«ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΞΥΓΟΝΟ» | Ένα μοναδικό βιβλίο για το τραγικότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα με τους 57 νεκρούς

Συγγραφέας ο ίδιος και καθηγητής της Ιφιγένειας Μήτσκα από τα Γιαννιτσά, ο Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης μετά την σκέψη για την ονομαδοσία της βιβλιοθήκης του 3ου Γενικού Λυκείου όπου φοίτησε η άτυχη 22χρονη Ιφιγένεια, προχώρησε σε κάτι μεγαλύτερο σε συνεργασία με τριάντα πέντε σημαντικούς Έλληνες συγγραφείς. Περήφανος και συγκινημένος, πια για το αποτέλεσμα περιμένει την επίσημη παρουσίαση του βιβλίου αυτού με τον τίτλο «Δεν έχουμε οξυγόνο» την ερχόμενη Κυριακή 11 Μαϊου στην Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στην Θεσσαλονίκη.

"Δεδομένου ότι η λογοτεχνία δεν μπορεί παρά να συνομιλεί και με την εποχή της, εδώ λοιπόν η δική μας πολιτική, ηθική και αισθητική ανάγκη να μιλήσουμε για το θέμα των Τεμπών υπό την ιδιότητά μας ως λογοτεχνών, ώστε να στοιχίσουμε τη λογοτεχνική γραφή με την κοινωνική φωνή για δικαιοσύνη και δημοκρατία, να αποτίσουμε φόρο τιμής στη μνήμη των νεκρών, να συμπαραταχθούμε στον αγώνα των συγγενών και να διασώσουμε για τους κατοπινούς τη λογοτεχνική βίωση όσων συνέβησαν" δηλώνει ο ίδιος ο συγγραφέας επισημαίνοντας την δυσκολία αυτού του εγχειρήματος που απαιτεί και την ανάλογη ευαισθησία.
Στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου που υπογράφουν ο Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης και ο Ηλίας Φραγκάκης που έχουν και την επιμέλεια της έκδοσης αναφέρουν πως «το δυστύχημα των Τεμπών είναι μια χαίνουσα πληγή, ένα συλλογικό τραύμα που στοιχειώνει εδώ και δύο χρόνια την ελληνική κοινωνία. Τη στιγμή που συγκρούονταν τα τρένα και σηκωνόταν το μανιτάρι της φωτιάς, μαζί με τις ζωές των συνανθρώπων μας που χάθηκαν, κατέρρευσαν μεμιάς οι μύθοι, έπαψαν οι ψευδαισθήσεις και έλειψε η υπομονή για ό,τι άσχημο συμβαίνει με ευθύνη της πολιτικής και δικαστικής εξουσίας σε αυτόν τον τόπο.
Στο μεταξύ έχουν ειπωθεί πολλά: κοντά στον λόγο των συγγενών και των αυτοπτών μαρτύρων, ο λόγος των έντυπων και των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης, των πολιτικών και της ελληνικής κοινωνίας – όλοι λίγο πολύ εκφράστηκαν. Δεδομένου ότι η λογοτεχνία δεν μπορεί παρά να συνομιλεί και με την εποχή της, εδώ λοιπόν η δική μας πολιτική, ηθική και αισθητική ανάγκη να μιλήσουμε για το θέμα των Τεμπών υπό την ιδιότητά μας ως λογοτεχνών, ώστε να στοιχίσουμε τη λογοτεχνική γραφή με την κοινωνική φωνή για δικαιοσύνη και δημοκρατία, να αποτίσουμε φόρο τιμής στη μνήμη των νεκρών, να συμπαραταχθούμε στον αγώνα των συγγενών και να διασώσουμε για τους κατοπινούς τη λογοτεχνική βίωση όσων συνέβησαν. Βασική έγνοια τούτης της ανθολόγησης ήταν να χωρέσουμε διαφορετικά είδη, διαφορετικές αισθητικές και διαφορετικές γενιές για το πολύχρωμο και αντιπροσωπευτικό του λογοτεχνικού αποτελέσματος. Δεν ήταν εύκολο. Ευχαριστούμε όσους μας εμπιστεύτηκαν. Ελπίζουμε να σταθήκαμε αντάξιοι.
Στο βιβλίο ο πρόλογος ανήκει στην Μαρία Καρυστιανού, ενώ ομιλητές στην εκδήλωση θα είναι συγγενείς των θυμάτων.
Η επίσημη πρώτη για το βιβλίο θα γίνει την Κυριακή 11 Μαϊου, στη μία μετά το μεσημέρι στην διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου στην Θεσσαλονίκη, στο περίπτερο 12 και στην αίθουσα 12, ενώ τα συγγραφικά έσοδα και μέρος των εσόδων του εκδοτικού θα διατεθούν στον Σύλλογο πληγέντων του δυστυχήματος των Τεμπών, για τον δικαστικό τους αγώνα που δείχνει να είναι δύσκολος.