Γαμήθηκα από έναν Αραβα*

Σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου υπάρχει έδρα που αφορά την αρχαία Ελλάδα. Στο Πανεπιστήμιο της Λουντ, ένα από τα πιο παλιά πανεπιστήμια της Ευρώπης, οι πανεπιστημιακές σχολές έχουν ελληνικά ονόματα. «Φυσική», «Μαθηματική» κ.λπ. Από τις δεκάδες χιλιάδες μελέτες που έχουν γραφτεί για την αρχαία Ελλάδα, η συντριπτική τους πλειονότητα προέρχεται από ξένους μελετητές.

Η ελληνική συνεισφορά είναι στατιστικά ασήμαντη. Ασχετα αν έχουμε να επιδείξουμε αξιόλογους μελετητές, που κατά κανόνα έχουν κάνει τις μεταπτυχιακές τους σπουδές στο εξωτερικό. Προϋπόθεση για τη μελέτη της αρχαίας Ελλάδας είναι η γλώσσα της. Βέβαια, με ερασμιακή προφορά, που εμείς δεν την καταλαβαίνουμε.

Τμήματα Φυσικής ενάντια στα κρούσματα... ψευδοεπιστήμης

Μετά το Τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ, τώρα και το αντίστοιχο του Πανεπιστημίου Κρήτης έλαβε σαφή θέση απέναντι στις αντιεπιστημονικές δραστηριότητες αλλά και την ασεβή συμπεριφορά της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών σε μια προσπάθεια διάσωσης του επιστημονικού κύρους.

Το ένα μετά το άλλο τα Τμήματα Φυσικής των μεγαλύτερων Πανεπιστημίων της χώρας προχωρούν σε αποφάσεις εναντίον της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών και υπεράσπισης του κύρους της επιστήμης.

Πρόσφατα το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης έλαβε θέση απέναντι στα φαινόμενα παρακμής που εμφανίζουν η ηγεσία της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών (ΕΕΦ) και οι συνεργάτες της.

Πανεπιστήμιο και νεοφιλελεύθερη στρατηγική

Η χυδαία προπαγανδιστική κατασυκοφάντηση του δημόσιου πανεπιστημίου που εξαπέλυσε από βήματος Βουλής ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης την περασμένη («μαύρη» κιόλας) Παρασκευή (αν ο/η αναγνώστης/ρια συμπεράνει από τους έντονους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιώ ότι «το πήρα προσωπικά» θα έχει απόλυτο δίκιο) δεν είναι βέβαια παρά η «κορυφή του παγόβουνου».

Πρόκειται προφανώς για μια ολόκληρη εκστρατεία, που έχει αρχίσει να αναπτύσσεται από το 2006 με τις πρώτες προσπάθειες εναντίον του άρθρου 16 του Συντάγματος (το οποίο απαγορεύει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων), αλλά που τον τελευταίο καιρό κορυφώνεται εντυπωσιακά και, θα έλεγα, φοβιστικά.

Η ντροπή της φτώχειας

Στη Βρετανία, σχολεία απαγορεύουν σε παιδιά να φοράνε πολύ ακριβά ρούχα για να αποφευχθεί το φαινόμενο του poverty shame (ντροπή της φτώχειας). Και σε αυτή την περίπτωση, το πρόβλημα δεν είναι η φτώχεια αλλά η ντροπή

"Ντροπή της φτώχειας είναι το μέγεθος της αποδοχής από τους φτωχούς της δικής τους ευθύνης για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται."

Τζέρεμι Σίμπρουκ, συγγραφέας

Το θέμα επανέρχεται στη βρετανική επικαιρότητα κάθε σχολική χρονιά, μόλις πιάσουν τα πρώτα κρύα. Γονείς παραπονιούνται στους καθηγητές ότι δέχονται ασφυκτικές πιέσεις από τα παιδιά τους να τους αγοράσουν μπουφάν αξίας εκατοντάδων ή χιλιάδων λιρών που βλέπουν να φορούν οι συμμαθητές τους.

