Και να που ήρθαμε…

Και να που φτάσαμε, κουβαλώντας στις πλάτες την σκόνη 30 χρόνων. Και να που φτάσαμε σαν καταιγίδα. Ύστερα από τόσο καιρό. Όχι, δεν περιμένεις καλωσόρισμα. Ούτε θες ευγένειες. Ο χρυσός ουρανός, μετά.

Και να που φτάσαμε, μέσα από παραμύθια, που δεν λέγονταν για να κοιμίσουν μικρά παιδιά. Για να τα κρατήσουν ξάγρυπνα λέγονταν. Και να που φτάσαμε, με ένα τραγούδι στα χείλη, από εκείνα που λες κοιτώντας στα μάτια την αγαπημένη σου. Το ίδιο τραγούδι. Ένα αιώνιο κόρτε. Και να που ήρθαμε, θρησκόληπτοι. Φρουρά της ιστορίας μας και εκστασιασμένο πλήθος σε κάθε νεύμα της.

“A liver bird upon my chest…”

Μάης 2005, τελικός με την Μίλαν στην Πόλη.

◼“Πού θα τον δούμε;”

◼“Στο περίπτερο;”

◼“Στο περίπτερο.”

Και να’ μαστε στο περίπτερο. Μπροστά σε μια τηλεόραση, όσο ένα βιβλίο τσέπης. Τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος για το γούρι; Δύο νοματαίοι Λίβερπουλ, από την εποχή του μαγνητοφώνου.

Τελικός μετά από 20 χρόνια.

Κλοπ: «Αν υπάρχει κάτι που δεν θα κάνω ποτέ στη ζωή μου, είναι να ψηφίσω δεξιά»

“Η Λίβερπουλ ήταν πάντα ένας σύλλογος που δεν μπορείς να διαχωρίσεις πλήρως από την πολιτική”

Η συνύπαρξη της Λίβερπουλ με την Μπάγερν στους «16» του Champions League, δεν «έβγαλε» μονάχα μία κορυφαία αναμέτρηση, αλλά και ένα ραντεβού ιδιαίτερο.

Κυρίως, εξαιτίας της παρουσίας του Γιούργκεν Κλοπ στον πάγκο των «κόκκινων», αφορμή για αναφορές τόσο στο Λίβερπουλ, όσο και στο Μόναχο.

You'll never walk alone, το τραγούδι που σημαίνει... Λίβερπουλ

Το λατρεμένο You'll never walk alone των φίλων της Λίβερπουλ αποτελεί με διαφορά το πιο αντιπροσωπευτικό τραγούδι για έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο. Το Sport24.gr σας παρουσιάζει την τρομερή ιστορία που κουβαλάει στις πλάτες του...

Στα πρόσφατα φιλικά της Λίβερπουλ σε Ινδονησία και Μελβούρνη οι μεγάλοι πρωταγωνιστές δεν ήταν άλλοι από τους πιστούς και αφοσιωμένους φίλους των "reds" που κατέκλυσαν τις εξέδρες και συγκλόνισαν με το τραγούδι τους.

Η μεγάλη στιγμή πάντως και στις δύο περιπτώσεις ήταν λίγο πριν από τη σέντρα, όταν όλοι μαζί τραγούδησαν το You'll never walk alone και προκάλεσαν σεισμικές δονήσεις από τα ντεσιμπέλ που δημιούργησαν.

Αλήθεια όμως, πόσο μακριά πρέπει να γυρίσουμε πίσω το ρολόι του χρόνου για να βρούμε πότε γεννήθηκε το You'll never walk alone και κατάφερε να ενώνει τόσο πολύ εκατομμύρια ανθρώπους στους οποίους ρέει το κόκκινα χρώμα... της Λίβερπουλ στο αίμα τους; Πάμε να πάρουμε τις απαντήσεις: