Καλοκαίρι και... ποδόσφαιρο: κίνδυνοs-θάνατος για τις γυναίκες!

Για ακόμη μια φορά επιβεβαιώνονται τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν αύξηση των περιστατικών έμφυλης βίας και γυναικοκτονιών το καλοκαίρι ● Σοβαρό πρόβλημα και κατά τη διάρκεια μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων, οπότε αυξάνεται σημαντικά η επιθετικότητα των ανδρών.

Πόσα χρωστούν οι ΠΑΕ στο Δημόσιο: «Φέσια» 1,1 δισ.

Μεγάλα χρέη και αλλαγές ΑΦΜ για να τα «σβήνουν» - Μόνο τρεις ομάδες έχουν κρατήσει το αρχικό ΑΦΜ
Τεράστια χρέη στην Εφορία και στον ΕΦΚΑ έχουν σωρεύσει οι Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες (ΠΑΕ), τα οποία ξεπερνούν τα 1,1 δισ. ευρώ, σύμφωνα με ανάλυση του ΚΕΠΕ, ενώ αν προστεθούν και οι οφειλές των εταιρειών του μπάσκετ (ΚΑΕ), το «φέσι» από τις ομάδες των δύο πιο δημοφιλών αθλημάτων αγγίζει τα 1,3 δισ. ευρώ.

Ποιο ήταν το διάσημο ρέμα που περνούσαν οι φίλαθλοι για να πάνε στο γήπεδο;

Μπορεί η πρόσβαση στα σύγχρονα γήπεδα -κυρίως άλλων χωρών- να είναι πλέον πανεύκολη και οι ανέσεις και οι υπηρεσίες που αυτά προσφέρουν να είναι πάρα πολλές, εντούτοις δεν ήταν πάντα και παντού έτσι τα πράγματα... Φίλαθλοι ακόμη και στις μεγαλουπόλεις της χώρας, τραβούσαν τα πάνδεινα προκειμένου να φτάσουν στο γήπεδο για να δουν και να θαυμάσουν την αγαπημένη τους ομάδα...

"Στοπ στη βία - πάσα στη φιλία!"

Το ποδόσφαιρο και γενικά ο αθλητισμός πρέπει να είναι η αφορμή για αγάπη, συνεργασία και αλληλεγγύη και σε καμία περίπτωση αφετηρία για βία και μίσος.

Ποδόσφαιρο και μνήμες Μακρονήσου…

Μέσα στα άγρια βασανιστήρια η ζωή χαμογελούσε στους κρατούμενους από μακριά. Και το ποδόσφαιρο ήταν ένα χαμόγελο.

Ο γονιός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ προπονητής!

Παρακολουθώ συχνά αγώνες και προπονήσεις διαφόρων αθλημάτων και ηλικιακών κατηγοριών λόγω των αθλητών με τους οποίους συνεργάζομαι και παρατηρώ με μεγάλο ενδιαφέρον και άλλοτε με χαρά, άλλοτε με λύπη, τη συμπεριφορά των γονέων.
Υπάρχουν οι γονείς που έχουν μια πραγματικά βοηθητική στάση προς το παιδί τους που αγωνίζεται και προσπαθεί.

Βάλε μέσα τα παιδιά και άφησέ τα να παίξουν

Η Μπαρτσελόνα έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ που… κατέβασε ενδεκάδα σε παιχνίδι νοκ άουτ φάσης με δύο παίκτες ηλικίας 17 ετών και κάτω! Και όχι μόνο πήρε τη νίκη και την πρόκριση, αλλά έδειξε για άλλη μια φορά τον δρόμο της ανάδειξης ποδοσφαιρικών… διαμαντιών, πως αναδεικνύεις νέους παίκτες αντί να περιμένεις να γίνουν 25 για να είναι «ώριμοι» να αγωνιστούν.

