι οφθαλμοί για τα αείφυλλα ή αυξημένη φυτρωτικότητα των σπόρων μετά τη φωτιά για τα πεύκα.

Παλλαϊκή απαίτηση η κοπή των πεύκων του δημοτικού σχολείου στο Αχλαδοχώρι

Μπορεί η Άνοιξη να είναι μια από τις καλύτερες εποχές για όλους μας, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τους κατοίκους του Αχλαδοχωρίου, που κάθε κάθε χρόνο τέτοια περίοδο, βιώνουν ένα σοβαρό πρόβλημα, κυρίως εξαιτίας της αδιαφορίας της δημοτικής αρχής να το επιλύσει άμεσα. Επίλυση που δεν απαιτεί κανένα οικονομικό κόστος, παρά μόνο διάθεση, απόφαση και άμεση δράση, που για ακόμη μία φορά φαίνεται να λείπουν από την παρούσα δημοτική αρχή.

Τα πεύκα που βρίσκονται περιμετρικά του προαύλειου χώρου του δημοτικού σχολείου Αχλαδοχωρίου, αν και δέντρα που συμβάλουν τα μέγιστα στην εξέλιξη και ισορροπία του οικοσυστήματος όταν αυτά βρίσκονται στον φυσικό τους χώρο, δηλαδή στα φυσικά πευκοδάση, δείχνουν να αποτελούν εξεπέραστο πρόβλημα για τους κατοίκους του Αχλαδοχωρίου κυρίως την άνοιξη και τους πρώτους καλοκαιρινούς μήνες.  Το δημοτικό σχολείο βρίσκεται στο κέντρο του μικρού πληθυσμιακά χωριού, που όπως είναι φυσικό, ένας μικρός οικισμός επηρεάζεται άμεσα απ' αυτά στο μεγαλύτερο μέρος του. Στις αστικές, ημιαστικές και περιαστικές-αγροτικές περιοχές όπως πχ το Αχλαδόχωρι, τα πεύκα αντιμετωπίζουν σε μεγάλο βαθμό και την ασθένεια της βαμβακίασης, η οποία εκτός των άλλων προκαλεί και νεκρώσεις στους κορμούς και τα κλαδιά των δέντρων.