Για μια αγκαλιά…

Από το απόγευμα φυσούσε ένας δυνατός νοτιοδυτικός άνεμος. Όλη νύχτα έβρεχε καρεκλοπόδαρα. Ανακάθισε ο κύριος Τ. στο κρεβάτι του, θραύσματα ονείρων κλωθογύριζαν ακόμη μέσα στο κεφάλι του σαν ένα επίμονο σμήνος από μέλισσες. Έσπρωξε τα στρωσίδια του, πήγε να βάλει νερό στην καφετιέρα κι άνοιξε το ραδιόφωνο. Η ραδιοφωνική παραγωγός έλεγε πως «σήμερα είναι η Παγκόσμια Μέρα Αγκαλιάς». Κι εκείνος που αντιπαθούσε σφόδρα όλες αυτές τις «παγκόσμιες μέρες του… οτιδήποτε» άρχισε να μουρμουράει: «Μάλιστα, για κοίτα, πάω να κατουρήσω… Τι; Δεν έχει παγκόσμια μέρα κατουρήματος; Α, πάω να πλυθώ; Τι, δεν έχει παγκόσμια μέρα πλυσίματος; Μμμ, μάλιστα! Χασμουρήματος; Κοψίματος; Βρε δεν μας παρατάτε πρωινιάτικα!».

Διαψεύδεται το Πείραμα του Στάνφορντ, ένα από τα πιο γνωστά πειράματα της Ψυχολογίας

Oι ψυχολόγοι διερευνούν το κλασικό Πείραμα του Στάνφορντ του Φίλιπ Ζιμπάρντο και βρίσκουν σημαντικά λάθη που αλλάζουν τον τρόπο που κατανοούμε την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Ένα από τα πιο επιδραστικά πειράματα στην ιστορία της Ψυχολογίας

Νέα πρόσφατη διερεύνηση από καθηγητές Ψυχολογίας, αποκαλύπτει ότι το περίφημο Πείραμα του Στάνφορντ του 1971, κατά το οποίο συνηθισμένοι φοιτητές που τοποθετήθηκαν σε μια ψεύτικη φυλακή, μεταμορφώθηκαν ξαφνικά σε επιθετικούς φύλακες και υστερικούς κρατουμένους, είχε σημαντικά ερευνητικά λάθη.

Πως εκδηλώνεται η κρίση της μέσης ηλικίας στον άνδρα

“Είμαι 51 ετών, παντρεμένος με 3 παιδιά και με μια επιτυχημένη δουλειά. Δεν με ικανοποιεί πια η οικογένειά μου, αμφισβητώ τις επιλογές μου και έχω έντονες τάσεις φυγής. Βγαίνω με τους φίλους μου, ξαναθυμάμαι πώς είναι να γοητεύω και να γοητεύομαι νιώθω την ανάγκη για μια αλλαγή.”

Το πέρασμα στην μέση ηλικία οδηγεί σε σημαντικές συναισθηματικές αλλαγές και στην συνειδητοποίηση βαθύτερων υπαρξιακών αγωνιών (π.χ. «που πάω;», «είμαι ευτυχισμένος», «ζω πραγματικά την ζωή που έχω επιλέξει;»).

Πώς η δυσκολία να πληρωθεί το ενοίκιο επηρεάζει τη ψυχολογία και την υγεία όλης της οικογένειας;

Για πολλές οικογένειες ένα από τα σταθερά έξοδα του μήνα είναι το ενοίκιο. Η δυσκολία πληρωμής του ενισχύει την οικονομική αβεβαιότητα και κατ’ επέκταση επηρεάζει αρνητικά τη ψυχική ηρεμία των μελών όλης της οικογένειας. Ειδικότερα όταν προκύπτουν άλλα έξοδα που καθυστερούν την πληρωμή του ενοικίου, το άγχος αυξάνεται και οι επιπτώσεις στην υγεία είναι μεγαλύτερες.

Αυτό παρατήρησαν και ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο της Βοστώνης.