«Μπαμπά, δεν θέλω άλλο να παίζω ποδόσφαιρο, δεν περνάω καλά»

Αν είσαι πατέρας και το παιδί σου παίζει μπάλα, αν είσαι από αυτούς που στέκεσαι στην άκρη του γηπέδου και του φωνάζεις «παίζοντάς» το προπονητής, τότε πρέπει να δεις αυτό το βίντεο…

Τοξικές κερκίδες με φανατισμένους γονείς

Φωνές, κοροϊδίες, αποδοκιμασίες, ακόμη και βρισιές δημιουργούν τεράστια πίεση στα παιδιά που αθλούνται
Οταν ο γιος του, στα 9 τότε, άρχισε να του ζητάει επιμόνως να ξεκινήσει ποδόσφαιρο, ο Πάνος, γνωρίζοντας ως φίλαθλος το κλίμα που επικρατεί στα γήπεδα, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, αποφάσισε να γυρίσει ένα προς ένα τα σωματεία της Αθήνας παρακολουθώντας προπονήσεις. Κατέληξε σε εκείνο που είδε ότι ο προπονητής είχε μια πιο παιδαγωγική προσέγγιση. «Δεν φώναζε, δεν ματαίωνε τα παιδιά, δεν τα χαρακτήριζε. Είχα δει πολλούς άλλους να ουρλιάζουν στα παιδιά, να τα κοροϊδεύουν –”να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός, το ‘στειλες στον γάμο του Καραγκιόζη”– και τέτοια». Δεν ήθελε κάτι τέτοιο για το παιδί του. Ο σκοπός ήταν να περάσει καλά, να γυμναστεί, να κοινωνικοποιηθεί.

Ενας άλλος Μάης, ένα άλλο ποδόσφαιρο

«Κι έφθασε ο τρομερός χειμώνας 1941-1942. Ο θάνατος μας θέριζε καθημερινά»... όπως γράφτηκε για τον πιο τραγικό χειμώνα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας (με τον πανδημικό χειμώνα του 2020-21 ν’ ακολουθεί από απόσταση).

Θριαμβευτικό παρόν, ένδοξο παρελθόν, απαιτητικό μέλλον...

Tο βράδυ της Πέμπτης έλαβε χώρα το αναπόφευκτο και η Νάπολι παρέλαβε τα εγχώρια σκήπτρα και επισήμως από την προηγούμενη κάτοχο, τη Μίλαν. Είναι πρωταθλήτρια Ιταλίας για τρίτη φορά στην ιστορία της, πρώτη χωρίς τον Ντιέγκο Μαραντόνα στη ζωή (αλλά για πάντα σε περίοπτη θέση στις καρδιές, στις ψυχές και στα μυαλά...). Σε μία επιστροφή στην κορυφή μετά το πολύ μακρινό πια 1990... Μην έχουμε αυταπάτες, με την τροπή που είχε πάρει το συγκεκριμένο πρωτάθλημα δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Ο ένας βαθμός της μαθηματικής επικύρωσης ήρθε το βράδυ της Πέμπτης στο Ούντινε. Θα μπορούσε να έρθει λίγες μέρες νωρίτερα ή λίγες μέρες αργότερα. Όμως, η Lady Hope και όλοι, από το Μάρτιο έπαψαν να έχουν περιέργεια για το ποιος θα πάρει το φετινό scudetto...

Ποδοσφαιρικές... αμερικανιές!

