Μητσοτάκης: Το metoo είμαι εγώ...

Χειρότερο ακόμα και από την κομματική χροιά που θέλησε να δώσει ο πρωθυπουργός, φέρνοντας συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών στη βουλή για το σκάνδαλο Λιγνάδη, είναι το victim blaming που επιχείρησε από το βήμα της βουλής και η του προσπάθεια να καρπωθεί οφέλη από το κίνημα #metoo.

Την ώρα που μια ολόκληρη χώρα, περιμένει ματαίως, την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης ή έστω μια ειλικρινή συγγνώμη, που εν αγνοία τους όπως λένε, τοποθέτησαν τον Δημήτρη Λιγνάδη στο τιμόνι της πρώτης σκηνής της χώρας, ο πρωθυπουργός μας είπε πως το σκάνδαλο παρέμενε στην σκιά τόσα χρόνια, εξαιτίας της ομερτάς στον χώρο του πολιτισμού! Τα θύματα σιωπούσαν εξαιτίας μιας ομερτά που αφορά τον πολιτισμό. Αρα έφταιγαν οι επιζώντες, οι επιζήσασες και οι καλλιτέχνες.

Η σκόπιμη αυτεξαπάτηση της απατηθείσης Μενδώνη

Η περίπτωση της «εξαπάτησης» της Μενδώνη θυμίζει εν πολλοίς τη δικανική (και σε προέκταση και πολιτική) πρακτική που, όταν κάποιος θέλει να αποσείσει ευθύνες ή συνενοχή, επικαλείται την «ευήθεια» ή κοινώς λόγους βλακείας για την απαλλαγή του. Και στο παρελθόν πολλοί προτίμησαν να τους αποκαλέσουν βλάκες παρά συνενόχους σε πολιτικά κρίματα (π.χ. ο Παπανδρέου «δεν φαντάστηκε» τι θα επέφερε το Μνημόνιο, ο Χρυσοχοΐδης «δεν το διάβασε» κ.λπ.).

Καλλιτέχνες κατά Μητσοτάκη: Προσβλητικός και απαξιωτικός ο πρωθυπουργός

Την οργή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος προκάλεσαν οι αναφορές του πρωθυπουργό από το βήμα της Βουλής, ο οποίος επιχείρησε να πετάξει το μερίδιο των ευθυνών για την υπόθεση Λιγνάδη στους ίδιους τους καλλιτέχνες υποστηρίζοντας ότι γνώριζαν, αλλά συγκάλυπταν.

Σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία κάνει λόγο για προσβολή και απαξίωση των καλλιτεχνών, αλλά και για προσπάθεια εκφοβισμού.

Κινητοποίηση καλλιτεχνών με αίτημα να παραιτηθεί η Μενδώνη

Καλλιτέχνες ενώνουν τις φωνές τους στη σκιά των καταιγιστικών εξελίξεων στον χώρο του θεάτρου και την ανεπάρκεια που επιδεικνύει η πολιτική ηγεσία.

Μενδώνη για κλάματα

Όσοι παρακολουθήσαμε τη συνέντευξη τύπου της κ. Μενδώνη, της κάθιδρης υπουργού Πολιτισμού, έχουμε να το λέμε: τέτοια παράσταση πολιτικού αμοραλισμού δεν είχαμε ξαναδεί.

Κάποια στιγμή μάλιστα άρχισα να τη λυπάμαι. Μου θύμισε αυτές τις παλιές ελληνικές ταινίες που κάποιοι στα δικαστήρια προτιμούν να δηλώσουν βλάκες από ένοχοι. «Με εξαπάτησε κύριε πρόεδρε» λένε στον παλιό, καλό, ελληνικό κινηματογράφο, «με εξαπάτησε ο Λιγνάδης χρησιμοποιώντας το μάξιμουμ της υποκριτικής του τέχνης» λέει και η κ. Μενδώνη.