Γιορτές: Οικογένεια, προσδοκίες, εντάσεις και φόβοι

Ανέκαθεν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς χαρακτηρίζονταν από έντονη συναισθηματική φόρτιση. Οι περισσότεροι τις ταυτίζουν με συναισθήματα χαράς, ελπίδας, αγάπης, ζεστασιάς, αισιοδοξίας, γιατί θα έρθουν κοντά με αγαπημένα πρόσωπα, θα προσφέρουν και θα πάρουν φροντίδα και αναγνώριση, θα διασκεδάσουν, θα απολαύσουν αγαπημένα φαγητά και γλυκά. Τα Χριστούγεννα ασφαλώς είναι μια σπουδαία οικογενειακή γιορτή, αφιερωμένη περισσότερο στα παιδιά. Οι μέρες των σχολικών διακοπών, η μαγεία του στολισμού και όλες αυτές οι προετοιμασίες, τα ήθη και τα έθιμα, σημαδεύουν ανεξίτηλα την παιδική ζωή με υπέροχες, νοσταλγικές αναμνήσεις. Παραδόσεις, λοιπόν, χριστουγεννιάτικες, αν και εκφράζονται με διαφορετικούς τρόπους και συνήθειες, έχουν μια παγκόσμια κυρίαρχη τελετουργική έκφραση: τη συνάντηση των περισσότερων μελών της ευρείας οικογένειας γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.

Τι σημαίνει να είσαι ασέξουαλ;

Στην «Ιστορία της Σεξουαλικότητας» ο Φουκώ, υποστηρίζει ότι η αστική εξουσία ούτε καταστέλλει το σεξ ούτε επιβάλλει τη σιωπή γύρω από αυτό. Όμως, στο πλαίσιο της αστικής εξουσίας εγκαθιδρύεται ένα πλήθος Λόγων γύρω και σχετικά με το σεξ, λαμβάνει χώρα μια «έκρηξη Λόγων». Μέσα απ” αυτούς τους ιδεολογικούς λόγους, και μέσα από ένα ολόκληρο πλέγμα μηχανισμών που αγκαλιάζουν, ταξινομούν και «διαμορφώνουν» ιδεολογικά ακόμα και τις λεγόμενες «διαστροφές», οργανώνεται η αστική ιδεολογική κυριαρχία πάνω στις σεξουαλικές σχέσεις. Το ζητούμενο για την εξουσία είναι ο έλεγχος και η ρύθμιση των σχέσεων, πράγμα που προϋποθέτει κυρίως μια ιδεολογική υπαγωγή και λιγότερο ένα σύστημα απαγορεύσεων. Ο έρωτας, λοιπόν, Άναρχος, Αναρχικός και Ασυμβίβαστος, αναδεικνύεται σε αντι-εξουσιαστή. Και η εξουσία τιμωρεί όσους βγάζουν επιδεικτικά τη γλώσσα στην Αρχή της, επιχειρώντας να τους συνθλίψει στα γρανάζια μιας σεταρισμένης κοινωνικής μηχανής.

Τα παιδιά δεν πρέπει να είναι άριστα, πρέπει να είναι ευτυχισμένα!

Σε κάθε συνάντηση γονέων και κηδεμόνων για τους βαθμούς, κάπου σε κάποια γωνιά υπάρχει ένα πιτσιρίκι με ανήσυχο βλέμμα σε κατάσταση κρίσης. Είναι ο «μέτριος μαθητής» που πήρε τους «μέτριους βαθμούς» του τριμήνου και το μόνο που μπορεί να σκεφτεί είναι ο εξάψαλμος που θα ακούσει από τη μαμά του.

Και, αρκετές φορές, μπορεί να δει κανείς στις τάξεις του Δημοτικού αγχωμένα ματάκια, επειδή στην ορθογραφία δεν πήραν «Άριστα», αλλά «Πολύ καλά» και η μαμά θα θυμώσει.

Η ενηλικίωση των εφήβων όλο και πιο αργά

Τα σημερινά δεκαοκτάχρονα αγόρια ή κορίτσια είναι εξίσου «ανώριμα» με τους δεκαπεντάχρονους εφήβους το 1976. Σε αυτό το εντυπωσιακό συμπέρασμα κατέληξε πολυετής έρευνα στις ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες στο ειδικό περιοδικό «Child Development».

Οι ερευνητές που την υπογράφουν ανέλυσαν στις ΗΠΑ τις τυπικές αντιδράσεις ενηλικίωσης 8,4 εκατομμυρίων εφήβων (ηλικίας από 13 έως 19 ετών) τα τελευταία 40 χρόνια. Συγκεκριμένα, μελέτησαν εκείνη την εφηβική συμπεριφορά που σηματοδοτεί το πέρασμα στην ενηλικίωση: πρώτες ερωτικές εμπειρίες, κατανάλωση αλκοόλ, οδήγηση αυτοκινήτων κ.ά.

