Η ταξικότητα του προϋπολογισμού της ΝΔ

Το προσχέδιο του προϋπολογισμού της κυβέρνησης επιφέρει αύξηση εισοδήματος 72 ευρώ για το φτωχότερο 10% του πληθυσμού και 353 ευρώ για το πλουσιότερο 10%. Δηλαδή, το εισόδημα των πολύ πλουσίων θα αυξηθεί 5 φορές παραπάνω από όσο των πολύ φτωχών.

Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που η Ν.Δ. κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτυπώνεται με τον πιο εμφανή τρόπο η ταξική της μεροληψία.

Η φιλοσοφία του νεοφιλελευθερισμού για τον άνθρωπο

Δημιουργία του Maurizio Cattelan έξω από το Χρηματιστήριο του Μιλάνο. | Photo by Simone Pellegrini

Η αλήθεια είναι ότι καπιταλιστικές χώρες δεν είναι μόνον οι χώρες της Ε.Ε., της Βόρειας Αμερικής, της Αυστραλίας και η Ιαπωνία. Είναι και οι χώρες της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής. Οι πρώτες είναι οι χώρες της καπιταλιστικής ανάπτυξης και οι δεύτερες της καπιταλιστικής υπανάπτυξης. Ολες μαζί συγκροτούν το αναπόσπαστο όλον του καπιταλιστικού κόσμου. Αποτελούν δηλαδή τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Η σχέση που συνδέει τις μεν με τις δε, είναι η σχέση των άνισων ανταλλαγών, η οποία μεταφέρει τον πλούτο του Τρίτου Κόσμου στις χώρες της Δύσης. Αγοράζουν οι χώρες της καπιταλιστικής μητρόπολης σε εξευτελιστικές τιμές τις πρώτες ύλες από τις χώρες της καπιταλιστικής περιφέρειας, στις οποίες ακολούθως πωλούν πανάκριβα τα βιομηχανικά τους προϊόντα και τις υπηρεσίες. Γι' αυτό το στοιχείο που διαχώριζε ανέκαθεν τον πρώτο από τον Τρίτο Κόσμο ήταν η τεράστια διαφορά βιοτικού επιπέδου.

Γερμανία: περισσότεροι από τους μισούς συνταξιούχους παίρνουν λιγότερα από 900 ευρώ το μήνα

Περισσότεροι από τους μισούς, και συγκεκριμένα το 51,4% των συνταξιούχων στην Γερμανία, δηλαδή περισσότεροι από 9,3 εκατομμύρια άνθρωποι, λάμβαναν τον περασμένο χρόνο συντάξεις κάτω των 900 ευρώ το μήνα και το 58,6% των συνταξιούχων λιγότερα από 1000 ευρώ.

Καταπολεμώντας το θηρίο της φτώχειας στα χρόνια της κρίσης

Πώς διαμορφώθηκε ο χάρτης των ανισοτήτων από το 2008 έως σήμερα και ποιες πολιτικές της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, κατώτατος μισθός, κοινωνικά επιδόματα κ.ά.) περιόρισαν το κακό ● Το παράδοξο είναι ότι, τη στιγμή που μειώνεται η ανεργία και αυξάνεται η απασχόληση, διεθνώς μειώνεται το μερίδιο του εισοδήματος από εργασία και η οικονομική ανισότητα στις χώρες του ΟΟΣΑ αγγίζει ιστορικά υψηλά επίπεδα.

ΗΠΑ: Όταν η «ανάπτυξη» φέρνει φτώχεια

Το ΔΝΤ περιγράφει πώς οι Αμερικανοί πληρώνουν την «ανάπτυξη της οικονομίας»...

Ακριβά πληρώνει ο μέσος Αμερικανός την παρατεταμένη περίοδο ανάπτυξης της οικονομίας, τονίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στην ετήσια έκθεσή του για τη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου το ΔΝΤ υπογραμμίζει μια σειρά από προβληματικούς κοινωνικούς δείκτες, οι οποίοι συνοδεύουν τη δεκαετή οικονομική ανάπτυξη των ΗΠΑ που τον επόμενο μήνα θα είναι η μεγαλύτερη ιστορικά σε διάρκεια.