Για τον λόγο αυτό, την περασμένη εβδομάδα αρκετά σχολεία απαγόρευσαν στους μαθητές να φορούν μπουφάν από συγκεκριμένες μάρκες όπως η Canada Goose, η Moncler και η Pyrenex. Είχαν προηγηθεί απαγορεύσεις και για ορισμένα σχολικά ήδη, όπως κασετίνες από διάσημους σχεδιαστές κ.ά.

Βολές ΣΥΡΙΖΑ στο αφήγημα Μητσοτάκη για τα Πανεπιστήμια

Για σκόπιμα ψεύδη όσον αφορά το άσυλο καταγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ τον Κυριάκο Μητσοτάκη, μετά τη χθεσινή ομιλία του για την εκπαίδευση και τις εξαγγελίες του για κατάργηση του ασύλου με την ισχύουσα μορφή του στα Πανεπιστήμια.

Επίσης, η Κουμουνδούρου επισημαίνει ότι με τις προτάσεις του για την εισαγωγή στα ΑΕΙ, ουσιαστικά επιθυμεί μια εκπαίδευση για λίγους και εκλεκτούς.

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, μιλώντας σε εκδήλωση της Ν.Δ. με μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, υπογράμμισε ότι το κόμμα του θα αγωνιστεί για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, θα καταργήσει το άσυλο στη σημερινή του μορφή και θα επαναφέρει τη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ.

Ιησούς Χριστός Νικά!

Είναι κάποια πράγματα που ξεχνάς και κάποια που σε κάνουν να ξεχνιέσαι. Συνήθως, τα πρώτα φέρουν μια αυτοδιάθεση, ενώ τα δεύτερα τα επιλέγεις. Θα μου πεις, υπάρχει και η «επιλεκτική μνήμη». Ε, λοιπόν, τείνω να πιστέψω πως αυτή η φρασούλα δεν είναι παρά επίπλαστο κατασκεύασμα της αστικής τάξης, κάτι σαν «χάδι» της μπουρζουαζίας για να «προστατεύσει» το προλεταριάτο από το σκληρό παρελθόν του. Μην το θυμάται και της αναστατώνεται!

Με ακούς πώς μιλάω. Είναι που διαβάζω πολύ Μαρξ τελευταία. Τον δίνω μάθημα και πιθανόν περνάω φάση ταύτισης. Πού θα πάει, εξεταστική είναι, θα περάσει (κι αυτή κι η φάση μου μαζί). Και θα επανέλθω στα φυσιολογικά μου. Τα... συμβατικά μου. Τα... γνωστά μας, τέλος πάντων, τα καθημερινά: τυρί, ρύζι, καφέ, γάλα, Καμπά, ψωμί, ελιά και Κώτσο βασιλιά.

Και οι έσχατοι έσονται πρώτοι

Είδα πρόσφατα την ταινία «Ομίχλη τον Αύγουστο» (Nebel in August, του Kai Wessel, 2016). Πολύ δυνατή ταινία. Για το πρόγραμμα παιδικής ευθανασίας των ναζί. Βασισμένη σε ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα. Οι ναζί εξολόθρευαν παιδιά ασθενικά, ανάπηρα, τυφλά, κωφά, με επιληψία, αυτισμό, καθώς και παιδιά παραβατικά ή παιδιά πλανόδιων πληθυσμών (Γένις, Ρομά). Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα ίδρυμα όπου ο διευθυντής του, ένας γιατρός που θεωρούσε καθήκον του να «λυτρώνει» τα παιδιά από το σώμα τους και την κοινωνία από το βάρος της διατροφής τους, ανέπτυξε μια μέθοδο πώς να τα εξολοθρεύει ήσυχα, χωρίς δυνατότητα να αντιδράσουν. Τη διαφήμιζε μάλιστα ως την πλέον κατάλληλη για το πρόγραμμα ευγονικής.

Οι σλαβικές σπουδές στην Ελλάδα και άλλα ανέκδοτα

Μετά την αισιόδοξη και θετική συμφωνία για το όνομα της γειτονικής μας χώρας, μια συμφωνία που υπόσχεται την εδραίωση σχέσεων καλής γειτονίας, φιλίας, συνεργασίας στα Βαλκάνια και μια προοπτική ανταλλαγής γνώσεων, εμπειριών, συναδέλφωσης στην ευρύτερη περιοχή, αναρωτιέται κανείς ποια και τι ποιότητας είναι η υποστήριξη που θα μπορούσαν να παράσχουν στο όραμα αυτό τα ελληνικά ΑΕΙ. Πρώτο και καλύτερο θα έπρεπε να είναι σε θέση να συνδράμει την ελληνική πολιτική σε αυτό το πραγματικά θαρραλέο βήμα το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Αντιδράσεις για την απόφαση του ΣτΕ σχετικά με τους διακριθέντες αθλητές

Αντισυνταγματική έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, την εισαγωγή των διακριθέντων αθλητών σε σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ της προτίμησής τους, καθ' υπέρβαση του προβλεπόμενου αριθμού εισακτέων.

Σύμφωνα με το ΣτΕ, μία τέτοια ενέργεια παραβιάζει τις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας. Παράλληλα, κρίθηκε ότι δεν συνάδουν με την αρχή της αξιοκρατίας οι νομοθετικές διατάξεις κατά το μέρος που παραλείπουν να προβλέψουν διακριτές θέσεις κατά την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες.

Η απόφαση αυτή προκάλεσε την αντίδραση του υφυπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, Γιώργου Βασιλειάδη, ο οποίος εξέφρασε την απογοήτευσή του. 

Γιατί αντιγράφουν οι φοιτητές

Το φαινόμενο της αντιγραφής στις εξετάσεις στα Πανεπιστήμια είναι ένα διεθνές φαινόμενο, το οποίο αναπτύσσεται περισσότερο τα τελευταία χρόνια λόγω και της χρήσης των νέων τεχνολογιών, αλλά και της εμπορευματοποίησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές αναφορές αντιγραφής στα Πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Αμερικής, αλλά και πληθώρα οδηγιών για το «πώς να αντιγράψεις έξυπνα».

Η πρακτική της αντιγραφής στις γραπτές εξετάσεις δυστυχώς ευδοκιμεί και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Π.Κ.), αν και αυτό συγκαταλέγεται συνεχώς ανάμεσα στα 150 καλύτερα νέα πανεπιστήμια διεθνώς. Ο Εσωτερικός Κανονισμός του Π.Κ. (2000) θεωρεί την «προσχεδιασµένη αντιγραφή, την πλαστογραφία και την πλαστοπροσωπία» πειθαρχικά παραπτώματα και προβλέπει ανώτατη επιβαλλόμενη κύρωση τον αποκλεισµό από δύο εξεταστικές περιόδους, µετά από σχετική απόφαση της Συγκλήτου.

Μην τους ακούς

Ανακοινώθηκαν οι βάσεις κι απ’ τον Σεπτέμβρη θα είσαι φοιτητής. Πας παρακάτω τη ζωή σου, πέτυχες έναν στόχο, κι όμως διάφοροι καλοθελητές ακροβολίστηκαν και προσπαθούν να σ’ το χαλάσουν. Μην τους ακούς.

Η βλέννα ήρθε για να μείνει

Το πρόβλημα του Θερμαϊκού Κόλπου και ειδικότερα του όρμου δεν είναι παροδικό και… αισθητικό, με κορύφωση την αποκρουστική βλέννα που για μέρες είχε κολλήσει στην προκυμαία από το Μέγαρο Μουσικής μέχρι το λιμάνι.

Είναι δυστυχώς μόνιμο, περίπλοκο, από πολλές πηγές και κυρίως βρίσκεται μέχρι τα ανοιχτά του κόλπου Θεσσαλονίκης στα δυτικά.

Οσο για τον «άγιο Βαρδάρη», μπορεί να μας σώζει σε ό,τι αφορά την προσωρινή αισθητική αποκατάσταση και αυτοκαθαρισμό, αλλά δυστυχώς είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι δεν μπορεί να καθαρίσει τις… ευθύνες όλων μας.

