Είναι κατά βάση τρομακτικό το γεγονός ότι έχουμε συνηθίσει να
διεξάγεται ο (κατ’ ευφημισμό εννοείται) δημόσιος διάλογος με όρους
πλήρους ανθρωποφαγίας, στρεψοδικίας και πολιτικού τζιχαντισμού, τον
οποίο έχουν επιβάλει τα συστημικά ΜΜΕ από κοινού με μερίδα του πολιτικού
συστήματος. Χωρίς στοιχείο υπερβολής, ιδιαίτερα τον τελευταίο μήνα,
μετά δηλαδή της ανακοίνωσης του δημοψηφίσματος, έχουμε παθητικά
αποδεχτεί την κατάργηση της λογικής, με μοναδικό παρήγορο στοιχείο πως
ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας φαίνεται να «κλείνει τα αυτιά» σε αυτή
την ακραία προπαγάνδα.
«Ο δ’ άπαξ ενειληθείς μένει χρεώστης
διά παντός, άλλον εξ άλλου μεταλαμβάνων αναβάτην, ώσπερ ίππος
εγχαλινωθείς». Τα λόγια είναι του Πλούταρχου, από ένα σύγγραμμα των
«Ηθικών» του με τον τίτλο «Περί του μη δειν δανείζεσθαι» – γιατί δεν
πρέπει να δανειζόμαστε. Μέσα από την καθαρή εικόνα του αλόγου που από τη
στιγμή που το τιθασεύουν και του φορούν χαλινάρι χάνει οριστικά την
ελευθερία του και απλώς αλλάζει κάθε τόσο καβαλάρη, ο Πλούταρχος θέλει
να δείξει ότι ίδια είναι η μοίρα κι όποιου δανείζεται: «Οποιος μπλέξει
μια φορά, μένει διά παντός χρεώστης, αλλάζοντας τον έναν αναβάτη μετά
τον άλλον, σαν άλογο που του πέρασαν χαλινάρι».



