Οι μεταβολές κανονισμών, που συζητούνται σήμερα στο Λονδίνο, οδηγούν στην κατάργηση του 90λεπτου και στην καθιέρωση δύο «καθαρών» ημιχρόνων των 30 λεπτών.
Το ποδόσφαιρο βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη, χάρη στην προσθήκη ή τη μεταβολή κανονισμών που στοχεύουν στο να γίνει πιο ελκυστικό... Υπεύθυνο για τις αλλαγές αυτές είναι το IFAB, το Διεθνές Συμβούλιο Ποδοσφαίρου που θα συνεδριάσει σήμερα εκ νέου στο Λονδίνο. Τη σύσκεψη αυτή ζήτησε ο πρόεδρος της FIFA Τζάνι Ινφαντίνο, με αφορμή συμπεράσματα που βγήκαν από το πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Πόσο κρατά η χαρά της νίκης;

Κάθε Μουντιάλ συνιστά αφ' εαυτό σημαντικό γεγονός. Για ποδοσφαιριστές και παράγοντες που ζουν γι' αυτό, για φιλάθλους που προσμένουν οργανώνοντας τον χρόνο τους, για τους διοργανωτές που αναμένουν θεατές και κέρδη, για τα ΜΜΕ και τους διαφημιστές. Στο τέλος μένουν οι χαμένοι και οι κερδισμένοι. Χαμένοι λόγω περιορισμένης ανταγωνιστικότητας, χαμένοι γιατί αποκλείστηκαν, χαμένοι γιατί περίμεναν περισσότερα. Οι κερδισμένοι; Αουτσάιντερ που ξεπέρασαν προσδοκίες, ομάδες που προχώρησαν και βέβαια η ομάδα που σήκωσε την κούπα.

Σώστε το ποδόσφαιρο, σώστε τη Β΄ Εθνική...

Το τι γίνεται φέτος στη Β' Εθνική δεν περιγράφεται. Ομάδες δεν κατεβαίνουν να παίξουν και προφασίζονται διάφορα, ενώ άλλες αποφασίζουν να φύγουν ενώ έχει ξεκινήσει ήδη ο αγώνας τους...

Πέθανε o Πελέ, o παγκόσμιος θρύλος του ποδοσφαίρου

«Έφυγε» ο «Βασιλιάς» Πελέ. Στα 82 του χρόνια (γεννημένος 23/10/1940), αφού πάλεψε για περισσότερο από ένα χρόνο με τον καρκίνο του παχέoς εντέρου.
Ζώντας μία ζωή σαν να ήταν χίλιες. Φτάνοντας στο στόμα ως όνομα και στα μάτια ως εικόνα, σε κάθε ποδοσφαιρική-και όχι μόνο- γειτονιά του πλανήτη. Ξεκινώντας την βασιλεία του, αρχίζοντας να συστήνεται -για τα καλά- αλλά και να κατακτά τον κόσμο, από τα γήπεδα της Σουηδίας, όταν σε ηλικία 17 ετών και εννέα μηνών κατέκτησε το πρώτο-από τα τρία συνολικά που πήρε- Μουντιάλ. Πόσοι στ΄αλήθεια άνθρωποι έχουν το προνόμιο τέτοιας μεγάλης διάρκειας στη δημοφιλία σε δισεκατομμύρια ανρθώπους στον κόσμο, μέσα σε διαφορετικές ηλικίες και γενιές;

4 στα 4!

Η ομάδα μας προχθές έπαιξε το τέταρτο φετινό επίσημο αγώνα στην έδρα της, έναν αγώνα πολύ σημαντικό και κομβικό και πανηγύρισε την πρώτη εντός έδρας νίκη στο πρωτάθλημα. Σ' αυτά τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια, αντιμετώπισε ομάδες από όλες σχεδόν τις αγωνιστικές βαθμίδες, όπως αυτές διαμορφώνονται και καταγράφονται μέχρι σήμερα στον βαθμολογικό πίνακα. Κοινή και πολύ δυσάρεστη συνισταμένη όλων αυτών των αγώνων, είναι ότι όλους τους έδωσε σχεδόν «κεκλεισμένων των θυρών», αφού ο φίλαθλος κόσμος της Πέλλας απέχει συστηματικά! Στα δε εκτός έδρας η απόλυτη τραγωδία, πρόκειται για μια κατάσταση που δεν θυμάμαι να την έχω ξαναζήσει διαχρονικά σ' αυτό τον βαθμό, ούτε ως ποδοσφαιριστής, ούτε ως παράγοντας, ούτε ως φίλαθλος αυτής της ομάδας...

