Στην τρέχουσα «Φάση 2» της διάδοσης του κορονοϊού, οι κυβερνήσεις και οι ειδικές επιστημονικές επιτροπές επιχειρούν μια εντυπωσιακή πολιτική κωλοτούμπα. Το πρόβλημα με αυτή τη νέα στρατηγική είναι ότι, όπως και η προηγούμενη, δεν στηρίζεται σε επαρκή επιστημονικά δεδομένα. Ετσι, η πανταχού παρούσα και κάθε άλλο παρά «αόρατη» απειλή του νέου κορονοϊού εξακολουθεί να παραμένει «μυστηριώδης» και να ασκεί την απανθρωποποιητική της δράση ● Πώς μπορεί να ελπίζει μια βιοπολιτική εξουσία ότι θα καταφέρει, υπό την απειλή του κορονοϊού, να εξαλείψει –μέσα σε λίγους μήνες– μια τόσο βαθιά ριζωμένη βιολογική ανάγκη των ανθρώπων για ανταλλαγή φιλιών και για σωματικές επαφές; Μήπως προτείνοντάς τους να αντικαταστήσουν προσωρινά τις ενσώματες επαφές τους με τις νέες, πολύ πιο «υγιεινές», αλλά και κάθε άλλο παρά δοκιμασμένες και επιτυχημένες βιολογικά ασώματες διαδικτυακές επαφές;
