Εάν εξετάσει κανείς αποστασιοποιημένα τη μεγάλη εικόνα του κυβερνητικού μείγματος, το οποίο περιλαμβάνει τη συντηρητική Δεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό, τότε η βασική κατεύθυνση των μέτρων στήριξης ειδικού σκοπού ελέω της πανδημίας δεν προκαλεί την παραμικρή έκπληξη. Κάλλιστα τη χαρακτηρίζεις ως φυσιολογική, ενδεχομένως δε και ως αυτονόητη.
Η... στήριξη στις επιχειρήσεις και την ιδιωτική πρωτοβουλία, το να μη χαθούν δουλειές ακόμη κι αν χρειαστεί να «ευλογηθούν» οριζόντιες μειώσεις της τάξεως του 50% που θα οδηγήσουν μαθηματικά ακόμη περισσότερες οικογένειες κάτω από τα όρια της φτώχειας, αποτελεί μέρος του φιλελεύθερου δόγματος. Ενός δόγματος που επιτείνει τις κοινωνικές ανισότητες υπέρ της ανεξέλεγκτης οικονομικής δραστηριότητας.
Ενας λόγος παραπάνω για την εφαρμογή του σε αυτήν την τραγική συγκυρία που προκάλεσε η φονική πανδημία. Ποιος θα μιλήσει τώρα και ποιος θα τον ακούσει;
Για τους ανθρώπους και τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν προβλήματα βιοπορισμού, όλους όσοι παραμένουν άνεργοι και δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες έχοντας χτυπηθεί ανελέητα από τη λαίλαπα των μνημονίων που προηγήθηκαν, η πολιτεία αγρόν αγοράζει.
Εκτακτο επίδομα σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις θα ήταν το αυτονόητο πρώτο μέτρο όσων έχουν έστω και ψήγματα ανθρωπισμού μέσα τους.
Ολους όσοι μπορούν να αντιληφθούν ότι κανείς μέσα στην κρίση δεν πρέπει να μένει αβοήθητος και να μην έχει τα αναγκαία για την επιβίωσή του.
Οχι σήμερα, αλλά... χθες πρέπει να στηριχτούν αυτοί οι άνθρωποι. Εκτός εάν θεωρούν στην κυβέρνηση ότι ο οργανισμός τους έχει την ικανότητα να αμύνεται ενάντια σε βλαπτικούς παράγοντες και έχουν ανακαλύψει το μοντέλο της... ανοσίας των ανέργων.
Κώστας Μανωλιουδάκης
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου