To άθλημα που γίνεται "τροφή" για τον εγκέφαλο μας μετά τα 40

Το GPS έκανε τις διαδρομές μας πιο εύκολες, εις βάρος των λειτουργιών που 'ενεργοποιούσε' ο εγκέφαλος μας πριν την ύπαρξη του

Το GPS έλυσε βασικά ζητήματα προσανατολισμού. Την ίδια ώρα, 'απενεργοποίησε' ένα τμήμα του εγκεφάλου που σχετίζεται και με την συγκέντρωση. Ερευνητές εντόπισαν τη δραστηριότητα που λύνει το πρόβλημα.
Τα παλιά τα χρόνια (πήγαινε όσο πιο πίσω μπορείς στο χρόνο), όταν ο άνθρωπος δεν έβρισκε σε ράφια τα τρόφιμα, αλλά στη φύση και χρησιμοποιούσε το μυαλό του για να πλοηγείται (να θυμάται ή να ανακαλύπτει διαδρομές), διέγειρε σημεία του εγκεφάλου που σχετίζονται με την συγκέντρωση.
Στα χιλιάδες χρόνια που ακολούθησαν, το είδος εξελίχθηκε προκειμένου να προσαρμόζεται και να επιβιώνει σε σκληρά περιβάλλοντα, με τον εγκέφαλο να αναπτύσσει νέες νευρικές οδούς.
Όλα αυτά έγιναν άχρηστα για την επιβίωση μας, όταν αποκτήσαμε τις ανέσεις που απολαμβάνουμε σήμερα. Κατ’ αρχάς τα άμεσα διαθέσιμα τρόφιμα και το GPS.

Πώς ο εγκέφαλός μας κρατά τον χρόνο των όσων κάνουμε

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος διαθέτει ένα εσωτερικό «ρολόι» το οποίο κρατά τον χρόνο των συμβάντων που βιώνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας καταγράφοντας τη χρονική σειρά που αυτά λαμβάνουν χώρα. Το εγκεφαλικό «όργανο» που μας επιτρέπει να τοποθετούμε σε χρονική αλληλουχία τις πρόσφατες αναμνήσεις των όσων κάνουμε είναι ένα δίκτυο νευρώνων που βρίσκεται στο δεξιό εγκεφαλικό ημισφαίριο, πολύ κοντά στην περιοχή που ρυθμίζει τις χωρικές μας εμπειρίες.

Τη σημαντική αυτή ανακάλυψη έκανε μια ομάδα ερευνητών στο Ινστιτούτο Συστημάτων Νευροεπιστήμης της Νορβηγίας (Institute for Systems Neuroscience) το οποίο διευθύνει ο Εντβαρντ Μόζερ (Edvard Moser), διάσημος επιστήμονας του εγκεφάλου που το 2014 πήρε το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής. Η έρευνα δημοσιεύτηκε πριν από μερικές ημέρες στο επιστημονικό περιοδικό «Nature».