Οι πολιτικές διαστάσεις για τα αίτια, τις συνθήκες και τον τρόπο αντιμετώπισης της πυρκαγιάς στην Βαρυμπόμπη και την ανατολική Αττική έρχονται στο προσκήνιο καθώς μετά από μία ημέρα και μία νύχτα «στην κόψη του ξυραφιού» υπάρχει ύφεση στο πύρινο μέτωπο. Το πρώτο στοιχείο – δυστυχώς- που καταγράφεται είναι η επικοινωνιακή κυβερνητική προσπάθεια να παρουσιαστούν τα γεγονότα ως μία «υποδειγματική παρέμβαση» του κρατικού μηχανισμού απέναντι σε ένα «ακραίο φαινόμενο». Όταν είναι φανερό ότι η καταστροφή που είναι αισθητή σε όλο το λεκανοπέδιο, αποτελεί τρανταχτή απόδειξη της ανεπάρκειας σχεδιασμού και πρόληψης.
