Στο διαμέρισμα μιας γαλλικής οικογένειας υπάρχουν τρεις κάδοι
απορριμμάτων: ένας για το γυαλί, ένας για τα ανακυκλώσιμα υλικά (υλικά
συσκευασίας, χαρτί, πλαστικό, αλουμίνιο κ.ά.) και ένας για τα υπόλοιπα
απορρίμματα, οργανικά και μη. Το γυαλί ανακυκλώνεται χωριστά και μάλιστα
θεωρείται ως υλικό μεγάλης αξίας καθώς μπορεί να ανακυκλωθεί όσες φορές
χρειαστεί. Όσο για τα υπόλοιπα ανακυκλώσιμα υλικά, εκείνα μεταφέρονται
όλα μαζί σε κέντρα διαλογής νέας γενιάς. Παίρνουν τη θέση τους στους
κυλιόμενους ιμάντες όπου μηχανικά κόσκινα, τεράστιοι μαγνήτες και
μηχανήματα οπτικής διαλογής "επιστρατεύονται" για να τα χωρίσουν σε 13
κατηγορίες υλικών, που θα δημιουργήσουν νέα προϊόντα.