Μεγαλώνοντας με έναν απόμακρο πατέρα

«Ήσουν πάντα απών. Για να είμαι πιο ακριβής ήσουν πάντα ένας «παρών- απών». Παρών ως φυσική παρουσία αλλά απών ως προς τη μεταξύ μας σχέση. Συναισθηματικά δεν ήσουν ποτέ εδώ… καμία επικοινωνία, καμία κατανόηση, καμία ενσυναίσθηση, καμία σχέση».

Πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνουμε με έναν συναισθηματικά απόμακρο πατέρα; Και το πιο δύσκολο από όλα είναι ότι ενώ είναι «παρών» δεν μπορείς να του κάνεις τα παράπονα που έχεις γιατί ξέρεις ότι δεν πρόκειται να τα ακούσει και δεν μπορεί να σε κατανοήσει. Είναι σαν να έχεις σχέση με ένα φάντασμα, από το οποίο δεν μπορείς να απαλλαγείς καθώς δεν είναι δυνατό να ξεφύγεις από ένα μη υπαρκτό στη ζωή σου πρόσωπο. Πάντα θα υπάρχει και πάντα θα νιώθεις ότι σε στοιχειώνει αυτή η σχέση, χωρίς να προχωρά και να εξελίσσεται.

Brain Training

επειδή ο εγκέφαλος μας δεν βγαίνει ποτέ στη... σύνταξη

Σταυρόλεξα, κουίζ, αινίγματα, έξυπνα βιντεοπαιχνίδια, ανάγνωση βιβλίων, νέες κοινωνικές επαφές θεωρούνται εξαιρετικά επωφελείς δραστηριότητες επειδή μας βοηθούν να κρατάμε το μυαλό μας σε εγρήγορση.

To να διατηρούμε σε φόρμα τον εγκέφαλό μας δεν είναι μόνο μια κοινωνική επιταγή ή ένας τρόπος καταπολέμησης της ανίας που μας κυριεύει καθημερινά. Αποτελεί, πρωτίστως, μια βιοψυχολογική αναγκαιότητα, ένα αποτελεσματικότατο όπλο κατά της φυσικής φθοράς που επιφέρουν ο χρόνος και ο μονότονος τρόπος ζωής στις δομές και τις λειτουργίες του εγκεφάλου μας.

Πώς προετοιμάζουμε το παιδί για το σχολείο

Είναι σημαντικό να προετοιμάζουμε το παιδί μας για την νέα σχολική χρονιά; Κατά την προσωπική μου άποψη, ναι, είναι απαραίτητο.

Ειδικά εάν το παιδί μας είναι μικρό είναι πολύ σημαντικό για την ψυχολογία του να το εντάσσουμε σιγά σιγά σε ένα ρυθμό γιατί διαφορετικά η πρώτη μέρα στο σχολείο ίσως να είναι μέρα με αχτένιστα μαλλιά και καθυστερημένες καλημέρες!

(Και) τα Μελαγχολικά Τραγούδια φτιάχνουν τη Διάθεση στο Τιμόνι…

Φαίνεται παράδοξο, όμως σχετική έρευνα έδειξε πως - και - τα θλιμμένα τραγούδια (από Abba μέχρι Justin Bieber) κάνουν καλό στην ψυχολογία του οδηγού. Η «άνοδος» μάλιστα του ηθικού που προκαλούν τα μουσικά ακούσματα μπορεί να διαρκέσει ακόμα και δύο ώρες! Κατά συνέπεια η ακρόαση συγκεκριμένων κομματιών είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ξεκινήσει κανείς τη μέρα του, οδηγώντας προς τη δουλειά...  

Έρευνα που πραγματοποίησε η Ford σε συνεργασία με την υπηρεσία Spotify και το New York University σχετικά με τη συναισθηματική δύναμη των τραγουδιών που ακούμε στο αυτοκίνητο έδειξέ ότι μελαγχολικά τραγούδια όπως τα «The Winner Takes it All» (Abba) και «Mr Brightside» (The Killers) βοηθούν να ξεκινήσετε δυνατά την ημέρα σας με ανεβασμένη διάθεση. 

Το ρούχο της ανεργίας

Βλέποντας τους δείκτες της ανεργίας, στους στατιστικούς καταλόγους, να ανεβοκατεβαίνουν, λίγο πιο πάνω, λίγο πιο κάτω, σκέφτομαι πρόσωπα ανθρώπων που ξέρω και τόσα άλλα που δεν ξέρω. Οι καμπύλες των στατιστικών διαγραμμάτων και οι αριθμοί δεν είναι άψυχα μεγέθη. Εχουν πρόσωπο, έχουν όνομα και μια ζωή σε αναμονή.

Ισως θα έπρεπε να υπάρχει ένας δείκτης για το πόσοι από τους ανέργους είναι διαλυμένοι ψυχολογικά από τη συνεχή αναζήτηση δουλειάς και την απογοήτευση. Ισως θα έπρεπε να υπάρχει ένας δείκτης, γι’ αυτούς που είναι βαρύ πάνω τους το ρούχο της ανεργίας. Ενα ρούχο κακοφτιαγμένο που δεν πάει σε κανέναν άνθρωπο. Το φορούν πάντα. Σε στιγμές μοναξιάς, στις παρέες, στους δρόμους, στα καφενεία και… στο σπίτι.

Η βιομηχανία της ευτυχίας

Το ακόλουθο άρθρο του γνωστού Βρετανού κριτικού της λογοτεχνίας και της κουλτούρας Τέρι Ιγκλετον δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα The Guardian

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό που όλοι θέλουμε είναι η ευτυχία. Το μοναδικό πρόβλημα είναι σε τι έγκειται το να είναι κανείς ευτυχής, ένα πρόβλημα για το οποίο ποτέ δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν οι ηθικοί στοχαστές. 

Η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα καθαρά υποκειμενικό ή μπορεί κατά κάποιον τρόπο να μετρηθεί; Μπορούμε να είμαστε ευτυχείς χωρίς να το γνωρίζουμε; Θα μπορούσε κάποιος να είναι εντελώς δυστυχισμένος κι ωστόσο να παραμένει πεισμένος ότι βρίσκεται σε έκσταση; 

Πόσο συχνά πρέπει να κάνετε σεξ, σύμφωνα με τους ειδικούς

Πολλά ζευγάρια όταν επισκέπτονται το γραφείο της sex therapist Tammy Nelson αναρωτιούνται το εξής: Είναι η σεξουαλική μου ζωή φυσιολογική;

«Αυτό που θέλουν να γνωρίζουν είναι αν κάνουν αρκετό σεξ, ποιος είναι το “σωστό” είδος σεξ και αν ο/η σύντροφός τους θέλει πολύ ή λίγο σεξ», αναφέρει η Nelson. «Συχνά αναρωτιούνται αν πρέπει να κάνουν κάτι τελείως διαφορετικό στο κρεβάτι».

Αφήστε το παιδί να παίξει! Υπάρχει λόγος!

Και το πιο εξελιγμένο παιχνίδι  της αγοράς να έχετε η επίσημη γνώση μέσα από ένα παιχνίδι ξεκινά από την ηλικία των 6.  

Φυσικά και θα πάρετε αρκετά παιχνίδια μέχρι την ηλικία των 6, απλά η μάθηση μέσα από το παιχνίδι ξεκινά πολύ αργότερα.

Με τις τόσες υποχρεώσεις και δραστηριότητες που φορτώνουμε τα παιδιά μας, καταλήγουμε να βγάζουμε το παιχνίδι από την καθημερινότητά τους.

«Παιδί είναι – δεν καταλαβαίνει». Τι καταλαβαίνουν τελικά τα παιδιά και τι κάνουμε εμείς γι' αυτό;

Πόσο αντιφατικοί είμαστε αλήθεια εμείς οι γονείς! Από τη μια λέμε «παιδί είναι – δεν καταλαβαίνει» και από την άλλη «τα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα». Τι ισχύει τελικά;

Στην ερώτηση τι καταλαβαίνει ένα παιδί, η απάντηση είναι «εξαρτάται». Εξαρτάται από την ηλικία του παιδιού, τον χαρακτήρα του και το θέμα. ‘Αλλα πράγματα μπορεί να κατανοήσει ένα παιδάκι 4 ετών και άλλα ένας έφηβος 11 χρονών.

Ωστόσο, έχει διαπιστωθεί σε σχετικές έρευνες ότι οι γονείς σπάνια μπορούν να προβλέψουν σωστά τι θα καταλάβει το παιδί τους σε μια συγκεκριμένη περίσταση. Φαίνεται πως συχνά οι γονείς είναι τόσο κοντά, τόσο «ταυτισμένοι» με το παιδί τους που δεν καταφέρνουν να το δουν σαν ξεχωριστό άτομο. ‘Ετσι, δεν αξιολογούν πάντα σωστά τις αντιληπτικές του δυνατότητες και δυσκολεύονται να προβλέψουν τι θα αντιληφθεί το παιδί τους για ένα ζήτημα.

Τα θυμωμένα μπαλόνια: Μια τεχνική για τη διαχείριση του θυμού

Ο θυμός είναι από τα συναισθήματα που τα περισσότερα παιδιά δυσκολεύονται να κατανοήσουν και να διαχειριστούν. Μπορούν να περιγράψουν τι τους θυμώνει, αλλά δύσκολα μπορούν να κατανοήσουν τον θυμό. Τον ταυτίζουν με την επιθετική συμπεριφορά που χρησιμοποιούν για να τον εκφράσουν.

Μια τεχνική που οπτικοποιεί τον θυμό και βοηθά τα παιδιά να τον κατανοήσουν είναι «τα θυμωμένα μπαλόνια«. Η συγκεκριμένη τεχνική βοηθά τα παιδιά να διαχωρίσουν τον θυμό από την επιθετικότητα, να δουν τι συμβαίνει όταν δεν εξωτερικεύουμε ή δεν εκτονώνουμε ορθά το θυμό μας και να καταλάβουν πως να θυμώνει κάποιος είναι αποδεκτό και φυσιολογικό.

Γιατί η 18η Ιανουαρίου είναι η πιο μίζερη μέρα του χρόνου;

Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Dr. Cliff Arnall, η τρίτη Δευτέρα του Ιανουαρίου, δηλαδή στην προκειμένη η Δευτέρα 18 Ιανουαρίου, είναι η πιο μίζερη Δευτέρα του χρόνου, αυτό που πολλοί στο εξωτερικό ονομάζουν «Blue Monday». Μία μέρα που τα άτομα είναι πιο μίζερα και μελαγχολικά από άλλες μέρες. O Dr. Cliff Arnall, δημιούργησε μία μαθηματική φόρμουλα και με αυτή υπολόγισε ότι η τρίτη Δευτέρα του Ιανουαρίου είναι η πιο άσχημη συναισθηματικά μέρα για το άτομο. Για το συμπέρασμα αυτό βασίστηκε στον άσχημο καιρό, το γεγονός ότι είναι μικρότερη η μέρα, μεγαλύτερη νύχτα, τα χρέη των Χριστουγέννων, αλλά και οι στόχοι που δεν εκπληρώθηκαν ακόμα.

Κρισναμούρτι: Φόβος

Ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από το έργο του μεγάλου στοχαστή.

Ο φόβος είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη ζωή. Ο νους που είναι μπλεγμένος μέσα στο φόβο, ζει μέσα σε σύγχυση, σε συγκρούσεις, και άρα είναι βίαιος, σπασμωδικός, διαστρεβλωμένος και επιθετικός. Δεν τολμάει να απομακρυνθεί από τα πρότυπα σκέψης του, και αυτό γεννάει υποκρισία. Μέχρι να ελευθερωθούμε από το φόβο, ακόμα κι αν ανέβουμε στο πιο ψηλό βουνό, ακόμα κι αν δημιουργήσουμε κάθε είδους θεό, θα παραμείνουμε πάντα στο σκοτάδι.

Ζώντας σε μια τέτοια διεφθαρμένη και ηλίθια κοινωνία, όπως αυτή που ζούμε, μ’ αυτή την ανταγωνιστική εκπαίδευση που παίρνουμε, που γεννά το φόβο, όλοι μας φέρουμε το βάρος κάποιου φόβου. Και ο φόβος είναι ένα φοβερό πράγμα που περιτυλίγει, παραμορφώνει και αποβλακώνει την καθημερινή μας ζωή.