Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, χθες στη Βουλή, απαξίωσε τον αντίλογο στο νομοσχέδιο για το άσυλο, που παραβιάζει το ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο, επικαλούμενος στενά χρονικά περιθώρια • «Ενοχοποιείτε τα θύματα των πολέμων», απάντησε, μεταξύ άλλων, ο Ευκλ. Τσακαλώτος.
«Ο χρόνος μάς κυνηγά. Και μας κυνηγά γιατί οι βάρκες στο Αιγαίο δεν σταματούν να έρχονται. Και όσο περνούν οι μέρες έρχονται και περισσότεροι, γιατί έτσι αποφασίζει η γείτονα χώρα. Και αυτό το χρόνο που τρέχει, πρέπει να τον επενδύουμε χρήσιμα. Η παθιασμένη φλυαρία, η ακατάπαυστη διαφωνολογία δεν μας αφορά και κυρίως δεν επιτρέπεται».
Με αυτήν τη δραματικού ύφους επίκληση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στην επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης της απειλής που υποτίθεται ότι συνιστούν οι πρόσφυγες που έρχονται στην Ευρώπη, όχι επειδή έχουν το δικαίωμα της διεθνούς προστασίας αλλά επειδή «το αποφασίζει η γείτονα χώρα», η κυβέρνηση απαξίωσε σαν «παθιασμένη φλυαρία» κάθε αντίλογο και δικαιολόγησε τη θέσπιση ενός νομοσχεδίου που, όπως υπογραμμίζουν σχεδόν όλοι οι φορείς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η αντιπολίτευση, στην πράξη βάζει ανυπέρβλητα εμπόδια στην πρόσβαση σε αποτελεσματικό σύστημα διεθνούς προστασίας, παραβιάζει το ενωσιακό και διεθνές δίκαιο και θεωρείται σίγουρο ότι θα επιφέρει νέα, μεγαλύτερα προβλήματα.
Βέβαια, η επίκληση του χρόνου γίνεται τελείως προσχηματικά, μιας και το νομοσχέδιο θα ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου 2020. Στους επικριτές του νομοσχεδίου προστέθηκε χθες η επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ντούνια Μιγιάτοβιτς, που εξέφρασε την ανησυχία της για την αύξηση του χρόνου κράτησης, την κατάρτιση καταλόγου ασφαλών χωρών, την αφαίρεση του μετατραυματικού στρες από τα κριτήρια προσδιορισμού των ευάλωτων και τις δυσκολίες της πρόσβασης στον δεύτερο βαθμό ασύλου.
Καμία από αυτές τις βαρύνουσας σημασίας επισημάνσεις της επιτρόπου δεν αξιολόγησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Οταν ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στις παρατηρήσεις της επιτρόπου και ρώτησε τον πρωθυπουργό αν τη συγκαταλέγει στους «ακαταπαύστως διαφωνολογούντες» μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, το μόνο που είχε να επισημάνει ο πρωθυπουργός, και μάλιστα σε έντονο ύφος, ήταν ότι η επίτροπος αναφέρεται σε «μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων όσων ζητούν άσυλο», θεωρώντας έτσι ότι η επίτροπος δικαιώνει τη ρητορική της κυβέρνησης που μιλά για μεταναστευτικό και όχι για προσφυγικό ζήτημα. Η ρήση «καταπίνει την κάμηλο και διυλίζει τον κώνωπα» βρίσκει εδώ την απόλυτη εφαρμογή της.
Αλλωστε και ο κ. Χρυσοχοΐδης απλώς προσπέρασε τον αντίλογο, ισχυριζόμενος ότι το νομοσχέδιο μεταφέρει ευρωπαϊκές οδηγίες, χωρίς να αναφερθεί στις επιπλέον διατάξεις του, και απλώς επανέλαβε ότι το ιδιαίτερα προβληματικό υπάρχον σύστημα χρειάζεται να αλλάξει, ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ασύλου και οι απελάσεις και να τεθούν οι βάσεις για την ένταξη των προσφύγων, την οποία διευκρίνισε ότι εννοεί σαν υποχρέωση συνεργασίας των προσφύγων με τις Αρχές.
Παράθυρο
Ανοιξε βέβαια ένα παράθυρο προς τα μελλοντικά προβλήματα που αναμένεται να δημιουργήσει το νομοσχέδιο, βάζοντας προϋπόθεση της επιτυχίας του ότι «η δημόσια διοίκηση θα ανταποκριθεί», κάτι που το χαρακτήρισε στοίχημα. Ετσι, τα όποια προβλήματα δεν θα οφείλονται στον κακό σχεδιασμό ενός ανεφάρμοστου νόμου, αλλά στην ανικανότητα της ελληνικής διοίκησης και των υπαλλήλων να τον εφαρμόσουν.