"Έκλεψαν" βίαια από σχεδόν 700 εκ. παιδιά την παιδική τους ηλικία

Αν και το ποσοστό αυτό κατέγραψε πτώση, εκατοντάδες εκατομμύρια παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν παντρευτεί, κυοφορούν, εργάζονται, πεθαίνουν βίαια ή δεν παρακολουθούν τα μαθήματά τους

Σε διάστημα 20 ετών, ο κόσμος κατέγραψε «σημαντική πρόοδο» προκειμένου τα παιδιά να μπορούν να μεγαλώσουν όντας σε καλή υγεία και ασφάλεια, ακόμα κι αν από σχεδόν 700 εκατομμύρια νέους εκλάπη βίαια η παιδική τους ηλικία, ιδίως λόγω των συρράξεων, σύμφωνα με την έκθεση της φιλανθρωπικής οργάνωσης Save the Children, που δημοσιεύτηκε σήμερα.

Ο αριθμός των παιδιών που έχουν παντρευτεί, κυοφορούν, εργάζονται, πεθαίνουν βίαια ή δεν παρακολουθούν τα μαθήματά τους κατέγραψε πτώση σε ποσοστό σχεδόν 30% στα 690 εκατομμύρια από το 2000, όταν τα έθνη υιοθέτησαν τους παγκόσμιους στόχους για την ανάπτυξη, ανακοίνωσε η μη κυβερνητική οργάνωση.

ΑΝΤΑΡΣΙΑ στην Ε.Ε. της λιτότητας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης

Οι φτωχοί ανάπηροι και χρόνια πάσχοντες, που βλέπουν τον εαυτό τους στον ήρωα της ταινίας «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» του Κεν Λόουτς, δεν πείθονται πλέον από τους πλασιέ κάλπικων δικαιωματικών διακηρύξεων χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα που όλοι ζούμε.

Το αφήγημα της «Ευρώπης των λαών και της αλληλεγγύης» ξαναζεσταίνεται σιγά σιγά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που συνεχίζει με συνέπεια τις ευρωπαϊκές πολιτικές φτώχειας και εξαθλίωσης των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων. Στο επίκεντρο του αφηγήματος της «καλής» Ε.Ε. είναι και ο αναπηρικός χώρος, που αποτελούσε πάντα εύκολη ψηφοθηρική δεξαμενή για τις αστικές πολιτικές δυνάμεις.

Έχει 320.000 άστεγους. Η μισή ανήκει στο 1% του πληθυσμού της

Στους δρόμους της πρωτεύουσας, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, ή σε κάποιου είδους προσωρινό κατάλυμα, προσπαθούν να επιβιώσουν πάνω από 167.000 άνθρωποι. Σε άλλες μεγάλες και μικρότερες πόλεις, η εικόνα είναι παρόμοια, με την αναλογία αστέγων προς τον υπόλοιπο πληθυσμό να κυμαίνεται από έναν στους 67 ως έναν στους 135. Στο σύνολο της χώρας, ο αριθμός των αστέγων έχει ξεπεράσει τους 320.000. Δεν πρόκειται για κάποια νεο-αποικιακή χώρα της Αφρικής ή της Ασίας, που ελέγχεται ολοκληρωτικά από ξένες πολυεθνικές. Πρόκειται για μια χώρα, της οποίας το 50% των εκτάσεων ανήκει στο 1% του εγχώριου πληθυσμού. Πρόκειται για μια από τις ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη: τη Βρετανία.

