Περισσότερο από έναν χρόνο τώρα το ζήτημα του ενιαίου ή όχι της
προσχολικής εκπαίδευσης έχει ταλανίσει τον πολιτικό λόγο, τους
εκπαιδευτικούς που εργάζονται με μικρά παιδιά διαφορετικών ηλικιών, τις
συνδικαλιστικές ενώσεις, τις γενικές συνελεύσεις Τμημάτων Προσχολικής
Εκπαίδευσης, τις σχετικές επιστημονικές ενώσεις και σωματεία.
Αξίζει
να σημειώσουμε ότι οι αντιπαλότητες που διατυπώθηκαν σε σχέση με το
ζήτημα μπορεί να μην υπήρχαν αν δεν υπήρχαν δομικές, θεσμικές και
κοινωνικές αφετηρίες που τις προκαλούν. Η φοίτηση των παιδιών
διαφορετικών ηλικιών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς και νηπιαγωγεία
συνδέεται μεταξύ άλλων με την ευθύνη διαφορετικών Υπουργείων και φορέων
τους (Ο.Τ.Α.) με διαφορετικές συνθήκες εργασίας (ωράριο εργασίας, χρόνος
διακοπών), με διαφορετικούς φορείς υπεύθυνους για τη λειτουργία των
χώρων προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης (σε επίπεδο ιδιοκτησίας,
στελέχωσης, συντήρησης κ.λ.π.), με διαφορετικού είδους εκπαίδευση για
τους επαγγελματίες που εργάζονται με μικρά παιδιάαλλά και με τη
διαφορετική αναγνώριση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών που παρέχονται στα
παιδιά (φροντίδα έναντι εκπαίδευσης) ως προς το κύρος και τη σημασία
τους.
