Στην Πέλλα συμβαίνουν κατά καιρούς αρκετά «παράδοξα»... Βέβαια δεν διεκδικούμε την αποκλειστικότητα, αφού γενικά στη χώρα μας απ' άκρη σ' άκρη αποτελούν συχνό φαινόμενο.
Για παράδειγμα μπορούμε να θυμηθούμε αρκετές επαναλαμβανόμενες τελετές εγκαινίων κτιριακών εγκαταστάσεων σε βάθος χρόνου, ενώ τα έργα ήταν ημιτελή και κάποια μάλιστα απ' αυτά να μην έχουν παραδοθεί ακόμη για χρήση μέχρι και σήμερα! Να θυμηθούμε «υπερκοστολογημένα» προγράμματα Leader για αίθουσες χωρίς ξεκάθαρο σχεδιασμό της χρήσης τους, ο οποίος προέκυπτε, αν τελικά προέκυπτε πολύ αργότερα από την παράδοση του έργου! Μπορούμε να θυμηθούμε επίσης, ότι στον παλιό καποδιστριακό δήμο, αν και μακράν το μεγαλύτερο πληθυσμιακά χωριό της περιοχής, ουδέποτε ευτυχήσαμε να εκλέξουμε συγχωριανό μας δήμαρχο! Να θυμηθούμε το τραγικότερο όλων, ότι ποτέ δεν υπήρξε κάτι που να μας ενώσει, γιατί πάντα υπερίσχυαν, αυτά που «με το μυαλό μας» μας χώριζαν! Πάντα «μπερδεύαμε» τους ρόλους μας και χάναμε τους στόχους μας, είτε ατομικά, είτε συλλογικά... Δύο ποδοσφαιρικοί, δύο πολιτιστικοί σύλλογοι και πιστεύω αν υπήρχε η δυνατότητα κι άλλης «διπλής αντιπροσώπευσης», σίγουρα δεν θα την αφήναμε έτσι... Πάντα ότι κάναμε το κάναμε ή λίγο «ανάποδα» ή λίγο «ανορθόδοξα»... Με λίγα λόγια είμασταν σχεδόν διαχρονικά και διατηρούμε αυτή την παράδοση από πάππου προς πάππον, «από δυο χωριά, χωριάτες»! Αλλά μάλλον «ξέφυγα» αρκετά, αφού το σημερινό θέμα έχει να κάνει με την ποδοσφαιρική μας ομάδα...