Οι «κερδισμένοι» της κλιματικής αλλαγής

Η κλιματική αλλαγή λόγω της ανόδου θερμοκρασίας του πλανήτη έχει αυξήσει την οικονομική ανισότητα από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα, από τη μία κάνοντας μερικές πλούσιες χώρες ακόμη πλουσιότερες (π.χ. Νορβηγία και Σουηδία) και από την άλλη, «φρενάροντας» την ανάπτυξη πολλών φτωχότερων χωρών (π.χ. Ινδία και Νιγηρία).

Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας διεθνούς επιστημονικής μελέτης, με επικεφαλής τον κλιματολόγο, Νόα Ντίφενμποου, της Σχολής Γεωεπιστημών και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνιας, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).

Homo Emetus

Σκεφτήκατε ποτέ τι αισθήματα σας προκαλεί αυτός ο θαυμαστός καινούριος κόσμος; Όχι εκείνα τα αισθήματα που σας υποβάλλουν τα αστικά προπαγανδιστικά παπαγαλάκια, μα τα δικά σας αυθόρμητα αισθήματα. Ξεχάστε τα αφηγήματα περί εξέλιξης της τεχνολογίας, περί προηγμένου πολιτισμού, περί προόδου και λοιπών παραμυθιών της οκάς. Σας θυμίζει μήπως ο κόσμος μας αυτά που περιέγραφε ο Άλντους Χάξλεϋ στο ομότιτλο έργο του; Σας θυμίζει μήπως αυτά που προέβλεψαν ο Καρλ Μαρξ πριν 160 χρόνια ή ο Νικολάι Ουλιάνοφ πριν 100 χρόνια; Αναρωτιέστε και εσείς ‘‘πως έγινε με τούτο τον αιώνα και γύρισε καπάκι η ζωή, πως το ΄φεραν η μοίρα και τα χρόνια να μην ακούσουμε έναν ποιητή’’;

Τα μνημόνια βάθυναν τη φτώχεια

Επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης για τέσσερα στα δέκα νοικοκυριά, που αποτελούν τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού στην Ελλάδα, υποδεικνύουν τα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων που επεξεργάστηκε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ).

Πρόκειται για 1.825.165 νοικοκυριά που δήλωσαν το 2018 εισοδήματα έως 5.000 ευρώ στην Εφορία, που σημαίνει ότι ζούνε με λιγότερα από 416 ευρώ τον μήνα.

Αντίθετα, 302 έχουν μηνιαίο εισόδημα πάνω από 75.000 ευρώ, επιβεβαιώνοντας τις μεγάλες αντιθέσεις που δημιούργησαν τα μνημόνια στην ελληνική οικονομία.

Όχι βέβαια ότι πριν δεν υπήρχαν, αλλά μετά την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης (τα νοικοκυριά δηλαδή με ετήσια εισοδήματα από 20.000 έως 50.000 ευρώ), ο «χάρτης» των εισοδημάτων έγινε ακόμη πιο ξεκάθαρος.

Ουτοπία και η σύντροφος πενία

Μάθε την αναγκαιότητά σου να σκέφτεται έτσι∙

Καμία αρετή δεν φτάνει την αναγκαιότητα.

Ου. Σαίξπηρ, «Ριχάρδος Β΄»

Πολλά έγιναν, εν τω μεταξύ, στο όνομα της αναγκαιότητας και ακόμα περισσότερα στο όνομα των λαών. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είδαν την αρετή ως μονόδρομο των πολιτικών επιλογών.

Όμως ‒και μιλάμε για τους περισσότερους πολιτικούς στοχαστές‒ είχαν ευθυγραμμιστεί κατηγορηματικά με το δόγμα περί «κρατικού ή δημοσίου συμφέροντος»: αν ένας κυβερνήτης «έχει να κάνει με μια αλεπού», τότε δικαιολογείται σίγουρα να μάθει πώς να «γίνεται αλεπού» ο ίδιος, κυρίως «αν αυτό το επιβάλλει το καλό και το κοινό όφελος».

