Το κυνήγι της ατέλειας στις ανθρώπινες σχέσεις

Μία φίλη είχε κάποτε προβληματιστεί από τις φιλικές της σχέσεις και είχε αποφασίσει να τις μελετήσει ως προς ένα πολύ συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, προκειμένου να καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα που να άξιζε γενίκευσης και περαιτέρω συζήτησης.

Είχε παρατηρήσει, λοιπόν, ότι ο σύντροφός της έκανε πολύ πιο εύκολα σχέσεις απ’ ότι εκείνη, οι παρέες τον δέχονταν πολύ πιο εγκάρδια και οι φίλοι του ήταν λιγότερο ανταγωνιστικοί μαζί του. (Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρω ότι η φίλη δεν αναλώθηκε σε στερεοτυπικές διαφορές των δύο φύλων του τύπου “οι γυναίκες ζηλεύουν η μία την άλλη, ενώ οι άντρες είναι πιο αυθεντικοί, κλπ…”, αλλά πήγε πέρα από αυτό προσπάθησε να βρει τι είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους -ασχέτου φύλου- περισσότερο συμπαθείς από κάποιους άλλους.)

Η κατασκευή της ψηφιακής μας ταυτότητας

Σε αντίθεση με τα όσα ισχυρίζονται κάποιες απλοϊκές αλλά ιδιαίτερα δημοφιλείς αναλύσεις, η επίμονη ενασχόληση με τους υπολογιστές, τις διαδικτυακές υπηρεσίες και ειδικότερα με τα διαδικτυακά «παιχνίδια ταυτότητας», δεν μπορεί πλέον να ερμηνεύεται ως προσπάθεια «απόδρασης» από τους περιορισμούς ή τα τραύματα μιας δυσβάσταχτης κοινωνικής ή οικογενειακής πραγματικότητας.

Απέναντι σε έναν υπολογιστή που «επιμένει να σιωπά» και να μην εκτελεί τις εντολές μας οι περισσότεροι από εμάς αγχώνονται, εξοργίζονται και ενίοτε αντιδρούν υπερβολικά βίαια, μέχρι του σημείου να καταστρέφουν τον «ανυπάκουο» υπολογιστή.

Πώς είναι δυνατόν ένα μηχάνημα να γεννά τόσο ανεξέλεγκτα πάθη; Και γιατί όταν ο υπολογιστής μας δεν ικανοποιεί τις ανάγκες μας αισθανόμαστε συχνά προδομένοι, απελπισμένοι και εντελώς ανίκανοι να διαχειριστούμε ψυχρά την ιδιαίτερη σχέση μας ή την εξάρτησή μας από αυτήν την περίεργη «προσωπική» μηχανή;

Μήπως ανάμεσα στις αιτίες αυτής της εξάρτησης είναι και το γεγονός ότι αποδίδουμε (εσφαλμένα) ανθρώπινες νοητικές ικανότητες και αντιδράσεις σ’ αυτό το ομολογουμένως αξιοθαύμαστο μετανεωτερικό τέχνημα;

Χωρισμός

Τα τελευταία χρόνια, πολλοί από εμάς διαπιστώσαμε πως κάποιοι από τους ανθρώπους που συναναστρεφόμασταν ή κάποιοι από τους φίλους μας ήταν εντελώς για τα μπάζα αλλά δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι τόσα χρόνια γιατί η επίπλαστη ευημερία κάλυπτε τους σκατοχαρακτήρες τους.

Δείτε πως ο έρωτας πεθαίνει και γίνεται αδιαφορία

Το βίντεο animation ξεκινάει με ένα ερωτευμένο νέο ζευγάρι που αποφασίζει να συγκατοικήσει. Καθώς ο άνδρας κουβαλάει τα πράγματα από το μυαλό του με αστραπιαία ταχύτητα περνάει η μελλοντική του ζωή. Φαντάζεται το γάμο, τα παιδιά, αργότερα την ρουτίνα, φαντάζεται ότι σταματάει να κάνει έρωτα με τη γυναίκα του, ότι τα παιδιά του δεν τον ακούνε, ότι απομακρύνεται από τη σύντροφο του, ότι χάνει τα μαλλιά του, ότι… ότι…

Αλήθεια έτσι μεταλλάσσονται οι ανθρώπινες σχέσεις και από τον έρωτα περνάμε στην αδιαφορία; Δείτε το βίντεο και θα βρείτε την απάντηση.