Πόσο γελοίοι ακούγονται αλήθεια όλοι αυτοί οι part time και κατά
περίπτωση δημοκράτες – αριστεροί και δεξιοί – όταν επιτίθενται σε άτομα
που ολοφάνερα δεν ελέγχουν. Και αναφέρομαι συγκεκριμένα στην
συγκαλυμμένη και απροκάλυπτη προσπάθεια προσωπικής απαξίωσης των
Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου και Μηλιού. Ο πρώτος είναι νάρκισσος, η
δεύτερη οξύθυμη και δικομανής, ο τρίτος απλά πικραμένος.
Για τον Γιάνη Βαρουφάκη έχουν γραφτεί πολλά. Προσωπικά, διαφωνώ με
πολλές από τις επιλογές του και τις απόψεις του, όμως το γεγονός ότι οι
Γερμανοί ζητούν με κάθε τρόπο την αποπομπή του με οδηγεί στο συμπέρασμα
πως τον Βαρουφάκη δεν τον έχουν -ακόμα- του χεριού τους. Κι αυτό, προς
το παρόν, μου αρκεί.
Προτιμώ λοιπόν τον Βαρουφάκη με την παρορμητική κι ενίοτε Δον
Κινχωτική συμπεριφορά από τον σεβάσμιο «γέρο-σοφό» Δραγασάκη ή τον
«ρεαλιστή» Παπαδημούλη.
Τον προτιμώ από «τον όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω, όλα τα καταπίνω», αγωνιστή της αριστεράς Παναγιώτη Λαφαζάνη.