Να πούμε, εδώ, ότι κι ο Μακιαβέλλι, με τη σειρά του, παρηγοριόταν με τη ρήση του Ποπλίλιου Σύρου από την εποχή της κατάρρευσης της ρωμαϊκής δημοκρατίας: necessitas non habet legem – η αναγκαιότητα δεν ξέρει τι πάει να πει νόμος.

Eurostat: Τέσσερις ελληνικές περιφέρειες στις φτωχότερες 20 της Ευρώπης - Κατά 1,5% αυξήθηκε η απασχόληση στις περιφέρειες της Ελλάδας το 2017

Τέσσερις ελληνικές περιφέρειες περιλαμβάνονται στις 20 φτωχότερες στην ΕΕ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα. Πρόκειται για τις: Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (11η θέση), Ήπειρο (13η θέση), Βόρειο Αιγαίο (14η θέση) και Δυτική Μακεδονία (17η θέση). Την ίδια ώρα, αν εξαιρεθεί η Αθήνα, όλες οι περιφέρειες πλην Αττικής βρίσκονταν κάτω από το 75% του μέσου κοινοτικού κατά κεφαλήν ΑΕΠ.

Απαιτείται πολιτική δράση για τη μείωση των ανισοτήτων και την εξάλειψη της φτώχειας

Οι ηγέτες του κόσμου έχουν δεσμευτεί να τερματίσουν τη φτώχεια, παντού και για όλους τους ανθρώπους, έως το 2030. Η επίτευξη του στόχου αυτού σημαίνει τη δραματική μείωση των ανισοτήτων -στο εισόδημα, στις ευκαιρίες, στην έκθεση σε κίνδυνο, μεταξύ των φύλων, μεταξύ αλλά και στο εσωτερικό των χωρών- μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Η ανισότητα αποτελεί ένα γνωστό εμπόδιο για την εξάλειψη της φτώχειας, καθώς και για πολλές άλλες αναπτυξιακές προκλήσεις. Περιλαμβάνεται, με πολλές διαστάσεις, σε ολόκληρη την Ατζέντα για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη του 2030 - το παγκοσμίως υιοθετημένο σχέδιο για τη βελτίωση της ευημερίας, με την ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος.

ΕΕ: 32 εκατομμύρια εργαζόμενοι κινδυνεύουν από τη φτώχεια

Η ανεργία και η έλλειψη στέγης δεν είναι οι μόνοι παράγοντες που συμβάλλουν στη φτώχεια στην Ευρώπη. Οι εργαζόμενοι πέφτουν κάτω από το όριο της φτώχειας λόγω του υψηλότερου κόστους διαβίωσης και των επισφαλών συνθηκών εργασίας.

Η τρέλα του χρήματος

Το μυαλό σας σάς δουλεύει, προειδοποίησαν χθες τους «τρελαμένους» με τα λεφτά και τη συσσώρευση πλούτου δισεκατομμυριούχους επισκέπτες του Νταβός τρεις καθηγητές Ψυχολογίας του γνωστού αμερικανικού Πανεπιστημίου Yale.

Όπως εξήγησε σε σχετικό πάνελ του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ μία εκ των ακαδημαϊκών, η Λόρι Σάντος, «ένας λόγος που δεν είμαστε ευτυχισμένοι είναι επειδή ο νους μας μάς λέει ψέματα. Μας λέει ότι περισσότερα χρήματα μας φέρνουν μεγαλύτερη ευτυχία.

Οι 26 πλουσιότεροι άνθρωποι έχουν περιουσία ίση με τα εισοδήματα του φτωχότερου μισού της ανθρωπότητας

Η συγκέντρωση του πλούτου επιταχύνθηκε ακόμη περισσότερο το 2018, με 26 δισεκατομμυριούχους να έχουν πλέον στα χέρια τους περιουσίες που ισούνται με τα εισοδήματα του φτωχότερου μισού της ανθρωπότητας, καταγγέλλει σε έκθεσή της που δημοσιοποιεί σήμερα η μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam, η οποία προτρέπει για άλλη μια φορά τα Κράτη να φορολογήσουν τους πλουσιότερους.

