Ουαί τοις χρεωμένοις

Κατά τον Τίτο Λίβιο, η φράση πρωτακούστηκε το 390 π.Χ. και μέχρι σήμερα δεν έχει χάσει την επικαιρότητά της. Για να φύγουν οι Γαλάτες από τη Ρώμη, οι Ρωμαίοι όφειλαν να καταβάλουν λύτρα. Διαφωνώντας ως προς τα ζύγια, ο αρχηγός των Γαλατών έριξε το ξίφος και τη ζώνη του πάνω στη ζυγαριά αναφωνώντας «Vae victis» - ουαί τοις ηττημένοις.

Οχι παιχνίδια με τον πόνο των άλλων

Υπάρχουν πληροφορίες, η διαχείριση των οποίων δεν μπορεί να γίνεται επιπόλαια, καθώς αφορούν ζωτικές ανάγκες και συμφέροντα, τις αγωνίες των απλών ανθρώπων. Μια τέτοια πληροφορία είναι και αυτή που γράφτηκε, ως βεβαιότητα, σε μερίδα του Τύπου, ότι θα εξαιρεθούν από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς όλα τα ακίνητα αξίας μέχρι 300 χιλιάδες ευρώ.

«Τσουνάμι» αστέγων στη Βρετανία

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΤΙΚΕΝΣ ΣΤΗ ΓΗΡΑΙΑ ΑΛΒΙΩΝΑ

«Εικόνες που μοιάζουν να έχουν ζωντανέψει από τα μυθιστορήματα του Κάρολου Ντίκενς τείνουν να γίνουν καθημερινότητα στη Βρετανία όπου κάθε χρόνο 5.000 άνθρωποι μένουν άστεγοι, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν είτε το στεγαστικό τους δάνειο είτε το νοίκι τους».

Αυτό είναι το συμπέρασμα έκθεσης του Κέντρου Κοινωνικής Δικαιοσύνης (Centre for Social Justice, CSJ), μιας ανεξάρτητης δεξαμενής σκέψης που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα.

Χρεωμένοι

Η εποχή μας έχει ένα δυναμικό χαρακτηριστικό όσον αφορά τις κοινωνικές σχέσεις: είναι η σχέση που δημιουργεί τον «χρεωμένο πολίτη». Ο χρεωμένος πολίτης έχει μια διπλή εξάρτηση, αυτήν της ζωτικής δραστηριότητας για την αναπαραγωγή του και αυτήν του χρέους προς τις τράπεζες ή προς το κράτος: μια σχέση σκληρής εξάρτησης και τρομοκρατίας. Τον χρεωμένο πολίτη ακολουθεί διαρκώς μια απειλή για προσωποκράτηση, φυλάκιση, κατάσχεση, απαγόρευση εξόδου, απαγόρευση έκδοσης δημόσιων εγγράφων, παρενοχλήσεις και πιέσεις. Είναι μια σχέση που φυλακίζει τον χρόνο για όσο κρατάει το χρέος και αυτή η φυλάκιση και δέσμευση του μέλλοντα χρόνου είναι που διαμορφώνει και συνειδήσεις.