Το πιο βρόμικο παιχνίδι

Κοίτα να δεις πώς τα φέρνει η ζωή... Σήμερα ο κόσμος όλος παρακολουθεί το Μουντιάλ, αυτό το κλοτσοσκούφι των δισεκατομμυριούχων στο Κατάρ, μια αγορασμένη, βαθιά διεφθαρμένη διοργάνωση στημένη πάνω στα κόκαλα χιλιάδων αδικοχαμένων Ασιατών και Αφρικανών ειλώτων, ένα πανηγυράκι- αντιαθλητικό φάουλ, που αποτελεί ντροπή και στίγμα για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο, ποδοσφαιρόφιλο και μη. Ομως στην ίδια περιοχή, πριν από 32χρόνια, μπήκαν οι βάσεις για το πιο βρόμικο παιχνίδι όλων, αυτό πάνω στο οποίο στήθηκε ολόκληρη η σημερινή «Νέα Τάξη Πραγμάτων».

Ηθικά γυμνάσια με μια μπάλα...

Θα προτιμούσα να μη γνωρίζω τους λόγους για τους οποίους το Παγκόσμιο Κύπελλο διεξάγεται στο Κατάρ, όμως η πληροφορία υπάρχει εδώ και χρόνια. Ενα ανεπίσημο γεύμα στο προεδρικό μέγαρο της Γαλλίας μεταξύ του τότε προέδρου Νικολά Σαρκοζί, του Μισέλ Πλατινί και του διαδόχου του θρόνου του Κατάρ. Εκεί δόθηκαν τα χέρια ώστε οι περισσότερες ψήφοι της Ευρώπης, στην εκλογή ανάθεσης του Μουντιάλ 2022 τον Δεκέμβριο του 2010, να πάνε στο Κατάρ και όχι στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Εθισμένοι στον τζόγο και την απάτη

Η αρρωστημένη σχέση του Ελληνα με τον τζόγο είναι μια πολύ παλιά υπόθεση. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως για να ξεπληρώσουμε τα δάνεια του Τρικούπη οι ξένοι μάς υποχρέωσαν να έχουμε κρατικό μονοπώλιο όχι μόνο στα αναμφιβόλως είδη πρώτης ανάγκης, όπως στο πετρέλαιο, στα σπίρτα και στο αλάτι, αλλά και στις τράπουλες! Ηταν προφανώς και αυτές κάποιο είδος πρώτης ανάγκης για τον Ελληνα του 19ου αιώνα. Και βέβαια τζόγος και απάτη συχνά πάνε μαζί. «Επήγες κι έπεσες μες στους ατσίδες και σου τα τρώγανε οι παπατζήδες» στηλίτευε ένα λαϊκό τραγούδι του 1950, ενώ σε ένα άλλο, λίγο παλαιότερο, ο απατεώνας καλούσε τον φίλο του να πάρουν τα ζάρια, «να τα λιμάρουμε, να στρώσουμε κουβέρτα, να τους τα πάρουμε».

Ούτε το ποδόσφαιρο

Το παγκόσμιο κύπελλο φέρνει κοντά όλους τους λαούς της γης. Φίλαθλοι από πλούσιες και φτωχές χώρες, από τον αναπτυγμένο και τον υπανάπτυκτο κόσμο, ανεξάρτητα από πολιτισμικές καταβολές και μορφωτικό επίπεδο, πέρα από ταξική καταγωγή και κοινωνικές εμπειρίες, ενώνονται στον ενθουσιασμό για το γκολ, στην απογοήτευση για την ήττα, στην προσδοκία της νίκης, στο πάθος για την ομάδα, στη χαρά του παιχνιδιού.