Η φτώχεια τσακίζει την εργατική τάξη

Η εργασία –ειδικά η μισθωτή– δεν φέρνει πλούτο, όπως πίστευαν πολλοί κάποτε, αλλά φτώχεια. Αντίθετα, η στυγνή εκμετάλλευση της εργασίας άλλων είναι αυτή που παράγει πλούτο, αλλά για τους λίγους.

Περισσότεροι από 500 χιλιάδες Βρετανοί εργαζόμενοι πέρασαν την τελευταία πενταετία το κατώφλι της φτώχειας –αν και είχαν δουλειά– σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποίησε η ανεξάρτητη οργάνωση που εργάζεται για τη μείωση της φτώχειας Joseph Rowntree Foundation.

Η μελέτη που δημοσιοποιήθηκε χθες αποκαλύπτει ότι ο αριθμός των εργαζομένων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στο Ηνωμένο Βασίλειο έφτασε πέρυσι τα 4 εκατομμύρια και αυξάνεται πλέον ταχύτερα απ’ ό,τι η απασχόληση.

Οι πολίτες αυτοί, αν και εργάζονται, δεν έχουν αρκετά προκειμένου να καλύψουν βασικές ανάγκες τους, όπως κατοικία, διατροφή, ένδυση.

«Εκρηκτικές» ιδιωτικές επενδύσεις

Είναι φανερό ότι, τις τελευταίες δεκαετίες, ζούμε περίοδο αντεπαναστατική. Περίοδο στην οποία ακυρώνεται μέρος των όποιων προνομίων των μεσαίων και των φτωχότερων στρωμάτων που, άμεσα ή έμμεσα, εξασφάλισαν επαναστάσεις του παρελθόντος, λ.χ. η γαλλική ή οι κομμουνιστικές.

Οι σύγχρονες αντεπαναστάσεις έχουν δρομολογηθεί από το τρίγωνο ΗΠΑ - Βρετανία - Βρυξέλλες και έχουν φαινομενικά ήπια μορφή, πλην όμως έχουν πλέον φτάσει σωρευτικά σε τέτοιο σημείο, που φαίνεται να αποδεσμεύουν για μία ακόμα φορά ιστορικές διαδικασίες σχεδόν ανεξέλεγκτες και διαρκώς επιταχυνόμενες.

Η ήπια μορφή αντεπαναστατικής διακυβέρνησης συνίσταται στη σταδιακή συρρίκνωση κράτους, κοινωνικών παροχών και παγιωμένων εργατικών ρυθμίσεων που αυτό έχει θεσπίσει, με ταυτόχρονο πέρασμα σειράς υπηρεσιών του στον ιδιωτικό τομέα.

Σε δυσθεώρητα ύψη η φτώχεια στην Ελλάδα

Ένα ηχηρό χαστούκι στην κυβερνητική ευδαιμονία δίνει η Eurostat, η οποία υπολογίζει το ποσοστό φτώχειας για το 2017 στο 46,3%, μειωμένο μόλις κατά 1,7% σε σχέση με το 2014 και 2015 που είχε φτάσει στο ανώτατο 48%!

Αυτό σημαίνει εν πολλοίς ότι το αφήγημα για την οικονομία που βγαίνει από την κρίση μπορεί να αφορά τα δημοσιονομικά μεγέθη, αλλά δεν αφορά την κοινωνία, η οποία επλήγη βάναυσα από τις μνημονιακές επιλογές.

Αυτός ο υπολογισμός, που έχουν υιοθετήσει πολλοί οικονομολόγοι, κρίνει το ποσοστό της φτώχειας όχι με βάση το κατώφλι του 2017/18, αλλά με αυτό του 2008, τη χρονολογία δηλαδή που συνιστά την καμπή του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος και ξεκινά η κρίση, η οποία ήρθε στην Ελλάδα το 2010.