Πέμπτη 2 Απριλίου 2020

Τηρείτε τις αποστάσεις (κι όχι μόνο παρά θιν’ αλός)

«Τηρείτε τις αποστάσεις». Η παλαιά προτροπή του Κώδικα Οδικής Ασφάλειας έχει ισχύ προειδοποίησης και στις μέρες μας εξαιτίας της πανδημίας αλλά θα πρέπει να επικαιροποιηθεί περαιτέρω και να ενταχθεί στα τηλεοπτικά μηνύματα προειδοποίησης του κοινού, ιδίως ως μέτρο ασφαλείας για τηλεθεατές και τηλεθεάτριες ενημερωτικών εκπομπών.
Διότι έτσι και η ενημέρωση προσκρούσει στην προπαγάνδα, κακό της κεφαλής της, θα βγει χαμένη -η ενημέρωση- και πολλαπλώς κερδισμένη η προπαγάνδα.
Μεγαλύτερη απόδειξη του προαναφερθέντος συμπεράσματος η δήλωση του Μιχάλη Χρυσοχοίδη ότι «η τηλεόραση μεγέθυνε ελάχιστες μειοψηφίες στις παραλίες και στα άλση» παρά ταύτα τούτη η μεγέθυνση του… παραλιακού μετώπου ήταν κάτι καλό διότι «η πειθαρχία πρέπει να είναι απόλυτη. Οι πολίτες πειθάρχησαν και πειθαρχούν όταν αντιλαμβάνονται ότι τα προτεινόμενα είναι προς το συμφέρον τους.
Είναι υποχρέωση της πολιτείας να τους κάνει να το αντιληφθούν». Άρα, η πειθαρχία που μαθαίνεται ακόμη και με οφθαλμαπάτες, είναι κάτι το χρήσιμο δια την κοινωνία, ενώ η ενημέρωση ενδέχεται να γεννήσει ακόμη και ανταρσίες.
Αν κι αυτό το συμπέρασμα σας φαίνεται υπερβολικό, καθότι συνδυάζει άσχετα μεταξύ τους πράγματα, λυπάμαι πολύ που θα σας στεναχωρήσω αλλά η σύνδεση δεν έγινε από εμένα αλλά από τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνο Ζέρβα ο οποίος συνέδεσε ευθέως το κίνημα «Δεν Πληρώνω» με τους δήθεν απείθαρχους Θεσσαλονικείς που βγαίνοντας στην παραλία, όποτε του καπνίσει καθενός, -του δημάρχου μπορεί να του καπνίζει όποτε θέλει, να έχει ανοιχτό το δημαρχείο, να καλεί σε δημοτικά συμβούλια, ύστερα να κάνει τα ακριβώς αντίθετα αλλά να μαζεύει εργαζόμενους στα μηχανοστάσια-, συνέστησαν νέο κίνημα υπό τον τίτλο «δεν κολλάω».
Αφήστε ότι μπορεί το «δεν κολλάω» να κολλήσει με τίποτα ιστορικά προηγούμενα Κινημάτων και Απειθαρχίας με το οποία όλως παραδόξως και σε πείσμα των συγχρόνων προσώπων και καταστάσεων η Θεσσαλονίκη έχει μια σχέση η οποία δεν μπορεί να εξαφανιστεί με ένα απλό πλύσιμο των χεριών η «αντισηπτικές» πολιτικές στάσεις.
Αυτό το γνωρίζει πολύ και ο δήμαρχος, οποίος διαθέτει και τον μοναδικό πίνακα που αναπαριστά την παλαιότερη εγνωσμένη ιστορικά ανταρσία κατά την οποία οι πτωχοί δεν τήρησαν τις αποστάσεις που έπρεπε να κρατούν τα τσεκούρια τους από τους λαιμούς των προυχόντων (Βλ. σχετικά: «Ολα τα κόμματα -και η Ν.Δ.- όρισαν δοτούς υποψηφίους, επιλογή πρόεδρου και όχι κοινωνίας».)