Τέλος, ο κ. Χρυσοχοΐδης έδωσε ένα ενδιαφέρον δείγμα τού πώς αντιλαμβάνεται την έννοια του χρόνου. Το σύνολο των φορέων δικαιωμάτων έχουν διαμαρτυρηθεί έντονα ότι ο χρόνος δημόσιας διαβούλευσης, μόλις πέντε ημέρες, ήταν τελείως ανεπαρκής, και μάλιστα απαγορευτικός για πραγματική διαβούλευση, δεδομένης της κρισιμότητας και της έκτασης του νομοσχεδίου. Οι περισσότερες οργανώσεις, άλλωστε, απείχαν από τη διαβούλευση. Χθες ο υπουργός έδωσε την απάντησή του.
«Ο χρόνος ήταν επαρκέστατος, ήταν 6 ήμερες ολόκληρες, 6 ημέρες δόθηκαν σε όλους και μάλιστα ακούστηκε και ο ακραίος χαρακτηρισμός ότι ήταν και προσχηματική. Θέλω να σας ενημερώσω πως ήταν 6 ημέρες γεμάτες. Θέλω να σας ενημερώσω ότι κατατέθηκαν 332 σχόλια. Πού είναι λοιπόν το προσχηματικό και πού είναι το γρήγορο; 332 σχόλια από τα οποία τα μισά έγιναν δεκτά», σημείωσε. Αν έτσι φαντάζεται και την «αποτελεσματική λειτουργία» της ταχύτερης διαδικασίας ασύλου που θεσπίζει, είναι σίγουρο ότι ο χρόνος θα επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους της αντιπολίτευσης και των φορέων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης για αποτελεσματικό νομοσχέδιο αντέκρουσε και ο τέως ΥΠΟΙΚ Ευκλείδης Τσακαλώτος. «Πήγατε, κ. Χρυσοχοΐδη, στη Σικελία και στην Ιταλία να δείτε τα κλειστά κέντρα του Σαλβίνι; Δεν πήγατε! Γιατί δεν σας ενδιαφέρει η αποτελεσματικότητα, αλλά μόνο η κατασκευή του δεξιού αφηγήματος της καταστολής», είπε χθες στη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή. Σε μια εξαιρετικά φορτισμένη συναισθηματικά ομιλία αποτύπωσε το δράμα των προσφύγων και όσων αναγκάζονται βίαια να εγκαταλείψουν τον τόπο τους, απογυμνώνοντας τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί δήθεν προστασίας με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Ο κ. Τσακαλώτος θύμισε τις υποκριτικές υποσχέσεις των κυρίαρχων κομμάτων όταν κατέρρευσε το ανατολικό μπλοκ, ότι επιστρέφει πλέον ο φιλελευθερισμός, ότι θα υπάρχει μέρισμα ειρήνης και μείωση των πολέμων. Και στη συνέχεια όλοι και κυρίως οι χώρες της Ανατολής έζησαν -όπως είπε- τις γκανγκστερικές επιδρομές και τους επιθετικούς πολέμους. «Είχε το θράσος ο πρωθυπουργός να αναφερθεί στη Χάνα Αρεντ. Αυτό βλέπετε στην Ανατολή; Θα τρίζουν τα κόκαλά της! Δεν είναι λοιπόν θέμα οι εισβολές; Εσείς υποστηρίζατε τους πολεμοχαρείς προέδρους και πρωθυπουργούς». «Ενοχοποιείτε τα θύματα των πολέμων», είπε απευθυνόμενος στον Κ. Μητσοτάκη που μίλησε για δήθεν μετατραυματικό στρες, και αναρωτήθηκε τι θα είχε να πει ο ίδιος σε ένα παιδάκι από το Αφγανιστάν που είδε να σκοτώνουν τους γονείς του μπροστά στα μάτια του.
«Πώς θα ξεχωρίσετε τους ανθρώπους; Πώς θα κρίνετε αν κάποιος υπέστη βία στη χώρα του; Λέτε ότι δεν πρέπει να έχουμε δεύτερο βαθμό ασύλου ντε φάκτο γιατί διαφορετικά θα υποστεί η χώρα κυρώσεις, επιλέγετε την γκετοποίηση. Μιλάτε για αριθμούς κι εδώ σας θυμίζω το ασπρόμαυρο έργο του Σπίλμπεργκ, “η Λίστα του Σίντλερ”, όπου ο σκηνοθέτης επιλέγει να βάλει χρώμα μόνο στο κόκκινο παλτό που φοράει ένα κορίτσι, μια Εβραιοπούλα, και το κάνει για να της δώσει πρόσωπο, να της δώσει όνομα. Εμείς δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Χασάν, τη Φατίμα, τον Αϊλάν, και με κοιτάτε έτσι γιατί δεν ξέρετε καν ποιος ήταν ο Αϊλάν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου