Το 1949 η Judith ήταν μόλις 6 χρονών. Μια μέρα αρρώστησε πολύ.
Τόσο πολύ που θυμάται τους γονείς της να
την ντύνουν γρήγορα και να την βάζουν στο αυτοκίνητο τρέχοντας για το
νοσοκομείο. Μόλις έφτασε στο Englewood Hospital στο Bridgeport οι
γιατροί την τοποθέτησαν αμέσως μέσα στον «σιδερένιο πνεύμονα».
Μια μηχανή που την κρατούσε στη ζωή παρέχοντάς της οξυγόνο αφού το σώμα
της ξαφνικά παρέλυσε από το λαιμό και κάτω. Χρόνια αργότερα η μητέρα
της θα της έλεγε πως εκείνο το βράδυ, οι γιατροί τούς είχαν
προειδοποιήσει πως δεν θα άντεχε ως το πρωί. Ο φόβος των γιατρών δεν
ήταν υπερβολικός. Τη χρονιά που αρρώστησε η Judith, 42.000 παιδιά στην
Αμερική κόλλησαν πολιομυελίτιδα και πάνω από 3000 πέθαναν.
Η Judith επέζησε. Επέζησε με μια σιδερένια πλατίνα στα πόδια και μόνιμη σκολίωση που δεν της επέτρεψε ποτέ να χαρεί παιχνίδι και τρέξιμο.





