Η «δολοφονία» του Αϊ-Βασίλη

Γιατί κάθε χρόνο, κυρίως στον δυτικό κόσμο, ο ανθρώπινος νους πέφτει τόσο εύκολα θύμα των χριστουγεννιάτικων μυθευμάτων που ο ίδιος δημιούργησε; Και γιατί τελικά τόσο ο Αϊ-Βασίλης όσο και το περιβόητο «πνεύμα των εορτών» λειτουργούν στις μέρες μας περισσότερο από ποτέ ως παράγοντες ψυχικής ανισορροπίας;

Αναζητήσαμε κάποιες εύλογες και έγκυρες επιστημονικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα στα δύο τελευταία μας άρθρα (βλ. Η ψυχοδιαβρωτική λαίλαπα των Χριστουγέννων, Πώς επιλέγουμε τα δώρα και τις αγορές των Χριστουγέννων).

Σήμερα, λόγω των ημερών, θα εστιάσουμε την προσοχή μας σε ένα σχετικό και εξίσου επίκαιρο ζήτημα: τι συμβαίνει στο μυαλό ενός μικρού παιδιού όταν, για πρώτη φορά, συνειδητοποιεί ότι ο καλοκάγαθος γεροντάκος με τη λευκή γενειάδα και την κόκκινη στολή, ο οποίος κάθε χρόνο στα τέλη του Δεκέμβρη μπαίνει με τρόπο μαγικό στο σπίτι του για να του αφήσει τα δώρα που του παρήγγειλε, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα ψέμα, μια καλοστημένη απάτη σκηνοθετημένη από τους γονείς του;

Τότε, όμως, ποια είναι η καλύτερη γονεϊκή απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα των παιδιών: «Ο Αϊ-Βασίλης υπάρχει πραγματικά;»

Στον… πάτο των ευτυχισμένων λαών

Απόδραση και σήμερα από τη συνήθη ύλη, για τον λόγο ότι είναι δύσκολο άλλα να σκέφτεσαι και άλλα να αραδιάζεις, με όλα όσα βιώνουμε. Κι ας ανήκω στους αισιόδοξους, σ’ αυτούς που όταν συγχύζονται ακουμπάνε στον παρήγορο λόγο του θείου Τσέχοφ: «Αν σου συμβεί κάτι κακό, σκέψου ότι θα μπορούσε να σου λάχει κάτι χειρότερο».

Ελα όμως που υπάρχει το καλύτερο – και, πάνω στην ώρα, αυτή η διεθνής έρευνα με τις 158 ανά τον κόσμο ευτυχέστερες χώρες, όπου η Ελλάδα καταλαμβάνει αισίως την 102η θέση (υπάρχουν κι άλλες παρεμφερείς έρευνες, αλλά όλες κάπου εκεί στον πάτο μάς εμφανίζουν, παρέα με τριτοκοσμικές χώρες). Οι δέκα πρώτες ευτυχέστερες: Δανία, Νορβηγία, Ελβετία, Ολλανδία, Σουηδία, Καναδάς, Φινλανδία, Αυστρία, Ισλανδία, Αυστραλία.

Κρανίου τόπος η αγορά εργασίας επί μνημονίου

«Σημασία δεν έχει τι θα κάνει η Ελλάδα, αλλά τι θα κάνει η Ε.Ε. αν θέλει να έχει σταθερότητα και συνέχεια. Ο αντίκτυπος της πιθανής εξόδου της Ελλάδας θα είναι μεγάλος. Από την άλλη, δεν μπορείς να επιμένεις σε μια πολιτική που καταδικάζει τον κόσμο στη φτώχεια και θυσιάζει το κράτος πρόνοιας, γιατί αυτό αποδεικνύεται όχι απλά καταστροφικό, αλλά και αναποτελεσματικό», λέει στην «Εφ.Συν.» η Τζιλ Ράμπερι (Jill Rubery), καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και συντονίστρια της Διεθνούς Ομάδας Εργασίας για την τμηματοποίηση της αγοράς εργασίας (ΙWPLMS), επισημαίνοντας ότι ως Βρετανή δεν αποκλείει ότι, αν ανοίξει αυτή η πόρτα, τότε διακυβεύεται η ίδια η ενότητα της Ε.Ε., αφού μπορεί να ακολουθήσει και η χώρα της στο δημοψήφισμα που θα γίνει.