Πώς κερδίζεις αυτόν τον αγώνα

Σε ένα τραγούδι του ο Τζίμης Πανούσης λέει «είσαι ωραίος, επειδή εγώ είμαι ο άσχημος, είμαι μικρός γιατί εσύ είσαι μεγάλος». Η ελληνική κοινωνία έχει μάθει να ετεροκαθορίζεται. Φουσκώσαμε από εθνική υπερηφάνεια όταν η εθνική μας πήρε το Euro το 04, παρόλο που δεν μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας από τον καναπέ και δεχτήκαμε με θλίψη την προπαγάνδα των τεμπέληδων Ελλήνων παρόλο που δουλεύαμε 4 ώρες υπερωρίες την ημέρα χωρίς να τις πληρωνόμαστε.

Κάπως έτσι, θερμόαιμοι και έτοιμοι για το καλύτερο και το χειρότερο, όταν ξεκίνησε η διαπραγμάτευση συνδέσαμε τις ελπίδες μας στις πρώτες θετικές αποκρίσεις των άλλων και τώρα η χώρα βυθίζεται την κατάθλιψη επειδή η Standard & Poors μας υποβάθμισε (λες και θα βγαίναμε στις αγορές και έχει καμία σημασία). Με χαρά χαιρετήσαμε τον αμερικάνικο λαό όταν ο Ομπάμα ζήτησε το τέλος της λιτότητας και ετοιμαζόμαστε να φορέσουμε τα μαύρα επειδή (όπως αναμενόταν από πολλούς) η πρεσβεία των ΗΠΑ μας κουνάει το δάχτυλο.