Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε και είναι αποδεδειγμένο ιστορικά, ότι κάθε νέα ρύθμιση «αδικεί» εκ των πραγμάτων την προηγούμενη και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση αυτό. Είναι κοινός νους... Πριν 15 περίπου μέρες η κα Βαλαβάνη βγήκε δημόσια και προανήγγειλε τη νέα ρύθμιση των 100 δόσεων, ανακοινώνοντας μάλιστα και μερικές από τις παραμέτρους με τις προϋποθέσεις και τα οφέλη που αυτή θα περιείχε. Έστω κι αν οι 100 δόσεις με όποια μορφή κι αν ερχόντουσαν, δεν φαίνονταν αρκετές σε πολλούς για να τους δώσουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους. Στο άκουσμά της όμως, οι περισσότεροι ενδιαφερόμενοι και όχι μόνο, χαιρέτησαν αυτή την πρωτοβουλία και ένοιωσαν κάποια ανακούφιση και ίσως λύτρωση, ότι το πρόβλημά τους θα έβρισκε επιτέλους μια δίκαιη και οριστική λύση σε πρώτη φάση και σε δεύτερη και η ελληνική οικονομία θα έπαιρνε μια βαθιά ανάσα ρευστότητας για να καλύψει τις ανάγκες της, πράγμα που πλέον μας απασχολεί ως πολίτες, καλώς ή κακώς πολύ περισσότερο απ' ότι στο πρόσφατο παρελθόν που δεν γνωρίζαμε και πολλά ή μας έκρυβαν «τεχνηέντως» τα πραγματικά στοιχεία για την τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Η αρχική ρύθμιση των 100 δόσεων που προαναγγέλθηκε από την κα Βαλαβάνη σήκωσε επίσης ως είθισται σε τέτοιες δύσκολες περιπτώσεις όταν πρόκειται για «ακραία» φιλολαϊκά μέτρα, μπόλικη «σκόνη» και ξοδεύτηκε αρκετό μελάνι(μάλλον σουπιάς από συστημικά ΜΜΕ) όσο αφορά τις «αδικίες» που προήγαγε για τους «συνεπείς» φορολογούμενους.. Αυτός ο διαχωρισμός σε συνεπείς και μπαταχτσήδες, δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά ακόμα ένας κοινωνικός αυτοματισμός όπως και τόσοι άλλοι που είδαμε να επιχειρούνται από το «σύστημα» πολύ επιτυχημένα στα πέντε τελευταία μνημονιακά χρόνια.
Αλλά ας αναφερθούμε στις «αδικίες» που προήγαγε η αρχική ρύθμιση για τις 100 δόσεις της κυβέρνησης, την οποία μάζεψε άρον άρον για να εμφανίσει λίγες μέρες αργότερα ένα «τερατουργημα» 3 σε 1...
Οι λεγόμενοι συνεπείς φορολογούμενοι που πλήρωναν εφάπαξ την φορολογία εισοδήματος, είχαν κι ας εσκεμμένα προσπαθούν να το αποκρύπτουν αυτοί που κόπτονται περί αδικίας, έστω μια μικρή έκπτωση στο κεφάλαιο, της τάξης του 1,5%, ενώ δεν είχαν ούτε τις ληστρικές προσαυξήσεις, ούτε και τα . Αν με ρωτήσετε θα σας πω ότι είναι ελάχιστο αυτό το ποσοστό έκπτωσης, το οποίο θα έπρεπε να κυμαίνεται ανάλογα με τις εισοδηματικές απώλειες που είχε ο φορολογούμενος κάθε χρόνο στα χρόνια της κρίσης. Δεν μπορεί εσύ κράτος που του πετσόκοψες μισθούς και συντάξεις, εσύ που με τις πολιτικές σου που του συρρίκνωσες την επιχείρηση, εσύ που τον οδήγησες σε μακροχρόνια ύφεση, να του ζητάς στο ακέραιο να πληρώνει την υπερφορολόγηση που του επέβαλες! Παρόλα αυτά οι συνεπείς είχαν έστω αυτή την μικρή επιβράβευση, κάτι που δεν είχαν σε καμιά περίπτωση οι «ασυνεπείς» ακόμα κι όταν μετά κόπων και βασάνων κατάφερναν να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Επίσης οι συνεπείς δεν είχαν τις κυρώσεις και τις συνέπειες που είχαν οι «ασυνεπείς», δηλαδή την απώλεια φορολογικής ενημερότητας και την επακόλουθη έλλειψη πηγών χρηματοδότησης, που φυσικά δεν οφείλονταν μόνο στην δική.τους φορολογική «ασυνέπεια». Κι ακόμα στην πιο τραγική τους διάσταση, οι συνεπείς δεν είχαν τα λουκέτα, τις πτωχεύσεις ή την απώλεια του πολύτιμου κοινωνικού αγαθού της εργασίας και φυσικά τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα στο κοινωνικό και βιοτικό τους επίπεδο. Οι συνεπείς είχαν την δυνατότητα να είναι συνεπείς γι' αυτό και δεν είχαν τις καταστροφικές απώλειες που είχαν οι «ασυνεπείς», τις οποίες ακόμα κι αν γίνουν από «ασυνεπείς« συνεπείς, δεν μπορούν να αναπληρώσουν στο παραμικρό και βέβαια δεν θα τους «επιβραβεύσει» κανείς στο ελάχιστο. Για τους λεγόμενους μπαταχτσήδες δεν χρειάζεται να κάνουμε καμιά ειδική ανάλυση, είναι τόσο εύκολο να τους ξεχωρίσει με τα μέσα που διαθέτει σήμερα το Υπουργείο Οικονομικών, που εναπόκειται μόνο στην διακριτική του διάθεση και ευχέρεια...
Στο άκουσμα της διαγραφής 50% του κεφαλαίου με την νέα ρύθμιση, κάποιοι συστημικοί δημοσιογράφοι βγήκαν στα «κάγκελα» με σημαία την κατάφορη αδικία εις βάρος των συνεπών φορολογουμένων, χωρίς να προτείνουν κάτι εναλλακτικό που θα ωφελεί όλη την κοινωνία. Συμφωνω ότι το «αυθαίρετο» 50% ήταν κομμάτι υπερβολικό, αλλά θεωρώ επιβεβλημένη και απόλυτα δίκαιη μια διαγραφή, μια φορολογική «σεισάχθεια» σε ποσοστό ανάλογο των εισοδηματικών απωλειών όλων των φορολογουμένων, συνεπών και ασυνεπών από το 2010 μέχρι σήμερα αναλογικά. Αυτό θα έπρεπε να είναι το πάνδημο αίτημα απ' όλους τους φορολογούμενους και όχι η παντελής διαγραφή της διαγραφής του κεφαλαίου που προέβλεπε η ρύθμιση, όπως συνέβει μετά την κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ και την παρουσίαση της νέας -μια από τα ίδια- ρύθμισης από την κα Βαλαβάνη προχθές. Να συμπληρώσω επίσης, ότι είναι απαραίτητο κυρίως όταν πρόκειται για μεγάλα ποσά, οι δόσεις να είναι και 200 και 300 όπως είχε προαναγγείλει ο συγκυβερνήτης κος Καμμένος προ ημερών... Το κράτος να ξεπεράσει την στυγνή εισπρακτική του φιλοσοφία και να σταθεί «αλληλέγγυο» στους «βομβαρδισμένους» από άμεσους και έμμεσους φόρους, φορολογούμενους.
Η διαγραφή των προσαυξήσεων και των προστίμων και οι απεριόριστες δόσεις, δεν κάνουν χάρη σε κανέναν, τα θεωρώ αυτονόητα κι αυτό πρέπει να ισχύει σ' ένα κράτος δικαίου, το οποίο ποτέ δεν πλήρωσε πρόστιμο, προσαυξήσεις ή τόκους για τις καθυστερημένες υποχρεώσεις του προς τον φορολογούμενο ως όφειλε και πάντα πλήρωνε και πληρώνει, όπως και όταν βολεύεται....
Θεωρώ ότι κι αυτή η ρύθμιση, έτσι μεταλλαγμένη και μασκαρεμένη όπως διαμορφώθηκε μετά από πιέσεις και παρεμβάσεις(εύχομαι να μην είναι από τους «θεσμούς») και ετοιμάζεται να κατατεθεί στη βουλή, δεν έχει να προσφέρει και πολλά και θα περάσει «ξυστά» όπως και οι προηγούμενες, από την εξαθλιωμένη ζωή της συντριπτικής πλειοψηφίας των ελλήνων φορολογουμένων. Είναι τόσα αυτά που έχουν χάσει αυτά τα χρόνια, που ούτε και μια γενναία και δίκαιη φορολογική «σεισάχθεια» μπορεί να τα επαναφέρει. Όμως σίγουρα μπορεί να δώσει σε πολλούς μια ευκαιρία, να κερδίσουν κάτι από την χαμένη τους ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου