Η κόπωση των εορτών

Δεν λέει να ομορφύνει η πόλη κι ας ρέει στις φλέβες των παιδιών άφθονη η λαχτάρα για την αναμονή -με παιχνιδίζοντα ρουν-... τίνος; Τι, αλήθεια, αναμένουν τα παιδιά της κρίσης; Μόνο αυτά και η παιδικότητά τους ξέρουν.

Ολοι οι άλλοι πάμε στρέκλα - δίπλα, θολωμένοι και κουρασμένοι· κατάκοποι θα ’λεγε κανείς από την υπερπροσπάθεια της επιβίωσης, βαρύθυμοι και ημιπαραιτημένοι από τη χαρά, ψάχνοντας το γούστο μες στην ένδεια υλικών, σωμάτων και συναισθημάτων.

Τέκνα του σκοτεινού χειμώνα χαμένων ψευδαισθήσεων· ρεαλιστές. Τι να το κάνεις τέτοιο ιδεολογικό όπλο όταν είναι άσφαιρο, άσχημο, απωθητικό, ενώ σε άλλους πανίσχυρο, «ρωμαλέο» και κατακτητικό;

Τάσσομαι εναντίον της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια

ΤΑΣΣΟΜΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ επειδή τα παιδιά πρέπει να έχουν μια σωστή οικογένεια με έναν μπαμπά και μία μαμά, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι τεράστιος αριθμός παιδιών μεγαλώνουν μόνο με τον έναν γονιό λόγω εγκατάλειψης, διαζυγίου ή θανάτου ή εγκαταλείπονται εξ ολοκλήρου στους παππούδες.

Τι διδάσκονται τα παιδιά, όταν οι γονείς ζητούν συγγνώμη...

Αν και όλοι κάνουμε λάθη και αναγνωρίζουμε πως κανένας μας δεν είναι τέλειος, το να ζητήσουμε συγγνώμη μας φαίνεται κάτι αρκετά δύσκολο. Οι περισσότεροι από εμάς δεχόμαστε με ευχαρίστηση μια ειλικρινή συγνώμη, αλλά μοιάζει διαφορετικό το λαμβάνω από το δίνω.

Κάποιες φορές μπορεί να μη μας αρέσει να παραδεχόμαστε ότι είμαστε λάθος, άλλες φορές να φοβόμαστε πως θα απορριφθεί η συγγνώμη μας, κάποιες άλλες να αισθανόμαστε πως είναι σημάδι αδυναμίας ή πως θα χάσουμε την εξουσία μας και το κύρος μας, ή μπορεί να σκεφτόμαστε πως η συγγνώμη ισοδυναμεί με ταπείνωση. Ακόμα όμως και αν είναι δύσκολο να ζητήσουμε συγγνώμη, φαίνεται πως είναι απαραίτητη στη δημιουργία υγιών σχέσεων γιατί η φύση μας είναι ατελής και λανθάνει συνεχώς – κάτι που ισχύει απόλυτα και στη σχέση μας με τα παιδιά! Η σημασία της συγγνώμης στα παιδιά… Το να παραδεχόμαστε το λάθος μας όταν έχει να κάνει με παιδιά, η αλήθεια είναι πως δεν είμαι μέρος της κουλτούρας μας.

UNICEF: Τα παιδιά θα σηκώσουν το κύριο βάρος της κλιματικής αλλαγής

Πάνω από μισό δισεκατομμύριο παιδιά ζουν σε περιοχές με εξαιρετικά υψηλή συχνότητα πλημμυρών και 160 εκατομμύρια σε ζώνες μεγάλης ξηρασίας, αφήνοντάς τα ιδιαίτερα εκτεθειμένα στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αναφέρει η UNICEF σε έκθεση που κυκλοφόρησε εν όψει της 21ης διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, γνωστή και ως COP21.

H συμβουλή του Αϊνστάιν για τη σωστή ανάπτυξη των παιδιών

Mια νεαρή μητέρα ρώτησε τον Αϊνστάιν τι θα μπορούσε να κάνει για να προετοιμάσει καλύτερα το πεντάχρονο παιδί της για το σχολείο και τη ζωή.

Ήρεμος και χαμογελαστός, ο μεγάλος φυσικός της απάντησε: «Να του λέτε παραμύθια». «Καλά τα παραμύθια, αλλά τι άλλο;» απόρησε η νέα μητέρα. «Πολλά παραμύθια», επέμεινε ο άνθρωπος που σφράγισε τη σύγχρονη επιστήμη. Και όταν η μητέρα ρώτησε τρίτη φορά, κάπως δύσπιστα: «Καλά, εντάξει, αλλά και τι άλλο;», ο Αϊνστάιν είπε πως «δε χρειάζεται τίποτα περισσότερο. Μονάχα κι άλλα παραμύθια. Πάρα πολλά παραμύθια».

Ενα καλό πρωινό βοηθά τα παιδιά να έχουν καλύτερους βαθμούς

ΦΡΟΥΤΑ ΚΙ ΟΧΙ ΣΝΑΚ

Οι μαθητές του Δημοτικού που τρώνε πρωϊνό πριν πάνε στο σχολείο, έχουν έως διπλάσια πιθανότητα να πετύχουν βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο της τάξης τους, σε σχέση με όσα παιδιά δεν τρώνε, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Είναι η πρώτη μελέτη που διαπιστώνει με βεβαιότητα τέτοια θετική συσχέτιση του πρωινού με τις σχολικές επιδόσεις.

Οι ερευνητές του ουαλικού Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, με επικεφαλής τη Χάνα Λίτλκοτ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θεματα διατροφής και δημόσιας υγείας "Public Health Nutrition", ανέλυσαν στοιχεία για 5.000 παιδιά ηλικίας εννέα έως 11 ετών από 100 δημοτικά σχολεία.

Κίνδυνος κατάθλιψης για 1/3 παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής

Σοβαρές πιθανότητες να εμφανίσουν στοιχεία κατάθλιψης και να αναπτύξουν με τα χρόνια χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουν το 30- 40% των παιδιών με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).

Στα αγόρια το φαινόμενο παρουσιάζεται 3- 4 φορές παραπάνω από ό,τι στα κορίτσια, δήλωσε στο «Πρακτορείο FM» ο ψυχολόγος, νευροψυχολόγος παίδων, διδάκτωρ παιδοψυχολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Σήφης Κουράκης.

Επικαλείται έρευνες της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ αλλά και του Αρχείου Γενικής Παιδοψυχιατρικής των ΗΠΑ, οι οποίες τεκμηριώνουν τη συσχέτιση ελλειμματικής προσοχής με στοιχεία κατάθλιψης και χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Ένα αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο των παιδιών

Στο Δημοτικό Σχολείο Συκαμίνου Ωρωπού δεν κατέφυγαν στις γνωστές μεθόδους ανάθεσης του κυλικείου σε εξωτερικό συνεργάτη ή εταιρία.

Ανέλαβαν, την πρωτοβουλία να μετατρέψουν τη λειτουργία του κυλικείου σε βιωματικό σεμινάριο θα λέγαμε, για τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.

«Μαμά, τι είναι το σεξ;»

Γιατί, άραγε, όλοι οι ενήλικοι απολαμβάνουμε το σεξ, αλλά όταν μας ρωτούν τα παιδιά μας γι’ αυτό, νιώθουμε άβολα και ενοχικά; Και πώς θα τους μιλήσουμε γι’ αυτό χωρίς να το αντιμετωπίσουμε ως ταμπού;

Ποια από εμάς δεν έχει σταθεί αμήχανα μπροστά στα απορημένα μάτια του παιδιού της όταν, με εντελώς φυσικό τρόπο, εκείνο μας βομβαρδίζει με ερωτήσεις: «μαμά, τι είναι το σεξ;», «από πού βγήκα;», «γιατί η αδερφή μου δεν έχει πουλάκι;», «γιατί φιλιέστε με τον μπαμπά;»;  Οι περισσότερες απαντήσεις μας συνήθως αποτελούν επίσης αμήχανα και κοινότυπα κλισέ, που αποδεικνύουν πόσο τεράστιο ταμπού είναι ακόμη το σεξ για εμάς.

Πώς ωφελεί η άσκηση τα παιδιά

Ένα παιδί θα πρέπει να εξασφαλίζει την ημέρα περίπου 60 λεπτά άσκησης. Η ένταση που συστήνεται από τους παγκόσμιους ειδικούς οργανισμούς είναι (τουλάχιστον) μέτρια, δηλαδή να προκαλεί μέτριου βαθμού λαχάνιασμα ή εφίδρωση, ενώ το είδος της άσκησης δεν έχει τόσο σημασία, αρκεί να συμβαδίζει με τις προτιμήσεις του παιδιού.

Αν και η συγκεκριμένη «ποσότητα» φυσικής δραστηριότητας έχει υπολογιστεί κυρίως με γνώμονα τη βελτιστοποίηση της σωματικής υγείας των παιδιών, τα οφέλη της άσκησης δεν περιορίζονται στη σωματική ανάπτυξη μόνο, αλλά περιλαμβάνουν ψυχικά και κοινωνικά οφέλη. Τα πολυδιάστατα οφέλη της άσκησης για τα παιδιά μπορεί να συνοψιστούν στα ακόλουθα σημεία:

Η απογοήτευση των παιδιών

Την τελευταία πενταετία ο ελληνικός λαός βιώνει εντονότατα τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, κατά την οποία πολλές οικογένειες ήρθαν και έρχονται αντιμέτωπες με πολλαπλά είδη απωλειών, όπως εργασίας, εισοδήματος, ασφάλειας κ.ά.

Το μέγεθος και η ένταση των αλλαγών στο βιοτικό επίπεδο κάθε οικογένειας γίνονται με διαφορετικό τρόπο αντιληπτά στα παιδιά απ’ ό,τι στους ενήλικες.

Θέλοντας να διερευνήσουμε την αντίληψη που έχουν τα παιδιά για τον όρο «οικονομική κρίση» καθώς και την ερμηνεία που δίνουν στον όρο αυτό, διενεργήθηκε έρευνα στους μαθητές και μαθήτριες των Ε’ και Στ' τάξης σχολείων της Αθήνας, που κλήθηκαν να καταθέσουν τις απόψεις τους μέσω γραπτού ερωτηματολογίου τον Απρίλιο του 2015.

Πρώτη μέρα στο σχολείο

Ο παιδοψυχολόγος Χρήστος Κοροβίλας εξηγεί όλα όσα συμβαίνουν στο μυαλό ενός παιδιού σε μια από τις σημαντικές στιγμές τις ζωής του. Την πρώτη μέρα στο σχολείο!

Είναι βέβαιο ότι η πρώτη μέρα στο σχολείο για πολλούς μικρούς μαθητές αλλά και τους γονείς τους είναι συχνά μια κατάσταση έντονα συναισθηματικά φορτισμένη.  Πολλές φορές τα μικρά παιδιά μπορεί να νιώσουν μεγάλο άγχος και φόβο... μπορεί να κλάψουν, να θυμώσουν, ακόμα και να αρνηθούν να πάνε σχολείο!

Χωρίς εμβολιασμό πάνω από 250.000 παιδιά

Περισσότερα από 250.000 παιδιά σε όλη την Ελλάδα δεν έχουν πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας και δεν κάνουν τα απαραίτητα εμβόλια. Κι ο αριθμός αυτός υπολογίζεται κατά προσέγγιση, αφού δεν υπάρχουν πρόσφατα δεδομένα στοιχεία για το εμβολιαστικό επίπεδο στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η χώρα να μην έχει στείλει στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα σχετικά στοιχεία, όπως είναι υποχρεωμένη να κάνει.

Όπως εξήγησε σε συνέντευξη Τύπου η γενική γραμματέας των «Γιατρών του Κόσμου», Λιάνα Μαΐλλη, ο υπολογισμός αυτός έγινε πριν από δύο χρόνια, πολύ πριν υπάρξει η δραματική αύξηση του μεταναστευτικού και προσφυγικού ρεύματος:

UNICEF: Πάνω από 13 εκατομμύρια παιδιά δεν πάνε σχολείο εξαιτίας των πολέμων

Τις συνέπειες που έχει η ένοπλη βία για τα παιδιά σε εννέα χώρες και περιοχές, περιλαμβανομένων της Συρίας, του Ιράκ, της Υεμένης και της Λιβύης εξετάζει σε έκθεσή της η UNICEF.

Οι ένοπλες συρράξεις στη Μέση Ανατολή και στη βόρεια Αφρική εμποδίζουν πάνω από 13 εκατομμύρια παιδιά να πάνε σχολείο, καταστρέφοντας τις ελπίδες τους και το μέλλον τους, αναφέρει σε έκθεσή της η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα Πέμπτη η UNICEF.

Η έκθεση του Ταμείου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά εξετάζει τις συνέπειες που έχει η ένοπλη βία για τα παιδιά σε εννέα χώρες και περιοχές, περιλαμβανομένων της Συρίας, του Ιράκ, της Υεμένης και της Λιβύης, όπου μια γενιά μεγαλώνει εκτός του εκπαιδευτικού συστήματος.

Οι ανισότητες στις παιδικές χαρές ανά τον κόσμο

Οι ανισότητες σε παγκόσμιο επίπεδο είναι τεράστιες σχεδόν σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης υπόστασης. Ο τρόπος που ένα παιδί μεγαλώνει και βιώνει την καθημερινότητα του, καθορίζεται από τις υπάρχουσες δομές και κυρίως από τις οικονομικές συνθήκες της κοινωνίας. Ωστόσο, η ανάγκη του παιδιού για παιχνίδι και ελεύθερο χρόνο είναι κοινή σε όλο τον κόσμο και ξεπερνά τους περιορισμούς του διαρκώς αυξανόμενου χάσματος μεταξύ ανέχειας και οικονομικής ευρωστίας.

Ο φωτογράφος James Mollison στο φωτογραφικό του λεύκωμα, δίνει μια εικόνα των χώρων παιχνιδιού ανά τον κόσμο, αποκαλύπτοντας τις ταξικές και τις οικονομικές διαφορές που καθορίζουν και διαμορφώνουν τις εμπειρίες, την εκπαίδευση και την εξέλιξή των παιδιών. Οι ανισότητες είναι μεγάλες ακόμα και από πόλη σε πόλη μέσα στην ίδια χώρα.

Τρεις γενιές συντηρεί η σύνταξη του... παππού

Η κρίση και η μακροχρόνια ανεργία έχουν δοκιμάσει κάθε κοινωνία, αυξάνοντας τα θετικά και τα αρνητικά της χαρακτηριστικά. Στην οικογενειοκρατούμενη Ελλάδα το πιο φυσικό είναι ο δοκιμαζόμενος να στρέφεται στην οικογένεια για βοήθεια, κάτι αδιανόητο, για παράδειγμα, στη Γερμανία όπου ο άγραφος αυτός -ελληνικός- νόμος ισοδυναμεί με ντροπή.

Πέρα από τα θέματα ενηλικίωσης που αυτό εγείρει για μια κοινωνία, έχει μια βασική συνέπεια: έφερε τη συγγενική υποστήριξη στα όριά της καθώς η πενιχρή σύνταξη του παππού αδυνατεί να καλύψει την έλλειψη εισοδήματος τριών γενεών που φτάνει από τα παιδιά στα εγγόνια.

Η σπουδαιότητα της παιδικής χαράς για τα παιδιά

Η παιδική χαρά είναι ο κατεξοχήν χώρος αναψυχής όπου τα παιδιά παίζουν και συναναστρέφονται με άλλα παιδιά από τη βρεφική τους ακόμη ηλικία μέχρι και τα πρώτα τους σχολικά έτη. Ειδικότερα για τις μεγαλουπόλεις, όπου οι δυνατότητες σωματικής δραστηριότητας είναι σαφώς περιορισμένες, οι παιδικές χαρές θεωρούνται -και είναι- μοναδικές «οάσεις» παιχνιδιού και διαμόρφωσης σημαντικών δεξιοτήτων.

Έναρξη σεμιναρίου στην Αριδαία για γονείς με παιδιά στο Δημοτικό - Τίτλος σεμιναρίου: «Μαθαίνω να επικοινωνώ με το παιδί μου»

Το  Κέντρο Πρόληψης Ν. Πέλλας «ΌΡΑΜΑ» θα υλοποιήσει σεμινάρια γονέων με τίτλο «Μαθαίνω να επικοινωνώ με το παιδί μου» στην Αριδαία.

Την Τρίτη 28 Απριλίου 2015 και ώρα 18:00 στο χώρο του 2^ου Δημοτικού Σχολείου θα πραγματοποιηθεί η πρώτη συνάντηση.

Τα «χαμένα» παιδιά της Νιγηρίας

Οι ζωγραφιές δείχνουν άνδρες με όπλα, φέρετρα, ένα αυτοκίνητο να εκρύγνηται, παιδικές φιγούρες που αναζητούνται από τα αδέλφια τους. Ανήκουν, αναφέρει έκθεση της Unicef, σε μερικά από τα 800.000 παιδιά της Νιγηρίας που έχουν γίνει πρόσφυγες λόγω των επιθέσεων των εξτρεμιστών της οργάνωσης Μπόκο Χαράμ.

Με τον τίτλο «Χαμένη Παιδικότητα» η Unicef επισημαίνει ότι ο αριθμός των παιδιών που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τη ζωή τους, έχει διπλαστεί τον τελευταίο χρόνο και αποτελούν πλέον σχεδόν το μισό του συνολικού αριθμού των  προσφύγων που έφυγαν για να γλυτώσουν από τις αιματηρές επιθέσεις των ισλαμιστών.

Γιατί οι γονείς πληγώνουν τόσο βαθειά;

Η μητρική αγάπη θεωρείται αυτονόητο συναίσθημα αλλά αντικειμενικά δεν είναι. Τα παιδιά δεν είναι τα ιδανικά παιδιά της φαντασίας μας . Όπως επίσης και οι μητέρες δεν μοιάζουν μ αυτές που περιγράφουν τα ποιήματα.

Ο μύθος της μητρότητας – όπως κάθε μύθος – είναι απλουστευμένος και απλοποιημένος. Όλοι μας έχουμε βιώσει την κατάρριψη αυτού του μύθου στην παιδική μας ηλικία, αλλά μεγαλώνοντας όλοι θέλουμε ν’ αποδείξουμε ότι εμείς θα τον επαληθεύσουμε ως γονείς.

Μοιάζει να υπάρχει μια συλλογική πεποίθηση ότι όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα – μεταμορφώνεται σε καθαγιασμένο πλάσμα. Όσοι έχουν μπει στη διαδικασία να δουλέψουν θεραπευτικά με τον εαυτό τους, γνωρίζουν ότι το είδος και η ποιότητα της αγάπης που έχουμε εισπράξει ως παιδιά, αυτό είναι που μπορούμε να προσφέρουμε ως γονείς .