Κατασκευές ηρώων και πολιτική της μνήμης

Στην Ελλάδα, για κάθε τι υπάρχουν δύο αλήθειες. Η μία είναι η «εθνική αλήθεια». Πρόκειται για υπαινικτική φράση Βρετανού ιστορικού που επαληθεύεται συνεχώς. Ολη την προηγούμενη εβδομάδα, αντί να κουβεντιάζουμε για το γεγονός ότι γλιτώσαμε, περνώντας κυριολεκτικά ξυστά από μια ελληνοαλβανική κρίση, άδηλων διαστάσεων και έκβασης, το μιντιακό και πολιτικό σύμπαν της Ελλάδας παλλόταν σε ρυθμό εθνικής αγανάκτησης και ηρωισμού.

Ακριβώς τις μέρες που η παγκόσμια προσοχή στρεφόταν στη σφαγή της συναγωγής στο Πίτσμπουργκ από έναν αντισημίτη Αμερικανό οπλοφόρο, ένας άλλος οπλοφόρος με βαρύ οπλισμό και πυρομαχικά εμφανίστηκε εκεί όπου συνέρρεαν εκατοντάδες επισκέπτες, σχολεία και εκπρόσωποι των κυβερνήσεων Ελλάδας και Αλβανίας για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και την ανακομιδή των λειψάνων των πεσόντων του πολέμου. Ποιες ήταν οι προθέσεις του;

Καλά με τις σημαίες, οι παρελάσεις θα καταργηθούν ποτέ;

Ένα σύννεφο αναχρονισμού και υπερσυντηρητισμού πνίγει από χθες τη χώρα, με αφορμή το Προεδρικό Διάταγμα που ρυθμίζει ένα αυτονόητο και επουσιώδες ζήτημα, δηλαδή να επιλέγονται με κλήρωση οι σημαιοφόροι μαθητές του Δημοτικού.

Πέραν του γεγονότος ότι κλήρωση γινόταν ήδη, καθώς οι περισσότεροι μαθητές στο Δημοτικό παίρνουν «άριστα 10», η -για άλλη μια φορά υποκριτική- δημόσια συζήτηση περιστρέφεται γύρω από ανούσιες πτυχές και όχι την ουσία:

Όταν το γήπεδο της Σέλτικ πλημμύρισε με παλαιστινιακές σημαίες

Με εκατοντάδες σημαίες της Παλαιστίνης, που κάλυψαν σχεδόν όλο το «Celtic Park», υποδέχτηκαν οι οπαδοί της σκωτσέζικης Σέλτικ την Ισραηλινή ομάδα Χαποέλ Μπερ Σεβά, στην πρώτη αναμέτρηση για τα play off του Champions League. Η ομάδα του Ισραήλ, που στην προηγούμενη φάση είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό, ηττήθηκε με βαρύ σκορ 5-2 από τους Σκωτσέζους, όμως περισσότερο από το σκορ συζητήθηκε η αλληλεγγύη που εξέφρασαν οι οπαδοί της Σέλτικ στο παλαιστινιακό λαό.

Θολά πρόσωπα πίσω από σημαίες

«Οι συναισθηματικές καταστάσεις μπορούν να μεταδοθούν στους άλλους μέσω της συναισθηματικής μεταδοτικότητας, οδηγώντας τους ανθρώπους να βιώνουν τα ίδια συναισθήματα, χωρίς οι ίδιοι να έχουν επίγνωση αυτού του γεγονότος». 

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η έρευνα των Adam D. I. Kramer, Jamie E. Guillory, και Jeffrey T. Hancock, με τον τίτλο «Πειραματική Απόδειξη της Συναισθηματικής Μεταδοτικότητας σε Μαζική Κλίμακα, Μέσω των Κοινωνικών Δικτύων»,  ήδη από τον Οκτώβριο 2013.

Στο πείραμα που έγινε με χρήστες του facebook ελέγχθηκε αν η συναισθηματική μεταδοτικότητα, η εκτός της πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνίας, επηρεάζεται από τη μείωση του συναισθηματικού περιεχομένου στο χρονολόγιο των χρηστών. Όταν οι θετικές εκφράσεις περιορίστηκαν, οι χρήστες παρήγαγαν πολύ λιγότερα θετικά posts και περισσότερα αρνητικά. Όταν περιορίστηκαν οι αρνητικές εκφράσεις, ακολουθήθηκε το αντίθετο μοτίβο.

«Υπό δύο σημαίας»