Ο βασιλιάς πέθανε… Ζήτω ο βασιλιάς!

Μέρες που είναι, όλοι σχεδόν οι πολίτες και εν δυνάμει ψηφοφόροι, αποθεώνουμε ή αποκαθηλώνουμε υποψηφίους δημάρχους, υποψηφίους προέδρους και υποψηφίους συμβούλους, με σημείο κακής ή καλής αναφοράς φυσικά και εύκολα πάντα τους πρώτους, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στην αυτοδιοικητική τους θητεία, συνοδευόμενη από τη δέουσα κριτική, με μυαλό και λογική, με θυμικό και μνήμη, με ψυχή και καρδιά, για τα πεπραγμένα ή την απραξία τους.

Συνήθως, αφελώς, σκοπίμως, ιδιοτελώς ή δολίως, ενώ τα «χώνουμε χοντρά» στους «κακούς» δημάρχους -σε ότι μας αφορά- ως αποκλειστικά υπεύθυνους για το χάλι μας, αποφεύγουμε να κάνουμε το ίδιο, επιλέγοντας μια απλή επίπληξη ή την παντελή αθώωση όλων αυτών που υπήρξαν και αποτέλεσαν «στενό περιβάλλον» του, που χωρίς αυτούς δεν θα ήταν δήμαρχος, ούτε φυσικά θα επιτύγχανε να διοικήσει τόσα χρόνια με τον «κακό» τρόπο που διοίκησε. Αφήνουμε στο απυρόβλητο, τους «φυσικούς ή ηθικούς αυτουργούς» αυτής της κακοδιοίκησης, τους στενούς συνεργάτες, τους μεγάλους θιασώτες και τους ένθερμους υποστηρικτές, γιατί μάλλον έτσι βολεύει στο καινούργιο μας προεκλογικό «αφήγημα»… Στα δικά μου μάτια και το δικό μου μυαλό και πιστεύω κάθε σκεπτόμενου πολίτη αυτού του τόπου, αυτό φαντάζει λίγο έως πολύ άδικο, όχι μόνο για τους «κακούς» δημάρχους που δικαίως αλλά ίσως κάπως υπερβολικά εισπράττουν αποκλειστικά την μεγαλύτερη λαϊκή δυσαρέσκεια, αλλά περισσότερο για την ίδια την δημοκρατία και την κορυφαία στιγμή της, την εκλογική διαδικασία. Δεν μπορεί αυτοί όλοι να μην έχουν ευθύνες, γι’ αυτό που όλοι λίγο πολύ θεωρούμε κακοδιοίκηση στον τόπο μας.

Δεν γίνεται, δεν μπορεί όλοι οι υποψήφιοι, παλιοί και νέοι, διοικούντες και αντιπολιτευόμενοι, «αυλικοί και λαϊκοί», αντιδραστικοί και συμβιβασμένοι, να ξεκινούν από την ίδια «αμόλυντη» αφετηρία κάθε φορά που έχουμε μπροστά μας νέες εκλογές, με ολική παραγραφή και άφεση «αμαρτιών», επειδή έτσι θέλουν, έτσι δηλώνουν, κι έτσι μας το παρουσιάζουν εντελώς βολικά στις «καινούργιες» τροποποιημένες προεκλογικές τους διακηρύξεις των νέων συνδυασμών που «σκαρφίστηκαν» για να σβήσουν το «γκρίζο» αυτοδιοικητικό παρελθόν και βίο τους… Δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται το ίδιο αυτοί που δεν σήκωσαν ποτέ ανάστημα, δεν έβγαλαν άχνα, δεν ανέδειξαν, δεν απαίτησαν, δεν αντέδρασαν, δεν παραιτήθηκαν για λόγους έστω ευθιξίας, απέναντι σ’ αυτή την 9χρονη κακοδιοίκηση! Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, που ξαφνικά εμφανίστηκαν σήμερα σε διαφορετικά προεκλογικά «στασίδια» για προσωπικούς λόγους που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν. Γιατί εμείς, οι «χαμηλότερης αντίληψης» πολίτες, δεν αντιληφθήκαμε, δεν είδαμε αυτά τα 9 χρόνια κάτι διαφορετικό απ’ αυτούς… Μια αλλαγή πολιτικής ή κοινωνικής στάσης, μια μεμονωμένη αντιπολιτευτική διάθεση σε κάτι που τους ενόχλησε, μια περιστασιακή «εσωκομματική» φωνή στα κακώς κείμενα της διοίκησης, μια αντίρρηση, μια ένσταση, μια αγανάκτηση, μια κραυγή αγωνίας, μια υποτυπώδη και στοιχειώδη έστω κριτική για κάτι που τους «χάλασε» βρε αδερφέ, όταν οι περισσότεροι συμπολίτες μας βρίσκονταν στα «κάγκελα» για διάφορα σημαντικά θέματα και προβλήματα του τόπου μας! Δεν γίνεται και δεν μπορεί όλοι οι σημερινοί υποψήφιοι δήμαρχοι, πρόεδροι, σύμβουλοι και συνδυασμοί να βράζουν στο ίδιο αυτοδιοικητικό «καζάνι»!

Δεν γίνεται και δεν μπορεί σε κάθε εναλλαγή ή μετάλλαξη των ίδιων πάντα προσώπων, στα ίδια ή προσχηματικά «νέα» ψηφοδέλτια και ίσως αύριο και στην ίδια ή νέα διοίκηση του δήμου και της κοινότητάς μας, επειδή αυτά τα ίδια πάντα «ανεξάρτητα» εγγεγραμμένα και ενεργά σε κομματικούς σχηματισμούς πρόσωπα, φόρεσαν σήμερα «φενάκες και περούκες» για να υποστηρίξουν το νέο τους προεκλογικό αφήγημα, να τους αντιμετωπίζουμε το ίδιο με όλους τους άλλους ως αυτοδιοικητικά και πολιτικά «άσπιλους και αμόλυντους» και να προσφωνούμε κάθε φορά «Ο βασιλιάς πέθανε… Ζήτω ο βασιλιάς»!