Περισσότεροι από ένας στους τρεις νέους Αμερικανούς βλέπουν θετικά τον μαρξισμό

Μια έρευνα της εταιρείας μάρκετινγκ YouGov, για λογαριασμό του αμερικανικού αντικομμουνιστικού Ιδρύματος Θυμάτων του Κομμουνισμού, βρήκε πως το 70% των millenials, δηλαδή των νέων Αμερικανών που γεννήθηκαν λίγο πριν μπει ο 21ος αιώνας, θεωρούν «κάπως πιθανό» ή «εξαιρετικά πιθανό» το να ψηφίσουν σοσιαλιστή υποψήφιο σε κάποια εκλογική αναμέτρηση.

Η έρευνα, που διεξάγεται ετησίως από το 2016 και έχει τίτλο «Οι στάσεις στις ΗΠΑ για τον Σοσιαλισμό, τον Κομμουνισμό και τον Κολλεκτιβισμό», βασίζεται σε συνεντεύξεις με περισσότερα από 2.000 άτομα.

Η έννοια της εργατικής τάξης στον κλασικό μαρξισμό

1. Μια ημιτελής προσέγγιση

Η θεωρία για τις τάξεις είναι εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα επειδή ακριβώς θέτει την ταξική πάλη στο επίκεντρο της κατανόησης των κοινωνικών διαδικασιών. Επίσης, είναι σημαντικό ζήτημα από την άποψη του καθορισμού της στρατηγικής, της τακτικής και της διατύπωσης του προγράμματος των συνδικάτων και των εργατικών κομμάτων και συνεπακόλουθα για τον καθορισμό των αναγκαίων κοινωνικών συμμαχιών. Ομως, ενώ ο πυρήνας του έργου του Μαρξ διαπνέεται από ταξική μεροληψία υπέρ της εργατικής τάξης, εντούτοις υποτιμάται από τους μαρξιστές η μελέτη του ζητήματος των τάξεων.

Αν λοιπόν αυτό είναι μαρξισμός...

"Μην είστε ντροπαλοί: αναλάβετε την ευθύνη γι’ αυτό που μπορείτε να κάνετε και κάντε το. Θέστε τα ερωτήματα για τη Δικαιοσύνη, αλλά σε σύνδεση με την πρακτική. Αμφισβητήστε την εξουσία. Κανένα δόγμα, ποτέ. Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να υστερεί από το ιστορικά εφικτό! Και καταλάβετε ότι η πρόοδος δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς αγώνα και θυσία. Αν αυτό είναι ο μαρξισμός, τότε πρέπει όλοι να είμαστε μαρξιστές"

Την προτροπή αυτή περιλαμβάνει η απάντηση του μεγάλου Γερμανού κοινωνιολόγου Βόλφγκανγκ Στρεκ, στην ερώτηση «διακόσια χρόνια από τη γέννηση του Μαρξ, γιατί να είναι κανείς σήμερα μαρξιστής;» που του υποβάλλει ο Δημοσθένης Παπαδάτος για το ηλεκτρονικό περιοδικό marginalia.gr.

Εχει μέλλον ο καπιταλισμός;

Το πνεύμα του καπιταλισμού, στις πιο πρόσφατες μεταμορφώσεις του, φαίνεται να απαιτεί να υποταχθούν τα πάντα στην εμπορευματική μορφή: εξωτερική φύση, ανθρώπινη φύση, βιολογία, βιόσφαιρα, νοημοσύνη (συμπεριλαμβανομένων των αντικειμενικών εκδηλώσεων του πνεύματος).

Χρήμα και αγορά αποκτούν τα πρωτεία ακόμη και σε σχέση με την επιχείρηση: η δημιουργική καταστροφή συντελείται στο χρηματιστήριο. Κατά συνέπεια, όλα όσα μέχρι τώρα αντιστέκονταν (για λόγους ιστορικούς, ανθρωπολογικούς, πολιτικούς και ηθικούς) σε αυτή την απορρόφηση-καθυπόταξη θα σαρωθούν.

Πιο επίκαιρος από ποτέ

Συμπληρώθηκαν χτες 79 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Πουλαντζά, του σημαντικότερου σύγχρονου Ελληνα μαρξιστή στοχαστή, ο οποίος άφησε σημαντικό έργο μέχρι την αυτοκτονία του στις 3 Οκτωβρίου 1979. Εξαιρετική επικαιρότητα έχουν σήμερα οι μελέτες του για τον φασισμό και οι αναλύσεις του για το σύγχρονο κράτος, τον αυταρχισμό, τον νεοφιλελευθερισμό και την αναβίωση της δεξιάς ιδεολογίας.

Σε ένα από τα τελευταία του κείμενα ο Πουλαντζάς επισήμαινε τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου καπιταλιστικού κράτους, την επίταση της ανοιχτής βίας που εκδηλώνεται με σημαντικές περιστολές των ελευθεριών, γενικευμένο ηλεκτρονικό φακέλωμα, φθορά του νόμου, νέο ρόλο των δικαστικών και αστυνομικών μηχανισμών.

Ευρώ ή δραχμή;

Παρατήρηση πρώτη: Εκτός από το ξεκατίνιασμα υπάρχει και η πολιτική ανάλυση. Εκτός από την κινδυνολογία υπάρχει και η αλήθεια των πραγματικών και όχι των κατασκευασμένων διλλημάτων. Εκτός από την αερολογία που βαφτίζει σαν «πολιτική αντιπαράθεση» τον σκυλοκαυγά υπάρχει και ο καθαρός αέρας της ουσιαστικής πολιτικής αντιπαράθεσης που προάγει την πολιτική σκέψη. 

Παρατήρηση δεύτερη: Ευρώ είναι εκείνο το νόμισμα που αντί για «απάνεμο λιμάνι» αποδείχτηκε το νόμισμα με το οποίο η Ελλάδα μετράει τη φτώχεια της. Ευρώ είναι εκείνο το νόμισμα με το οποίο η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010. Ευρώ είναι εκείνο το νόμισμα που μόλις εμφανίστηκε πριν από δεκαπέντε χρόνια ό,τι το βράδυ κόστιζε 50 δραχμές το αμέσως επόμενο πρωί κόστιζε 170 δραχμές (ήτοι 0,50 ευρώ) και ό,τι το βράδυ κόστιζε 100 δραχμές το αμέσως επόμενο πρωί κόστιζε 341 δραχμές (ήτοι 1 ευρώ).

Παρατήρηση τρίτη: Δραχμή είναι εκείνο το νόμισμα με το οποίο η Ελλάδα χρεοκόπησε το 1893 και το 1932. Δραχμή είναι το νόμισμα που στο όνομα της «ισχυροποίησής της», μέσα σε ένα βράδυ, δια της υποτίμησής της κατά 50% και της σύνδεσής της με το δολάριο (9 Απρίλη 1953) διπλασίασε τη φτώχεια για το λαό και πολλαπλασίασε τον πλούτο των «δολαριούχων». Δραχμή ήταν το νόμισμα όταν η Ελλάδα έστελνε τα παιδιά της μετανάστες στις στοές του Βελγίου και όταν (με πρόσχημα και τότε το χρέος) η κυβέρνηση Αντρέα Παπανδρέου έφτιαχνε τα «νέα τζάκια» της ολιγαρχίας, από τη μια και από την άλλη επέβαλε πάγωμα μισθών και συντάξεων στο λαό.

40 χρήσιμες συμβουλές για αντικομμουνιστές

1)Επιμείνετε συνεχώς πως ο Μαρξισμός είναι μία αναξιόπιστη, ξεπερασμένη,εντελώς νεκρή, και μάλιστα ήδη ενταφιασμένη ιδεολογία.

Μπορείτε να χτίσετε μία επικερδέστατη καριέρα, πολεμώντας αυτό το δήθεν «ψόφιο άλογο» για το υπόλοιπο του εργασιακού σας βίου.

2)Κάθε μη-φυσικός θάνατος που λαμβάνει χώρα σε κομμουνιστικό «καθεστώς» έχει ως άμεσα υπεύθυνους, όχι μόνον την εκάστοτε κρατική ηγεσία, αλλά και τον ίδιο τον Μαρξισμό-Λενινισμό σαν ιδεολογία.
-Αγνοήστε τους θανάτους που συμβαίνουν στις μη-κομμουνιστικές χώρες για τους ίδιους ακριβώς λόγους!

3) Ο κομμουνισμός ή ο Μαρξισμός είναι ό, τι θέλετε εσείς να είναι.

Είστε ελεύθεροι να ταξινομήσετε ως «κομμουνιστικό» οποιοδήποτε κίνημα ή χώρα, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές, οικονομικές, διπλωματικές ή άλλες στοχεύσεις τους.