Επιστρέφοντας στην αρχική λοιπόν προτροπή, καθίσταται φανερό ότι κυβέρνηση, δήμος Θεσσαλονίκης και Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας έπεσαν θύματα της προπαγάνδας τους ενώ διασωληνωμένη παραμένει εισέτι, η αλήθεια, στην περίπτωση του αποκλεισμού των πολιτών από την Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης. Σείοντας το –σωστό- σύνθημα «Μένουμε σπίτι», αλλά τραβώντας το στα άκρα Τζιτζικώστας, Ζέρβας, Χαρδαλιάς, Χρυσοχοίδης δέχθηκαν ως βάλσαμο την διογκωμένη εκδοχή της πραγματικότητας και πάνω στην οποία θέλησαν εκ των υστέρων να προσαρμοστούν με νέες ακραίες αποφάσεις τις οποίες από την επομένη κιόλας άρχισαν να τις ξανασκέφτονται. Ο Τζιτζικώστας ήδη δήλωσε ότι ίσως ξανασκεφτούν το ωράριο αποκλεισμού.
Η ψευδής εικόνα –στην κατά άλλα αληθή καταγραφή- της παραλίας, για την ακρίβεια, η ψευδαίσθηση πλήθους που σχεδόν τσαλαπατιέται στο πλακόστρωτο, τα σχόλια της στιγμής για την απαράδεκτη συμπεριφορά και ελαφρότητα δήθεν των Θεσσαλονικέων, ανακατεμένη στο μίξερ του θεάματος με μεμονωμένα περιστατικά πολιτών που αρνούνται τον περιορισμό κάθε είδους στο όνομα της αντίστασης, δήθεν, σε μια παγκόσμια συνωμοσία, μαζί με πρόχειρες αναλύσεις που αρνούνταν ακόμη και την όποια αλήθεια των πλάνων δημιούργησαν για ένα 24ωρο ένα επικοινωνιακό χάος που μεγέθυνε κάθε είδους στρεβλώσεις.
Εκατοντάδες αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα πολλαπλασίασαν το χάος με πρόχειρες αναλύσεις, άνθρωποι αναγνώριζαν εαυτούς στα πλάνα κι άλλοι αμφισβητούσαν την αλήθεια τους διαψεύδοντας την παρουσία τους, το εμβαδό της παραλίας μετρήθηκε από δεκάδες αναλυτές, αυτόπτες μάρτυρες της στιγμής αλληλοδιαψεύδονταν, νέες εικόνες πολιτών σε χρονική εγγύτητα με το σκανδαλώδες πλάνο αντιπαρατέθηκαν στα κοινωνικά μέσα, περίοικοι της παραλίας έδιναν την δική τους εκδοχή, ποδηλάτες, εποχούμενοι, ζευγάρια και μοναχικοί, οικογενειάρχες, παπάδες, δικηγόροι, πολιτικοί μηχανικοί, δημοσιογράφοι –καλή ώρα-, άνεργοι, και δημόσιοι υπάλληλοι αφιέρωσαν ώρες και ώρες, πάνω σε πληκτρολόγια, χάρτες, δορυφορικές προσεγγίσεις, γεωμετρικές αναλογίες, ζαλισμένοι στο τέλος, οι Θεσσαλονικείς κυρίως, στράφηκαν προς το βουνό, αλλά πάλι φτάσαμε σε αδιέξοδο.
Εκεί δεν μας περίμεναν πλάνα μεγέθυνσης –μη πάει ο νους σας στο κακό- του πλήθους αλλά ανακοινώσεις των δημάρχων, δήμων με εγγύτητα στο Σέιχ Σου που ανακοίνωναν ότι η απαγόρευση της βόλτας στο βουνό που είχε ήδη αποφασίσει προ ημερών ο Τζιτζικώστας –για άγνωστους μέχρι τώρα λόγους στους δημάρχους- δεν είναι τίποτα, υπάρχει κάτι χειρότερο, αγέλες άγριων σκύλων κυκλοφορούν, που έχουν αγριέψει περισσότερο, έχουν μετατραπεί σε αυστραλέζικα ντίνγκο, επιτίθενται σε όποιον βρουν μπροστά τους γιατί λύσσαξαν, όχι από την γνωστή ασθένεια, αλλά κυριολεκτικώς από την πείνα. Επιπλέον οι σκύλοι, οι λυσσασμένοι από την πείνα, ως γνωστό δεν ακολουθούν καμιά προσταγή, πολύ περισσότερο επιπέδου «τηρείται τις αποστάσεις». Κι έτσι βρεθήκαμε όλοι αποκλεισμένοι από στεριά και θάλασσα, τέτοιο αποκλεισμό είχε να δει η πόλη από την δεύτερη άλωσή της από τους Νορμανδούς.
Φυσικά υπάρχουν κι αυτοί που διαμαρτυρήθηκαν, που η σκέψη τους έχει τηρήσει τις αποστάσεις από την προπαγάνδα, που προτίμησαν την αλήθεια, την αμφισβήτηση ακόμη και των δικών τους προτάσεων, αλλά τι τα θέλετε, η προπαγάνδα ρίχνει ένα τρικάκι, ένα πλάνο 40 δευτερολέπτων, κι ύστερα χρειάζεται μια μεραρχία πληκτρολόγια να απαντήσουν, με αβέβαιο αποτέλεσμα ως προς την αποκατάσταση των αληθών δεδομένων.
Μετά την απομάκρυνση από την οθόνη κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται. Αυτό είναι το συμπέρασμα γι αυτό «να τηρείται τις αποστάσεις» ακόμη κι από «εμένα που σας ιστορώ» που έγραφε δεκαετίες πριν ο ποιητής. Κι αν πρέπει να παίρνει κανείς αποστάσεις ακόμη και από έναν ποιητή μεγέθους του Μιχάλη Κατσαρού που άραγε θα πρέπει να καταφύγουμε όταν έχουμε να κάνουμε με εξουσιαστές;
(Σημ: Ακολουθούν ανακοινώσεις που δεν είχαν την τιμή να λάβουν μέχρι τώρα κάποιου είδους δημοσιότητα στα μέσα ενημέρωσης παρότι όπως θα διαπιστώσετε διόλου δεν καταφεύγουν σε εύκολες και χωρίς μέτρο καταγγελίες. Ο Στέλιος Νέστωρ, -μπορούν να μάθουν γι αυτόν εύκολα όσοι δεν γνωρίζουν τίποτα- μόνο για εξτρεμιστικές στάσεις δεν μπορεί να κατηγορηθεί.
Διαβάστε με προσοχή την καταγραφή του ως μονίμου μάλιστα παρατηρητή της παραλίας.
«Λαϊκή Συσπείρωση» στο δήμο Θεσσαλονίκης
01.04.2020 σχόλιο με αφορμή το κλείσιμο της νέας παραλίας
Περισσότερο προβληµατισµό και όχι ανακούφιση προκάλεσε η προχτεσινή (30.3.2020) απόφαση Κυβέρνησης - Περιφερειάρχη και Δηµάρχου Θεσσαλονίκης για κλείσιµο της Νέας Παραλίας.
Σηµειώνουµε ότι η εφαρµογή του δόγµατος της “ατοµικής ευθύνης” και των περιορισµών κυκλοφορίας, που είναι κοινός παρονοµαστής κάθε πρωτοβουλίας της κυβέρνησης ούτε αρκεί για να προστατέψει την υγεία του λαού (θυµίζουµε τις επισηµάνσεις του ΠΟΥ ότι η καραντίνα δεν αρκεί από µόνη της, αλλά πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες υπηρεσίες στη δηµόσια υγεία, ώστε τα κρούσµατα να εντοπίζονται, να αποµονώνονται και να ιχνηλατούνται οι επαφές τους, για να "σπάσει"η αλυσίδα της µετάδοσης) ούτε και µπορεί να κρύψει τις τεράστιες ελλείψεις στο δηµόσιο σύστηµα υγείας τις οποίες προκάλεσε η πολιτική ΕΕ - κυβερνήσεων. Και, σαφώς, όταν η “ατοµική ευθύνη” ανάγεται στο µόνο όπλο, τότε η καραντίνα θα επεκτείνεται όλο και περισσότερο.
Επισηµαίνουµε, επίσης, για τη διοίκηση Ζέρβα, ότι οι επικοινωνιακές επιδιώξεις και αποφάσεις στηριζόµενες σε «µονταρισµένα» βίντεο (ιδιαίτερα µετά τις µαρτυρίες που αµφισβητούν τις εικόνες συνωστισµού που επιβάλλεται να ελεγχθούν) για να δηµιουργήσουν εικόνα γενικευµένης ανευθυνότητας και να µεταφέρουν στο λαό τις δικές τους ευθύνες δεν αφήνουν το παραµικρό αποτύπωµα.
Κι αυτό ειδικά όταν λείπουν οι θετικές πρωτοβουλίες για την προστασία της δηµόσιας υγείας, ειδικότερα δε σε ζητήµατα αρµοδιότητας του Δήµου : µόλις πριν λίγες ηµέρες 250 σχολικοί καθαριστές συγκεντρώθηκαν στο χώρο του ΣΜΑ µε ευθύνη της Δηµοτικής Αρχής, ο ένας πάνω στον άλλο, παρά τα µέτρα κατά του συνωστισµού, για να κατανεµηθούν υποτίθεται σε άλλες υπηρεσίες.
Θυµίζουµε ότι εν τέλει άλλοι στάλθηκαν να εργαστούν χωρίς µέσα προστασίας, ενώ άλλοι πήγαν σε υπηρεσίες κλειστές… Στις υπηρεσίες καθαριότητας, πρασίνου και τεχνικών συνεργείων του Δήµου Θεσσαλονίκης η δουλειά βγαίνει χωρίς τα προβλεπόµενα Μέσα Ατοµικής Προστασίας.
Για να µην αναφερθούµε σε εργασιακούς χώρους µεγάλων εταιριών όπου εκατοντάδες εργαζόµενοι εργάζονται χωρίς να τηρούνται τα προβλεπόµενα µέτρα αποφυγής του συνωστισµού και δεν δείχνουν την ίδια ευαισθησία ο Δήµαρχος, ο Περιφερειάρχης και η Κυβέρνηση.
Καλούµε τη διοίκηση του Δήµου να βάλει αυτά τα ζητήµατα καταρχήν σε προτεραιότητα: το να λειτουργεί ο Δήµος σαν λαγός της κυβέρνησης δεν απαντά στις ανάγκες της δηµόσιας υγείας και οι πρωτοβουλίες που υποτάσσονται στην εύκολη δηµοσιότητα έχουν πάντα κοντά ποδάρια ..
Οι δημοτικοί σύμβουλοι Σωτήρης ΖΑΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ Μιχάλης ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ «Η Πόλη Ανάποδα»
Κάγκελα παντού!
Έχοντας υποβαθμίσει συστηματικά το δημόσιο σύστημα υγείας, η μόνη άμυνα που είχαν οι κυβερνώντες απέναντι στην επιδημία ήταν οι αυστηροί περιορισμοί στην κίνηση.
Οι περιορισμοί βέβαια δεν αρκούν για να μειωθούν οι ασθένειες και οι απώλειες, αφού ο στόχος τους είναι αναβάλλουν και να απλώνουν στο χρόνο τα περιστατικά.
Ωστόσο, μπροστά στο φάσμα μιας πιθανής κατάρρευσης του υποστελεχωμένου ΕΣΥ, οι πολίτες συναινέσαμε και τηρήσαμε τα μέτρα με ευλάβεια. Ανεχτήκαμε χωρίς αντιδράσεις ως και την μερική απαγόρευση κυκλοφορίας και τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους πάνω στις ζωές μας, ακόμα και αν μας προκαλεί αλλεργία.
Από την άλλη, η κυβέρνηση δεν ανέλαβε με τη σειρά της καμία ευθύνη: αρνείται να ενισχύσει γενναία το ΕΣΥ με ανθρώπους και υλικό, την ίδια στιγμή που μοιράζει εκατομμύρια σε ιδιωτικές κλινικές και φιλικά ΜΜΕ.
Έτσι, ακόμα και τώρα, η μόνη ουσιαστική άμυνα παραμένει η εσαεί αυστηροποίηση των μέτρων περιορισμού. Και μάλιστα, μέσα από τον διαστρεβλωτικό, κυριολεκτικά και μεταφορικά, φακό πρόθυμων ΜΜΕ, η αναγκαστική συναίνεση της κοινωνίας μεταφράζεται σε «λατρεία προς τον Υπεύθυνο Ηγέτη» και πίεση για ακόμα πιο αυστηρά μέτρα.
Ζηλεύοντας λοιπόν τη δόξα του, οι τοπικοί άρχοντες προσπαθούν να πλειοδοτήσουν στις απαγορεύσεις, αγγίζοντας πια τα όρια του παραλόγου.
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ο κ. Τζιτζικώστας επέβαλε απαγόρευση κυκλοφορίας σε ολόκληρο το Σέιχ Σου, ένα περιαστικό δάσος έκτασης 30.000 στρεμμάτων, για την αποφυγή του συνωστισμού!
Τώρα ο κ. Ζέρβας, με τη σύμφωνη γνώμη του Περιφερειάρχη και της Αστυνομίας και δίχως καμία πρότερη ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου, απαγορεύει ουσιαστικά την κυκλοφορία στη Νέα Παραλία. Μήπως όμως υπήρξε κάποια σχετική οδηγία από τους αρμόδιους επιστήμονες; Όχι, ήταν αρκετά κάποια επιλεκτικά πλάνα και σχόλια που αναπαρήγαγαν τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τα οποία διαψεύδονται από πολλές φωτογραφίες, βίντεο και μαρτυρίες που έχουν αναρτηθεί από συμπολίτες στο διαδίκτυο.
Ας είμαστε σαφείς: στις συνθήκες εγκλεισμού που ζούμε, ο καθημερινός σύντομος «προαυλισμός» μας στους λίγους ελεύθερους χώρους που διαθέτει η πόλη, είναι αναγκαία συνθήκη για τη διαφύλαξη της σωματικής και ψυχικής μας υγείας.
Κανένας δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι δημιουργείται επικίνδυνος συνωστισμός, είτε στη Νέα Παραλία είτε στο Σέιχ Σου, από ανθρώπους που περπατάνε ή τρέχουν, χωρίς να έρχονται σε στενή επαφή με τρίτους.
Σε κάθε περίπτωση, η ανάγκη της ατομικής άθλησης προβλέπεται ακόμα και από τα μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας, οπότε Δήμαρχος και Περιφερειάρχης δεν μπορούν να κλείνουν για ολόκληρο το 24ωρο -ή για το μεγαλύτερο μέρος του- τους μόνους μεγάλους ελεύθερους χώρους της πόλης, χωρίς να προτείνουν καμία λύση, εξωθώντας μάλιστα έτσι τον κόσμο να «συνωστιστεί» όντως σε μικρότερους.
Αν θυμηθούμε δε τον πραγματικό συνωστισμό που δημιουργήθηκε με εντολή του Διοίκησης του Δήμου στα εργοτάξια της καθαριότητας (23/03), χωρίς μάλιστα να έχουν δοθεί στις εργαζόμενες τα αναγκαία μέσα ατομικής προστασίας, η επιλεκτική υπερευαισθησία του Δημάρχου ακούγεται ακόμα πιο υποκριτική.
Αν θέλει λοιπόν να προστατεύσει πραγματικά τη δημόσια υγεία, του προτείνουμε, αφού σταματήσει να ακούει τους επικοινωνιολόγους που τον τριγυρίζουν, να φροντίσει, κοντά στα υπόλοιπα αυτονόητα που έχουμε ζητήσει εδώ και μέρες, να εξασφαλίσει ελεύθερους δημόσιους χώρους πρασίνου και αναψυχής για τους πολίτες.
Και μάλιστα όχι μόνο για τώρα. Γιατί η επιδημία κάποια στιγμή θα τελειώσει, αλλά αύριο-μεθαύριο, αντί για κινήσεις βελτίωσης της ποιότητας της ζωής μας, θα ακούμε πάλι πόσο σημαντικό είναι να χτίσουμε ένα πολυώροφο ξενοδοχείο στη ΔΕΘ -ή να καίμε απορρίμματα στο ΤΙΤΑΝ.
 
Απόστολος Λυκεσάς
Πηγή: efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: